চৈয়দ আব্দুল মালিক

চৈয়দ আব্দুল মালিক
জন্ম	১৫ জানুৱাৰী, ১৯১৯ নাহৰণি, গোলাঘাট
মৃত্যু	২০ ডিচেম্বৰ, ২০০০[1]
পেচা	গল্পকাৰ, ঔপন্যাসিক, কবি, নাট্যকাৰ, জীৱনী লেখক, প্ৰৱন্ধকাৰ, ভ্ৰমণ কাহিনী ৰচোঁতা তথা অধ্যাপক
ভাষা	অসমীয়া
ৰাষ্ট্ৰীয়তা	ভাৰতীয়
নাগৰিকত্ব	ভাৰতীয়
শিক্ষা	ইংৰাজী সাহিত্যৰ স্নাতক অসমীয়া সাহিত্যৰ স্নাতকোত্তৰ
মাতৃশিক্ষায়তন	কটন বিশ্ববিদ্যালয় গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়
সময়	শেষ আৱাহনৰ যুগৰ পৰা প্ৰকাশৰ যুগলৈ
উল্লেখনীয় কৰ্মৰাজি	ধন্য নৰ তনু ভাল অঘৰী আত্মাৰ কাহিনী
উল্লেখযোগ্য বঁটা	ছোভিয়েট দেশ নেহৰু বঁটা(১৯৬৫) সাহিত্য অকাডেমি বঁটা(১৯৭২) অসম সাহিত্য সভাৰ সভাপতি (১৯৭৭), পদ্মশ্ৰী বঁটা (১৯৮৪) পদ্মভূষণ(১৯৯২) অসম উপত্যকা সাহিত্য বঁটা(১৯৯৪) শংকৰদেৱ বঁটা(১৯৯৫)
দাম্পত্যসংগী	চৈয়দা হাচনা মালিক
সন্তান	চৈয়দা নিচাত চিৰিণ জিনেইদা(প্ৰথম কন্যা) ফৰ্জিনা জাহানা মচিহা(দ্বিতীয়া কন্যা) চৈয়দা মঞ্জুমা ৰাহত ইকবাল(তৃতীয়া কন্যা) চৈয়দা হাব্বা আফনান গুলচাৰা (চতুৰ্থা কন্যা) চৈয়দা মান্না কমৰ নুৰানী(পঞ্চমা আৰু কনিষ্ঠা কন্যা) চৈয়দ কামিল হায়াত এহতেছাম (পুত্ৰ)

চৈয়দ আব্দুল মালিক (ইংৰাজী: Syed Abdul Malik, ১৯১৯-২০০০) অসমীয়া সাহিত্যৰ এজন বিশিষ্ট গল্পকাৰ, ঔপন্যাসিক, কবি, নাট্যকাৰ, জীৱনী লেখক, প্ৰৱন্ধকাৰ আৰু ভ্ৰমণ কাহিনী ৰাচোঁতা।^[2][3]প্ৰায় পঁষষ্ঠি বছৰ ধৰি দুহেজাৰৰো অধিক গল্প লিখি তেওঁ অসমীয়া গল্প সাহিত্যলৈ এক বৃহৎ অৱদান আগবঢ়াই থৈ গৈছে^[4]। তেওঁক অসমীয়া আধুনিক গল্প সাহিত্যৰ ধাৰাটোৰ প্ৰৱৰ্তক বুলি কোৱা হয়।^[3] তেওঁৰ গল্প সংকলন ২৫ খনৰো অধিক। তাৰোপৰি তেওঁ প্ৰায় ৬০ খন উপন্যাস, পাঁচখন কবিতা সংকলন, তিনিখন শিশু সাহিত্য আৰু ২০খন মঞ্চ অনাতাঁৰ নাট, অনুবাদ গ্ৰন্থ, ব্যংগ ৰচনা আৰু অসংখ্য প্ৰবন্ধ ৰচনা কৰিছিল।^[5] তেওঁ ১৯৭৭ চনত অসম সাহিত্য সভাৰ অভয়াপুৰী অধিবেশনৰ সভাপতিৰ আসন অলংকৃত কৰে।^[6] তেওঁ অঘৰী আত্মাৰ কাহিনী উপন্যাসৰ বাবে ১৯৭২ চনত সাহিত্য অকাডেমি বঁটা^[7] লাভ কৰাৰ উপৰিও ১৯৯২ চনত অসম উপত্যকা সাহিত্য বঁটা, ১৯৯৯ চনত শংকৰদেৱ বঁটা আৰু ভাৰত চৰকাৰে প্ৰদান কৰা সৰ্ব্বোচ অসামৰিক সন্মান পদ্মশ্ৰী তথা পদ্মভূষণ^[8] লাভ কৰে।^[9][1] অসমীয়া ভাষাৰ উপৰিও বাংলা, ফাৰ্চী^[10], হিন্দী, উৰ্দু অৰু ইংৰাজী ভাষাত মালিকৰ ব্যুৎপত্তি আছিল। ইয়াৰ উপৰিও উড়িয়া, নেপালী, আৰৱী, সংস্কৃত আৰু ৰুছ ভাষাতো তেওঁৰ সম্যক দখল আছিল।^[11]

গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ লোক সংস্কৃতি বিভাগৰ গৱেষণা আঁচনিৰ অধীনত গৱেষণা কৰি ১৯৫৮ চনত মালিকে প্ৰকাশ কৰা তেখেতৰ গৱেষণা ভিত্তিক গ্ৰন্থ ‘অসমীয়া জিকিৰ আৰু জাৰী’ অসমীয়া সাহিত্যলৈ এক অমূল্য অৱদান।^[11]তেওঁৰ আন এখন গ্ৰন্থ হ’ল চুফী আৰু চুফীবাদ।

মালিকে শংকৰদেৱৰ জীৱনৰ আধাৰত ‘ধন্য নৰ তনু ভাল’ (১৯৮৭) শীৰ্ষক, ৪৩৮ পৃষ্ঠাৰ বৃহৎ কলেৱৰৰ এখন উপন্যাস ৰচনা কৰিছিল। অসমীয়া উপন্যাস সাহিত্যত ‘ধন্য নৰ তনু ভাল’ শংকৰদেৱৰ জীৱন ভিত্তিক প্ৰথমখন উপন্যাস।^[2] তেওঁ মাধৱদেৱৰ বৰ্ণাঢ্য কৰ্ম আৰু জীৱনক লৈও ‘প্ৰেম অমৃতৰ নদী’ নামে এখন উপন্যাস ৰচনা কৰিছিল। ইয়াৰ উপৰিও মালিকে ৰচনা কৰা অঘৰী আত্মাৰ কাহিনী, সূৰুজমুখীৰ স্বপ্ন, আধাৰশিলা আদি অসমীয়া উপন্যাস সাহিত্যত মাইলৰ খুঁটি।^[12]ৰজনীকান্ত বৰদলৈৰ পাছত ‘উপন্যাস সম্ৰাট’ অভিধা চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ ক্ষেত্ৰতো প্ৰয়োগ কৰা হয়।^[2]

মালিকৰ এক ৰাজনৈতিক জীৱনো আছিল। তেওঁ স্বাধীনতাৰ আগতে গঠিত হোৱা মুছলীম লীগত, ১৯৪৫-৪৬ চনত যোগদান কৰিছিল। মালিক কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ সক্ৰিয় সদস্য নাছিল। তথাপি ১৯৫৭ চনৰ সাধাৰণ নিৰ্বাচনত যোৰহাট-গোলাঘাট লোকসভা সমষ্টিৰ পৰা কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ সমৰ্থনত প্ৰতিদ্বন্দিতা কৰি কংগ্ৰেছ প্ৰাৰ্থীৰ হাতত পৰাজিত হয়। ১৯৭১ চনত তেওঁ কংগ্ৰেছ দলত যোগদান কৰে আৰু ১৯৭২ চনত গৃহ সমষ্টি দেৰগাঁৱৰ পৰা অসম বিধান সভাৰ নিৰ্বাচনত প্ৰতিদ্বন্দিতা কৰি পুনৰ পৰাজিত হয়। ১৯৭৬ চনত কংগ্ৰেছ দলৰ প্ৰাৰ্থী ৰূপে তেওঁ অসমৰ পৰা ৰাজ্যসভালৈ নিৰ্বাচিত হয় আৰু ১৯৮২ চনত তেওঁৰ সাংসদীয় কাৰ্যকালৰ অন্ত পৰে।^[12] তেওঁ সংখ্যালঘু উন্নয়ন ব’ৰ্ডৰ সভাপতি আছিল।^[13] অসম আন্দোলনৰ সময়ত মালিকক পৰিয়াল সহিতে সমাজৰ পৰা বহিষ্কাৰ কৰা হৈছিল।^[14]বিভিন্ন সময়ত বিভিন্ন ৰাজনৈতিক মতাদৰ্শ গ্ৰহণ কৰি তেওঁ বিতৰ্কৰ বলি হৈছিল।^[2]

বৈচিত্ৰ্যময় সৃষ্টিশীলতা, মধুৰ ব্যক্তিত্ব, মনোৰম ৰসিক কথকতাৰ বাবে তেওঁ জীৱনকালতে সৰ্বজন প্ৰিয় এক কিংবদন্তি পৰিণত হৈছিল।^[12]

অসমীয়া সাহিত্যলৈ মালিকৰ অৱদানৰ বিষয়ে সুঁৱৰি কথাশিল্পী হোমেন বৰগোহাঞিয়ে লিখিছে^[11],

…‘মালিকে যি বিশাল চিত্ৰশালা সৃষ্টি কৰি থৈ গৈছে সেই চিত্ৰশালাত অসমীয়া সমাজে নিজৰ প্ৰতিচ্ছবি দেখিবলৈ পায়…এই কথা ক’লে বোধহয় অত্যুক্তি কৰা নহ’ব যে আধুনিক যুগত লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাৰ পিছত মালিকেই হ’ ল দ্বিতীয়জন লেখক যিজনে সমগ্ৰ অসমীয়া জাতিৰ হৃদয় জয় কৰিবলৈ সমৰ্থ হৈছে।’(‘মালিকৰ সুখ-দুখ’)…

সপ্তদশ শতিকাৰ আগভাগত মালিকৰ পূৰ্ব পুৰুষৰ অসমলৈ আগমণ ঘটিছিল। অসমলৈ অহা চাৰিগৰাকী মুছলমান সাধকৰ অন্যতম হজৰত খোন্দকাৰ পীৰ মালিকৰ উপৰি পুৰুষ। মালিকৰ পঞ্চম পুৰুষ চৈয়দ জওহৰ আলিৰপৰা ছয় পুৰুষ উজনি অসমৰ নাহৰণিত বসবাস কৰিছে। নাহৰণি মুছলীম বসতিপূৰ্ণ গাঁও; জিকিৰ আৰু জাৰী চৰ্চাৰ প্ৰাণকেন্দ্ৰ বুলিও নাহৰণিৰ এক সুকীয়া পৰিচয় আছে।^[12]

গোলাঘাট জিলা অন্তৰ্গত, এই নাহৰণিতে ১৯১৯ চনৰ ১৫ জানুৱাৰী^[15]/ ১৬ জানুৱাৰী^[1] তাৰিখে চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ জন্ম হয়। পিতৃ ৰহমত আলী আৰু মাতৃ চৈয়দা লুৎফুন্নিছা^[16][1] মালিকৰ শিক্ষাৰম্ভ হয় নাহৰণি নিম্ন বুনিয়াদী বিদ্যালয়ত। তাৰপিছত তেওঁ দেৰগাঁও এম ই স্কুলত শিক্ষা লাভ কৰে।^[2] তেওঁ যোৰহাট চৰকাৰী হাইস্কুলৰ পৰা ফাৰ্চী ভাষাত লেটাৰ সহ প্ৰথম বিভাগত প্ৰৱেশিকা^[17], যোৰহাট মহাবিদ্যালয়ৰ পৰা আই এ আৰু কটন মহাবিদ্যালয়ৰ পৰা ১৯৪১ ত ইংৰাজী বিষয়ত সন্মানসহ^[1] সুখ্যাতিৰে বি.এ. পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হয়। কেইবা বছৰ চাকৰি কৰাৰ পাছত ১৯৫১ ত গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ^[1] পৰা অসমীয়া বিভাগত প্ৰাইভেটকৈ এম.এ. পাছ কৰে।

১৯৪২ ত আবকাৰী বিভাগৰ চাব ইন্সপেক্টৰ হিচাপে কৰ্ম জীৱন আৰম্ভ কৰা মালিকে দ্বিতীয় মহাসমৰৰ সময়ত সামৰিক বিভাগত যোগ দি প্ৰায় দুবছৰ কাম কৰিছিল^[2]। ১৯৪৬ ত যোৰহাট মহাবিদ্যালয়ত পাৰ্ছী ভাষাৰ প্ৰবক্তা হিচাপে দুবছৰ কাম কৰি শ্বিলং-গুৱাহাটী অনাতাঁৰ কেন্দ্ৰত প্ৰ'গেম এচিষ্টেণ্ট হিচাপে যোগ দিয়ে। ডেৰ বছৰ এই কাম কৰাৰ পাছত ঢেকীয়াল হাইস্কুল আৰু কুৰালগুৰি হাইস্কুলত শিক্ষকতা কৰে। তেওঁ ১৯৫০ চনত গোলাঘাট ঢেকীয়াল হাইস্কুলৰ সহকাৰী শিক্ষক আৰু ১৯৫১ চনত কুৰালগুৰি হাইস্কুলৰ প্ৰতিষ্ঠাপক প্ৰধান শিক্ষক ৰূপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰিছিল।^[2] তাত কাম কৰি থকা সময়তে প্ৰাইভেটকৈ গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা অসমীয়া সাহিত্যত দ্বিতীয় শ্ৰেণীৰ প্ৰথম স্থান লৈ স্নাতকোত্তৰ ডিগ্ৰী লাভ কৰে^[2] আৰু লগে লগে আহি ১৯৫১ৰ পৰা ১৯৭৬ লৈ যোৰহাটৰ জে বি কলেজত অসমীয়া বিভাগৰ প্ৰবক্তা হিচাপে কাম কৰে। পিছত এই বিভাগৰ মুৰব্বী ৰূপে অৱসৰ গ্ৰহণ কৰে।^[2] ১৯৬৩ৰ পৰা ১৯৬৯ লৈ সাহিত্য অকাডেমি কাউন্সিলৰ সদস্য হিচাপে থকা মালিক ১৯৬৯ত অসম সাহিত্য সভাৰ প্ৰধান সম্পাদক নিৰ্বাচিত হয়। ১৯৭৬ত ৰাজ্যসভাৰ সাংসদ হিচাপে নিৰ্বাচিত মালিকে তাৰ পাছৰ বছৰত অসম সাহিত্য সভাৰ অভয়াপুৰী অধিবেশনৰ সভাপতি হিচাপে নিৰ্বাচিত হয়। জীৱনৰ কোনো এক নিৰ্দিষ্ট দিশৰ সূত্ৰতে সীমাবদ্ধ নথকা মালিক ভাৰতীয় গণ নাট্য সংঘ আৰু কমিউনিষ্ট আন্দোলনৰ সৈতেও ডেকা বয়সত ওতপ্ৰোতভাৱে জড়িত আছিল।

চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ ২০০০ চনৰ ২০ ডিচেম্বৰত^[1], ৮১ বছৰ বয়সত মৃত্যু হয় ৮২ বছৰ সম্পূূূূূৰ্ণ কৰিবলৈ কিছুদিনহে বাকী আছিলে । ২০০০ চনৰ ডিচেম্বৰ মাহৰ ৪ তাৰিখে উশাহ-নিশাহত হোৱা কষ্টৰ ববে তেওঁক আই চি ইউত ভৰ্তি কৰোৱা হৈছিল। কিন্তু স্বাস্থ্যৰ অধিক অৱনতি ঘটাত তেওঁক ঘৰলৈ ঘূৰাই অনা হয়। ঘৰতে ১৯ ডিচেম্বৰৰ ৰাতি ১২ বাজি ২৫ মিনিটত আব্দুল মালিকে শেষ নিশ্বাস ত্যাগ কৰে। ^[13]

উপন্যাস বনজুই মাটিৰ চাকি সূৰুযমুখীৰ স্বপ্ন অঘৰী আত্মাৰ কাহিনী ৰথৰ চকৰী ঘূৰে ৰূপতীৰ্থৰ যাত্ৰী ধন্য নৰ তনু ভাল প্ৰেম অমৃতৰ নদী। ড॰ অৰুনাভৰ অসম্পূৰ্ণ জীৱনী আধাৰশিলা এটা সূৰ্য, দুখন নদী আৰু এখন মৰুভূমি ওমলা ঘৰৰ ধূলি পহুমৰা হাবিৰ বাট জেতুকা পাতৰ দৰে অন্যযুগ ভিন্ন তীৰ্থ জীয়া জুৰিৰ ঘাট ফুলনিবাৰীৰ বজ্ৰপাত মুণিচুনিৰ চকামকা গাঁথনিত তেজৰ কৰাল একাবেঁকা বৃত্ত স্বাতী নক্ষত্ৰৰ ভস্ম ভূমিচম্পাৰ কপালৰ সেন্দূৰৰ ফোঁট মোৰ বাবে তুমি নুৰুবা মালতী ফুল বহুত বেদনা এটোপা চকুলো সোণালী সূতাৰে বন্ধা কেৱল প্ৰেমেৰেই যদি সিপাৰে প্ৰাণ সমুদ্ৰ জয়া-মনিকা ইত্যাদি… সুমেৰু,কুমেৰু আৰু এটা বাঁহী এটা ধূমকেতুৰ শৰশয্যা স্বপ্ন ভঙ্গ অগ্নিগৰ্ভা ছবিঘৰ বনজুই ৰূপাবৰীৰ পলস ফাগুনৰ শেষ হাঁহি অন্য নাম মৃত্যু নল,বিৰিণা,খাগৰি অন্ধকূপ কবিতাৰ নাম লাভা শৰীলত একুৰা জুই উভতি অহাৰ গান আপোন আপোন স্বৰ্গ দোকমোকালি কণ্ঠহাৰ অন্য আকাশ অন্য তৰা ৰূপতীৰ্থৰ যাত্ৰী ৰজনীগন্ধাৰ চকুলো মনুষ্যত্বৰ মৰিশালিত প্ৰাচীৰ আৰু প্ৰান্তৰ বিহমেটেকাৰ ফুল অমৰ মায়া ৰাতিৰ কবিতা মৌ ডিমৰুৰ কোঁহ বালিৰ বকুল সোণৰ চেঁকুৰা মৌ মিঠা হৃদয়ৰ ভাষা ৷ নাটক ৰাজদ্ৰহী মকৰাজাল অন্য এজনী শকুন্তলা দূৰৰ দেৱতা জোৱাৰৰ ঢৌ অ মোৰ আপোনাৰ দেশ আলহী ঘৰ কবিতা বেদুইন[18] (১৯৪৮) স্বাক্ষৰ[18], স্বপ্ন দুস্বপ্ন আৰু কিছু কথা[18], ছন্দহাৰাৰ ছন্দ[18], ছন্দহীন ছন্দ তোমাৰ কণ্ঠ মোৰ গীত(গীত) গল্প সংকলন[3] পৰশমণি ৰঙাগড়া মৰহা পাপৰি এজনী নতুন ছোৱালী শিল আৰু শিখা শিখৰে শিখৰে অস্থায়ী আৰু অন্তৰা বহুত বেদনা এটোপাল চকুলো ছয় নম্বৰ প্ৰশ্নৰ উত্তৰ প্ৰাণাধিকা অন্ধকূপ আৱৰ্ত হাঁহি আৰু চকুলো শুক্লপক্ষৰ পোহৰৰ স্বপ্ন কৃষ্ণপক্ষৰ আন্ধাৰৰ দুঃসপ্ন মৃগনাভি হাঁহিৰে চকুলো ঢাকি এখন নিলিখা চিঠি অলংকাৰ ছাই আৰু ফিৰিঙতি মৰম মৰম লাগে বীভৎস বেদনা অলপ ডাৱৰ অলপ পোহৰ তিনিচকীয়া গাড়ী পোৰা গাঁৱত পহিলা বহাগ হাস্যৰসৰ ৰচনা খিড়িকী হাঁহিমেই নে কান্দিমেই স্বামী অভঙানন্দ মিঞা মৌজাদাৰ ভৃত্য কিংকৰ গোলাম দাস অজগৰ জেলেপী ভ্ৰমণ কাহিনী মাজত মাথোঁ হিমালয় এটা চিনাকি দ্বীপৰ এই ৰেখা বালি বেলি আৰু জম জম অন্যান্য গ্ৰন্থ অসমীয়া জিকিৰ আৰু জাৰী নানান ফুলৰ কৰণি সীৰলত একুৰা জুই সত্যৰ পথেৰ শান্তিৰ ৰথেৰে মুক্তিৰ জয়যাত্ৰা ৰাইজৰ মুখৰ মাত চুফি আৰু চুফিবাদ অসমীয়া ভাষাত মধ্য প্ৰাচ্য আৰু উত্তৰ ভাৰতৰ শব্দ-সম্ভাৰ মোৰ জীৱনৰ নহ'লবোৰ মোৰ জীৱনৰ আগে পিছে সোঁৱে-বাঁৱে

বঁটা আৰু সন্মান

বঁটা

বৰ্ষ	বঁটা	তথ্য
১৯৬৫	ছোভিয়েট দেশ নেহৰু বঁটা[12][1]	মাজত মাথোঁ হিমালয় ভ্ৰমণ কাহিনীৰ বাবে
১৯৭২	সাহিত্য অকাডেমি বঁটা[1]	অঘৰী আত্মাৰ কাহিনী উপন্যাসৰ বাবে
১৯৮৪	পদ্মশ্ৰী[1]	অসমীয়া সাহিত্যলৈ আগবঢ়োৱা অৱদানৰ বাবে
১৯৯২	পদ্মবিভূষণ[1]	অসমীয়া সাহিত্যলৈ আগবঢ়োৱা অৱদানৰ বাবে
১৯৯২	অসম উপত্যকা সাহিত্য বঁটা[1]
১৯৯২	আজান ফকীৰ বঁটা[1]
১৯৯৭	অসম সাহিত্য সভাৰ ‘সাহিত্যাচাৰ্য্য’ সন্মান[1]
১৯৯৯	শংকৰদেৱ বঁটা[19][1]

১৯৯৯ সাহিত্য অকাডেমীৰ ফিল’শ্বিপ ৷

মালিকৰ চমু জীৱনপঞ্জী^[1]

• জন্মঃ ১৬ জানুৱাৰী,১৯১৯; নাহৰণি, গোলাঘাট
• পিতৃঃ ৰহমত আলী
• মাতৃঃ চৈয়দা লুৎফুন্নিছা
• ১৯৩৭ঃ যোৰহাট চৰকাৰী উচ্চ বিদ্যালয়ৰ পৰা প্ৰথম বিভাগত মেট্ৰিক পৰীক্ষা উৰ্ত্তীণ
• ১৯৩৯ঃ যোৰহাট কলেজৰ পৰা আই এ উৰ্ত্তীণ
• ১৯৪০ঃ বাঁহী আলোচনীত প্ৰথম উপন্যাস প্ৰকাশ
• ১৯৪১ঃ ইংৰাজী বিষয়ত ‘সন্মান’সহ কটন কলেজৰ পৰা স্নাতক
• ১৯৪২ঃ অসম চৰকাৰৰ আবকাৰী বিভাগত উপ-পৰিদৰ্শক পদত যোগদান
• ১৯৪৫ঃ প্ৰথম গল্প সংকলন পৰশমণি প্ৰকাশিত
• ১৯৪৬ঃ যোৰহাট কলেজত পাৰ্চিয়ান ভাষাৰ শিক্ষক পদত যোগদান
• ১৯৪৮ঃ গুৱাহাটী-শ্বিলং অনাঁতাৰ কেন্দ্ৰত ‘প্ৰ’গাম এছিষ্টেণ্ট’ পদত যোগদান
• ১৯৫১ঃ গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা অসমীয়া বিভাগত স্নাতকোত্তৰ; জে বি কলেজৰ অসমীয়া বিভাগৰ প্ৰবক্তা হিচাপে যোগদান
• ১৯৫৬ঃ অসমীয়া চলচ্চিত্ৰ ৰঙা পুলিচত অভিনয়
• ১৯৬৩ঃ শিৱসাগৰৰ ধাইআলিৰ হাচনা চিস্তিৰ সৈতে বিবাহ; ছোভিয়েট ইউনিয়ন ভ্ৰমণ
• ১৯৬৩-৬৯ঃ সাহিত্য অকাডেমিৰ সাধাৰণ পৰিষদৰ সদস্য
• ১৯৬৫ঃ ভ্ৰমণকাহিনী ‘মাজত মাথো হিমালয়’ৰ বাবে ‘ছোভিয়েট দেশ নেহৰু বঁটা’
• ১৯৭২ঃ অঘৰী আত্মাৰ কাহিনী উপন্যাসৰ ববে সাহিত্য অকাডেমি বঁটা
• ১৯৭৬-৮২ঃ ৰাজ্যসভাৰ সাংসদ ৰূপে কাৰ্যনিৰ্বাহ
• ১৯৭৭ঃ অসম সাহিত্য সভাৰ সভাপতি নিৰ্বাচন
• ১৯৮৪ঃ ‘পদ্মশ্ৰী’ সন্মান
• ১৯৯২ঃ ‘পদ্মভূষণ’ সন্মান
• ১৯৯৩ঃ ‘আজান ফকীৰ’ বঁটা
• ১৯৯৪ঃ অসম উপত্যকা সাহিত্য বঁটা
• ১৯৯৫ঃ শংকৰদেৱ বঁটা
• ১৯৯৭ঃ অসম সাহিত্য সভাৰ ‘সাহিত্যাচাৰ্য্য’ সন্মান
• মৃত্যুঃ ২০ ডিচেম্বৰ, ২০০০

তথ্য সংগ্ৰহ

1. ↑ ^{1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 1.12 1.13 1.14 1.15} সম্পাদনা সমিতি (জুন, ২০১৭). "মালিকৰ চমু জীৱনপঞ্জী". In অনুৰাধা শৰ্মা পূজাৰী. সাতসৰী. দ্বাদশ (দ্বাদশ বছৰ, একাদশ সংখ্যা ed.). গুৱাহাটী: সাদিন গোষ্ঠী. pp. ৩৩.  Check date values in: |access-date=, |date= (help); |access-date= requires |url= (help)
2. ↑ ^{2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 2.8} উপেন্দ্ৰ বৰকটকী (জুন ২০১৭). "অফুৰন্ত আৰু বিচিত্ৰ সৃষ্টি প্ৰতিভাৰ অধিকাৰী মানুহজন". সাতসৰী খণ্ড দ্বাদশ বছৰ (একাদশ সংখ্যা): ২৪-২৫. 
3. ↑ ^{3.0 3.1 3.2} উপেন্দ্ৰনাথ শৰ্মা (জুন, ২০১৭). "যুদ্ধোত্তৰ যুগৰ চুটিগল্পৰ মালিকজন". In অনুৰাধা শৰ্মা পূজাৰী. সাতসৰী. দ্বাদশ (দ্বাদশ বছৰ, একাদশ সংখ্যা ed.). গুৱাহাটী: সাদিন গোষ্ঠী. pp. ২০–২১.  Check date values in: |access-date=, |date= (help); |access-date= requires |url= (help)
4. ↑ প্ৰাঞ্জল শৰ্মা বশিষ্ঠ (২০১৭). "চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ গল্প". In অনুৰাধা শৰ্মা পূজাৰী. সাতসৰী. দ্বাদশ (দ্বাদশ বছৰ, একাদশ সংখ্যা ed.). গুৱাহাটী: সাদিন গোষ্ঠী. pp. ৫৪–৫৫.  Check date values in: |access-date=, |date= (help); |access-date= requires |url= (help)
5. ↑ শান্তনু কৌশিক বৰুৱা (২০২০). অসম ইয়েৰ বুক, ২০২১. প্ৰকাশক গুৱাহাটী: জ্যোতি প্ৰকাশন. পৃষ্ঠা. ৮৭৩. ISBN 978-93-81485-82-8. 
6. ↑ ১৯১৭ চনৰ পৰা অসম সাহিত্য সভাৰ সভাপতিসকলৰ তালিকা Archived 2013-01-29 at the Wayback Machine অসম সাহিত্য সভাৰ ৱেবছাইট, আহৰণ: ১৮ নৱেম্বৰ, ২০১২।
7. ↑ "সাহিত্য অকাডেমি বঁটা বিজয়ী অসমীয়াসকলৰ তথ্য". সাহিত্য অকাডেমি. http://sahitya-akademi.gov.in/sahitya-akademi/showSearchAwardsResult.jsp?year=&author=&awards=AA&language=ASSAMESE। আহৰণ কৰা হৈছে: নৱেম্বৰ ১৬, ২০১২. 
8. ↑ "Search Awardees - Padma Awards - My India, My Pride - Know India: National Portal of India". India.gov.in. Archived from the original on 2009-01-31. https://web.archive.org/web/20090131221505/http://india.gov.in/myindia/advsearch_awards.php। আহৰণ কৰা হৈছে: 2012-12-25. 
9. ↑ http://www.assaminfo.com/famous-people/35/syed-abdul-malik.htm
10. ↑ "পাৰ্চী". http://www.xobdo.org/. http://www.xobdo.org/dic/। আহৰণ কৰা হৈছে: 20 June 2022. 
11. ↑ ^{11.0 11.1 11.2} অভিনিবেশ শৰ্মা (২০১৯). অসম ইয়েৰ বুক, ২০১৯. প্ৰকাশক গুৱাহাটী: জ্যোতি প্ৰকাশন. পৃষ্ঠা. ২৫-২৮. ISBN 978-93-81485-82-8. 
12. ↑ ^{12.0 12.1 12.2 12.3 12.4} প্ৰফুল্ল চন্দ্ৰ বৰা (২০০৬). কথা বৰণ্য ১০০. প্ৰকাশক গুৱাহাটী: কথা. পৃষ্ঠা. ১৪৪-১৪৫. ISBN 81-89148-14-1. 
13. ↑ ^{13.0 13.1} চৈয়দ কামিলা হায়াত (২০১৭). "অতীতৰ তিতা-মিঠা ডুখৰীয়া স্মৃতি". In অনুৰাধা শৰ্মা পূজাৰী. সাতসৰী. দ্বাদশ (দ্বাদশ বছৰ, একাদশ সংখ্যা ed.). গুৱাহাটী: সাদিন গোষ্ঠী. pp. ৪৮–৫১.  Check date values in: |access-date=, |date= (help); |access-date= requires |url= (help)
14. ↑ চৈয়দা নিচাত চিৰিণ জিনেইদা (২০১৭). "দেউতাৰ আছিল অফুৰন্ত মনৰ জোৰ". In অনুৰাধা শৰ্মা পূজাৰী. সাতসৰী. দ্বাদশ (দ্বাদশ বছৰ, একাদশ সংখ্যা ed.). গুৱাহাটী: সাদিন গোষ্ঠী. pp. ৪৫–৪৭.  Check date values in: |access-date=, |date= (help); |access-date= requires |url= (help)
15. ↑ Bipuljyoti Saikia. "Bipuljyoti Saikia's Homepage : Authors & Poets - Syed Abdul Malik". Bipuljyoti.in. Archived from the original on 2013-07-26. https://web.archive.org/web/20130726133453/http://bipuljyoti.in/authors/malik.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 2012-12-25. 
16. ↑ "আৰ্কাইভ কপি". Archived from the original on 2016-03-05. https://web.archive.org/web/20160305002017/http://www.vedanti.com/Legends/syed_abdul_malik.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: 2012-11-15. 
17. ↑ লুৎফুৰ ৰহমান (২০১৭). "আব্দুল মালিক ডাৰোগা নহ’ল". In অনুৰাধা শৰ্মা পূজাৰী. সাতসৰী. দ্বাদশ (দ্বাদশ বছৰ, একাদশ সংখ্যা ed.). গুৱাহাটী: সাদিন গোষ্ঠী. pp. ৩৭–৪১.  Check date values in: |access-date=, |date= (help); |access-date= requires |url= (help)
18. ↑ ^{18.0 18.1 18.2 18.3} কৰবী ডেকা হাজৰিকা (২০১৭). "মালিকৰ কবিমন". In অনুৰাধা শৰ্মা পূজাৰী. সাতসৰী. দ্বাদশ (দ্বাদশ বছৰ, একাদশ সংখ্যা ed.). গুৱাহাটী: সাদিন গোষ্ঠী. pp. ৩৪–৩৬.  Check date values in: |access-date=, |date= (help); |access-date= requires |url= (help)
19. ↑ http://www.assaminfo.com/famous-people/35/syed-abdul-malik.htm

সহায়ক গ্ৰন্থপূঞ্জী

• "পদ্মনাথ গোহাঞিবৰুৱাৰ পৰা ৰংবং তেৰাঙলৈ", লেখক: ড॰ ত্ৰিদিব গোস্বামী।

বাহ্যিক সংযোগ

• Renowned Litterateur Syed Abdul Malik Remembered Archived 2016-03-04 at the Wayback Machine
• Syed Abdul Malik's Novel Surujmukhir Sopno, a youtube video

প্ৰ • আ • স অসমৰ প্ৰসিদ্ধ ব্যক্তিসকল আধ্যাত্মিক আজান ফকীৰ মাধৱ কন্দলি শ্ৰী শ্ৰী মাধৱদেৱ হৰিদেৱ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ ইতিহাস চিলাৰায় চুকাফা জয়মতী নৰনাৰায়ণ মণিৰাম দেৱান মূলা গাভৰু মোমাই তামুলী ৰুদ্ৰ সিংহ লাচিত বৰফুকন গণনায়ক গোপীনাথ বৰদলৈ বিষ্ণুপ্ৰসাদ ৰাভা সাহিত্যিক অজিৎ বৰুৱা অতুল চন্দ্ৰ হাজৰিকা অতুলানন্দ গোস্বামী অনুৰাধা শৰ্মা পূজাৰী অপূৰ্ব শৰ্মা অম্বিকাগিৰি ৰায়চৌধুৰী অৰুণ শৰ্মা আনন্দ চন্দ্ৰ আগৰৱালা আনন্দ চন্দ্ৰ বৰুৱা কৃষ্ণকান্ত সন্দিকৈ কেশদা মহন্ত কেশৱ মহন্ত গীতা হাতীকাকতি চন্দ্ৰকুমাৰ আগৰৱালা চন্দ্ৰপ্ৰসাদ শইকীয়া চৈয়দ আব্দুল মালিক জীৱন নৰহ জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালা তীৰ্থনাথ শৰ্মা দেবেন্দ্ৰ নাথ আচাৰ্য ধ্ৰুৱজ্যোতি বৰা নগেন শইকীয়া নলিনীধৰ ভট্টাচাৰ্য নলিনীবালা দেৱী নৱকান্ত বৰুৱা নিৰুপমা বৰগোহাঞি নিৰ্মলপ্ৰভা বৰদলৈ নীলমণি ফুকন (জ্যেষ্ঠ) নীলিম কুমাৰ পূৰবী বৰমুদৈ বিৰিঞ্চি কুমাৰ বৰুৱা বিষ্ণুপ্ৰসাদ ৰাভা বীৰেন্দ্ৰ কুমাৰ ভট্টাচাৰ্য বীৰেশ্বৰ বৰুৱা বেণুধৰ ৰাজখোৱা ভবেন বৰুৱা ভবেন্দ্ৰ নাথ শইকীয়া ভৃগুমুনি কাগয়ুং মহিম বৰা মহেন্দ্ৰ বৰা মহেশ্বৰ নেওগ মামণি ৰয়ছম গোস্বামী মেদিনী চৌধুৰী যতিন মিপুন য়েছে দৰজে ঠংচি যোগেশ দাস ৰবীন্দ্ৰ সৰকাৰ ৰীতা চৌধুৰী লক্ষ্মীনন্দন বৰা লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা শীলভদ্ৰ সনন্ত তাঁতি সীতানাথ ব্ৰহ্মচৌধুৰী সৌৰভ কুমাৰ চলিহা স্নেহ দেৱী হৰেকৃষ্ণ ডেকা হীৰেন গোহাঁই হীৰেন ভট্টাচাৰ্য হীৰেন্দ্ৰ নাথ দত্ত হোমেন বৰগোহাঞি ভাষাবিদ টাবু টাইড হেমচন্দ্ৰ বৰুৱা সমাজ সেৱক অখিল গগৈ অমিয় কুমাৰ দাস জাহ্নৱী গোস্বামী পুষ্পলতা দাস বিৰুবালা ৰাভা মীনা আগৰৱালা সোণেশ্বৰ বৰা কণ্ঠশিল্পী অংগৰাগ মহন্ত অজন্তা গোস্বামী অঞ্জু দেৱী অনিন্দিতা পাল অণিমা চৌধুৰী অৰ্চনা মহন্ত আৰতি মুখাৰ্জী কল্পনা পাটোৱাৰী খগেন মহন্ত চাৰু গোহাঁই জয়ন্ত হাজৰিকা জংকী বৰঠাকুৰ জিতুল সোণোৱাল জুবলী বৰুৱা জুবিন গাৰ্গ ডলি ঘোষ তফজ্জুল আলী তৰালি শৰ্মা দীপালী বৰঠাকুৰ দ্বীপেন বৰুৱা ধনদা পাঠক নীলিমা খাতুন প্ৰতিমা বৰুৱা পাণ্ডে বৰ্ণালী কলিতা বিউটি শৰ্মা বৰুৱা বিমল দেৱ মেধি বিষ্ণুপ্ৰসাদ ৰাভা বীণা ভাগৱতী বীৰেন্দ্ৰনাথ দত্ত বৈকুন্ঠ গগৈ ভূপেন হাজৰিকা মিতালী চৌধুৰী ময়ূখ হাজৰিকা মুনমী বৰা ৰমেন বৰুৱা ৰামেশ্বৰ পাঠক ৰিদিপ দত্ত ৰুনুমী ঠাকুৰ লোকেশ্বৰ ডেকা ৰূপজ্যোতি দেৱী নাট্যকাৰ অৰুণ শৰ্মা আলি হাইদৰ গণেশ গগৈ ভবেন বৰুৱা ভবেন্দ্ৰ নাথ শইকীয়া মহেন্দ্ৰ বৰঠাকুৰ সত্য প্ৰসাদ বৰুৱা হেমন্ত দত্ত অভিনেতা / অভিনেত্ৰী অংকুৰ বৈশ্য অতুল পাচনী অনুপমা ভট্টাচাৰ্য অৰুণ নাথ আইদেউ সন্দিকৈ আইমী বৰুৱা আব্দুল মজিদ ইন্দ্ৰ বণিয়া ইভা আচাও উৰ্মিলা মহন্ত উৎপল দাস কপিল বৰা কৃষ্ণা ফুকন গায়ত্ৰী মহন্ত গীতাৱলী ৰাজকুমাৰী চেতনা দাস জংকী বৰঠাকুৰ জুবিন গাৰ্গ জেৰিফা ৱাহিদ জ্ঞানদা কাকতী তপন দাস দিগন্ত হাজৰিকা দীপান্বিতা শৰ্মা নিপন গোস্বামী নিশিতা গোস্বামী প্ৰমথেশ চন্দ্ৰ বৰুৱা প্ৰস্তুতি পৰাশৰ প্ৰাঞ্জল শইকীয়া ফণী শৰ্মা বৰ্ণালী পূজাৰী বৰষা ৰাণী বিষয়া বাহাৰুল ইছলাম বিজয় শংকৰ বিজু ফুকন বিদ্যা ৰাও বিষ্ণু খাৰঘৰীয়া ব্ৰজেন বৰা ব্ৰজেন বৰুৱা মলয়া গোস্বামী মাধুৰীমা চৌধুৰী মৃদুলা বৰুৱা যতীন বৰা ৰবি শৰ্মা ৰিম্পী দাস ৰুণু দেৱী লুনা লহকৰ সীমা বিশ্বাস হিৰণ্য ডেকা হিৰণ্য দাস চলচ্চিত্ৰ নিৰ্মাতা নিৰ্দেশক অতুল বৰদলৈ উৎপল বৰপূজাৰী কেনী দেউৰী বসুমতাৰী গৌতম বৰা জাহ্নু বৰুৱা জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালা নিপ বৰুৱা পদুম বৰুৱা ব্ৰজেন বৰুৱা ভবেন্দ্ৰ নাথ শইকীয়া ভূপেন হাজৰিকা মঞ্জু বৰা মুনিন বৰুৱা ৰজনী বসুমতাৰী ৰীমা দাস শিৱপ্ৰসাদ ঠাকুৰ সান্ত্বনা বৰদলৈ খেলুৱৈ অভিজিত বৰুৱা আবু নেচিম এলেন দেউৰী গিলবাৰ্টছন চাংমা গৌতম কলিতা জয়ন্ত তালুকদাৰ দীপংকৰ ভট্টাচাৰ্য দুৰ্গা বড়ো পিলিক চৌধুৰী ভোগেশ্বৰ বৰুৱা মনালিচা বৰুৱা মেহতা মহাদেৱ ডেকা মাধুৰ্য বৰা মিঠু বৰুৱা এলভিছ আলী হাজৰিকা শিৱ থাপা সোমদেৱ দেৱবৰ্মন হলিচৰণ নাৰ্জাৰী হিমা দাস শিক্ষাবিদ ইন্দিৰা মিৰি উপেন্দ্ৰচন্দ্ৰ লেখাৰু উমাকান্ত শৰ্মা কনকসেন ডেকা কবীন ফুকন কৃষ্ণকান্ত সন্দিকৈ বাপচন্দ্ৰ মহন্ত ভবেন্দ্ৰ নাথ শইকীয়া ভৱানন্দ ডেকা মৃণাল মিৰি হীৰেন গোহাঁই প্ৰকৃতিবিদ আনন্দ চন্দ্ৰ দত্ত মহীচন্দ্ৰ মিৰি মহেশ্বৰ বসুমতাৰী যাদৱ পায়েং ৰবীন বেনাৰ্জী বিজ্ঞানী উদ্ধৱ ভৰালী গুৰুপ্ৰসাদ দাস জয়ন্তী চুতীয়া জিতেন্দ্ৰনাথ গোস্বামী হৰিপ্ৰসাদ বৰুৱা হিৰণ্য চন্দ্ৰ ভূঞা গণিতজ্ঞ জ্যোতিপ্ৰসাদ মেধি কামেশ্বৰ দাস অনুপম শইকীয়া (গণিতজ্ঞ) নয়নদীপ ডেকা বৰুৱা

প্ৰ • আ • স পদ্ম বঁটা বিজয়ী অসমৰ ব্যক্তি পদ্মবিভূষণ বিমলা প্ৰসাদ চলিহা (১৯৭১) ভূপেন হাজৰিকা (২০১২) পদ্মভূষণ অমিয় কুমাৰ দাস (১৯৬৩) কৃষ্ণকান্ত সন্দিকৈ (১৯৬৭) নৱকান্ত বৰুৱা (১৯৭৬) বেণুধৰ শৰ্মা (১৯৮৩) বিজয় চন্দ্ৰ ভাগৱতী (১৯৯২) চৈয়দ আব্দুল মালিক (১৯৯২) পুষ্পলতা দাস (১৯৯৯) ভূপেন হাজৰিকা (২০০১) মৃণাল মিৰি (২০০৫) চন্দ্ৰপ্ৰসাদ শইকীয়া (২০০৭) পাৰবীন চুলতানা (২০১৪) জাহ্নু বৰুৱা (২০১৫) তৰুণ গগৈ (২০২১) পদ্মশ্ৰী মথুৰা দাস (১৯৫৪) অমলপ্ৰভা দাস (১৯৫৪) কৃষ্ণকান্ত সন্দিকৈ (১৯৫৫) সূৰ্যকুমাৰ ভূঞা (১৯৫৬) নলিনীবালা দেৱী (১৯৫৭) ননী চন্দ্ৰ বৰদলৈ (১৯৬৩) আনন্দ চন্দ্ৰ বৰুৱা (১৯৭০) অতুল চন্দ্ৰ হাজৰিকা (১৯৭১) ৰবীন বেনাৰ্জী (১৯৭১) চন্দ্ৰপ্ৰভা শইকীয়ানী (১৯৭২) মহেশ্বৰ নেওগ (১৯৭৪) মালতী বৰুৱা (১৯৭৫) পাৰবীন চুলতানা (১৯৭৬) ইন্দিৰা মিৰি (১৯৭৭) ভূপেন হাজৰিকা (১৯৭৭) ঘনশ্যাম দাস (১৯৮২) নেকিবুজ জামান (১৯৮৩) মুক্তি প্ৰসাদ গগৈ (১৯৮৪) চৈয়দ আব্দুল মালিক (১৯৮৪) আব্দুছ ছাত্তাৰ (১৯৮৭) মদৰাম ব্ৰহ্ম (১৯৮৮) ৰংবং তেৰাং (১৯৮৯) নীলমণি ফুকন (১৯৯০) সতীশ চন্দ্ৰ কাকতি (১৯৯১) প্ৰতিমা বৰুৱা পাণ্ডে (১৯৯১) মথুৰা নাথ ভট্টাচাৰ্য্য (১৯৯২) দীপালী বৰঠাকুৰ (১৯৯৮) ৰবীন্দ্ৰনাথ উপাধ্যায় (২০০০) ভবেন্দ্ৰ নাথ শইকীয়া (২০০১) পুষ্পা ভূঞা (২০০২) জাহ্নু বৰুৱা (২০০৩) হেম ভৰালী (২০০৫) টেমচুলা আও (২০০৭) সূৰ্যকান্ত হাজৰিকা (২০০৮) যতীন গোস্বামী (২০০৮) শীলা বৰঠাকুৰ (২০০৮) তফজ্জুল আলি (২০০৯) বীৰেন্দ্ৰনাথ দত্ত (২০০৯) অৰুণ শৰ্মা (২০১০) মহিম বৰা (২০১১) ঘনকান্ত বৰা বৰবায়ন (২০১৩) হেমেন্দ্ৰ প্ৰসাদ বৰুৱা (২০১৩) মুকুলচন্দ্ৰ গোস্বামী (২০১৪) সৰ্বেশ্বৰ চহৰীয়া (২০১৪) যাদৱ পায়েং (২০১৫) লক্ষ্মীনন্দন বৰা (২০১৫) ধীৰেন্দ্ৰ নাথ বেজবৰুৱা (২০১৬) প্ৰহ্লাদ চন্দ্ৰ তাছা (২০১৬) কামেশ্বৰ ব্ৰহ্ম (২০১৬) অজয় কুমাৰ দত্ত (২০১৬) জিতেন্দ্ৰনাথ গোস্বামী (২০১৭) এলি আহমেদ (২০১৭) অৰূপ কুমাৰ দত্ত (২০১৮) প্ৰফুল্ল গোবিন্দ বৰুৱা (২০১৮) জয়শ্ৰী গোস্বামী মহন্ত (২০১৮) উদ্ধৱ ভৰালী (২০১৯) ইলিয়াছ আলি (২০১৯) ইন্দিৰা পি পি বৰা (২০২০) ৰবি কান্নান আৰ (২০২০) কুশল কোঁৱৰ শৰ্মা (২০২০) লীল বাহাদুৰ চেত্ৰী (২০২০) যোগেন্দ্ৰ নাথ ফুকন (২০২০) লখিমী বৰুৱা (২০২১) গোপীৰাম বৰগায়ন বুঢ়াভকত (২০২১) বিজয়া চক্ৰৱৰ্তী (২০২১) মংগলসিং হাজোৱাৰী (২০২১) দুলাল মানকি (২০২১) বিৰুবালা ৰাভা (২০২১) ৰোমান শৰ্মা (২০২১) ইমৰান শ্বাহ (২০২১) শকুন্তলা চৌধুৰী (২০২২) ধনেশ্বৰ ইংতি (২০২২) হেমচন্দ্ৰ গোস্বামী (২০২৩) হেমপ্ৰভা চুতীয়া (২০২৩) ৰামকুইৱাংবে জেমে নিউমে (২০২৩) পাৰ্বতী বৰুৱা (২০২৪) সৰ্বেশ্বৰ বসুমতাৰী (২০২৪) দ্ৰোণ ভূঞা (২০২৪) অসমত কৰ্মৰত

প্ৰ • আ • স অসমীয়া ভাষাত সাহিত্য অকাডেমি বঁটা লাভ কৰা সাহিত্যিকসকল ১৯৫৫-১৯৭০ যতীন্দ্ৰ নাথ দুৱৰা (বনফুল, ১৯৫৫)  – (১৯৫৬)  – (১৯৫৭)  – (১৯৫৮)  – (১৯৫৯) বেণুধৰ শৰ্মা (কংগ্ৰেছৰ কাঁচিয়লি ৰ'দত, ১৯৬০) বীৰেন্দ্ৰ কুমাৰ ভট্টাচাৰ্য (ঈয়াৰুইঙ্গম, ১৯৬১)  – (১৯৬২)  – (১৯৬৩) বিৰিঞ্চি কুমাৰ বৰুৱা (অসমৰ লোক-সংস্কৃতি, ১৯৬৪)  – (১৯৬৫) অম্বিকাগিৰি ৰায়চৌধুৰী (বেদনাৰ উল্কা, ১৯৬৬) ত্ৰৈলোক্য নাথ গোস্বামী (আধুনিক গল্প সাহিত্য, ১৯৬৭) নলিনীবালা দেৱী (অলকানন্দা, ১৯৬৮) অতুল চন্দ্ৰ হাজৰিকা (মঞ্চলেখা, ১৯৬৯) লক্ষ্মীনাথ ফুকন (মহাত্মাৰ পৰা ৰূপকোঁৱৰলৈ, ১৯৭০) ১৯৭১-১৯৯০  – (১৯৭১) চৈয়দ আব্দুল মালিক (অঘৰী আত্মাৰ কাহিনী, ১৯৭২)  – (১৯৭৩) সৌৰভ কুমাৰ চলিহা (গোলাম, ১৯৭৪) নৱকান্ত বৰুৱা (ককাদেউতাৰ হাড়, ১৯৭৫) ভবেন্দ্ৰ নাথ শইকীয়া (শৃংখল, ১৯৭৬) আনন্দ চন্দ্ৰ বৰুৱা (বকুল বনৰ কবিতা, ১৯৭৭) হোমেন বৰগোহাঞি (পিতা-পুত্ৰ, ১৯৭৮) ভবেন বৰুৱা (সোণালী জাহাজ, ১৯৭৯) যোগেশ দাস (পৃথিৱীৰ অসুখ, ১৯৮০) নীলমণি ফুকন (কবিতা, ১৯৮১) মামণি ৰয়ছম গোস্বামী (মামৰে ধৰা তৰোৱাল আৰু দুখন উপন্যাস, ১৯৮২) নিৰ্মলপ্ৰভা বৰদলৈ (সুদীৰ্ঘ দিন আৰু ঋতু, ১৯৮৩) দেবেন্দ্ৰ নাথ আচাৰ্য (জংগম, ১৯৮৪) কৃষ্ণকান্ত সন্দিকৈ (কৃষ্ণকান্ত সন্দিকৈ ৰচনা সম্ভাৰ, ১৯৮৫) তীৰ্থনাথ শৰ্মা (বেণুধৰ শৰ্মা, ১৯৮৬) হৰেকৃষ্ণ ডেকা (আন এজন, ১৯৮৭) লক্ষ্মীনন্দন বৰা (পাতাল ভৈৰৱী, ১৯৮৮) হীৰেন গোহাঁই (অসমীয়া জাতীয় জীৱনত মহাপুৰুষীয়া পৰম্পৰা, ১৯৮৯) স্নেহ দেৱী (স্নেহ দেৱীৰ একুঁকি গল্প, ১৯৯০) ১৯৯১-২০১০ অজিৎ বৰুৱা (ব্ৰহ্মপুত্ৰ ইত্যাদি পদ্য, ১৯৯১) হীৰেন ভট্টাচাৰ্য (শ‍ইচৰ পথাৰ মানুহ, ১৯৯২) কেশৱ মহন্ত (মোৰো যে কিমান হেঁপাহ, ১৯৯৩) শীলভদ্ৰ (ৰেৱতী মোহন দত্তচৌধুৰী) (মধুপুৰ বহুদূৰ, ১৯৯৪) চন্দ্ৰপ্ৰসাদ শইকীয়া (মহাৰথী, ১৯৯৫) নিৰুপমা বৰগোহাঞি (অভিযাত্ৰী, ১৯৯৬) নগেন শইকীয়া (আন্ধাৰত নিজৰ মুখ, ১৯৯৭) অৰুণ শৰ্মা (আশীৰ্বাদৰ ৰং, ১৯৯৮) মেদিনী চৌধুৰী (বিপন্ন সময়, ১৯৯৯) অপূৰ্ব শৰ্মা (বাঘে টাপুৰ ৰাতি, ২০০০) মহিম বৰা (এধানী মাহীৰ হাঁহি, ২০০১) নলিনীধৰ ভট্টাচাৰ্য (মহৎ ঐতিহ্য, ২০০২) বীৰেশ্বৰ বৰুৱা (অনেক মানুহ অনেক ঠাই আৰু নিৰ্জনতা, ২০০৩) হীৰেন্দ্ৰ নাথ দত্ত (মানুহ অনুকুলে, ২০০৪) য়েছে দৰজে ঠংচি (মৌন ওঁঠ মুখৰ হৃদয়, ২০০৫) অতুলানন্দ গোস্বামী (চেনেহ জৰীৰ গাঁথি, ২০০৬) পূৰবী বৰমুদৈ (শান্তনুকুলনন্দন, ২০০৭) ৰীতা চৌধুৰী (দেও লাংখুই, ২০০৮) ধ্ৰুৱজ্যোতি বৰা (কথা ৰত্নাকৰ, ২০০৯) কেশদা মহন্ত (অসমীয়া ৰামায়ণী সাহিত্য: কথাবস্তুৰ আঁতিগুৰি, ২০১০) ২০১১-বৰ্তমান কবীন ফুকন (এই অনুৰাগী এই উদাস, ২০১১) চন্দনা গোস্বামী (পাটকাইৰ ইপাৰে মোৰ দেশ, ২০১২) ৰবীন্দ্ৰ সৰকাৰ (ধূলিয়ৰি ভৰিৰ সাঁচ, ২০১৩) অৰূপা কলিতা পটংগীয়া (মৰিয়ম আষ্টিন অথবা হীৰা বৰুৱা, ২০১৪) কুল শইকীয়া (আকাশৰ ছবি আৰু অন্যান্য গল্প, ২০১৫) জ্ঞান পূজাৰী (মেঘমালাৰ ভ্ৰমণ, ২০১৬) জয়ন্ত মাধৱ বৰা (মৰিয়াহোলা, ২০১৭) সনন্ত তাঁতি (কাইলৈৰ দিনটো আমাৰ হ'ব, ২০১৮) জয়শ্ৰী গোস্বামী মহন্ত (চাণক্য, ২০১৯) অপূৰ্ব কুমাৰ শইকীয়া (বেংছতা, ২০২০) অনুৰাধা শৰ্মা পূজাৰী (ইয়াত এখন অৰণ্য আছিল, ২০২১) মনোজ কুমাৰ গোস্বামী (ভুল সত্য, ২০২২) প্ৰণৱজ্যোতি ডেকা(ড॰ প্ৰণৱজ্যোতি ডেকাৰ শ্ৰেষ্ঠ গল্প, ২০২৩)

প্ৰ • আ • স অসম উপত্যকা সাহিত্য বঁটা ১৯৯০-২০০০ ভবেন্দ্ৰ নাথ শইকীয়া (১৯৯০) হোমেন বৰগোহাঞি (১৯৯১) চৈয়দ আব্দুল মালিক (১৯৯২) নৱকান্ত বৰুৱা (১৯৯৩) যোগেশ দাস (১৯৯৪) সৌৰভ কুমাৰ চলিহা (১৯৯৫) উমাকান্ত শৰ্মা (১৯৯৬) নীলমণি ফুকন (১৯৯৭) মহিম বৰা (১৯৯৮) অজিৎ বৰুৱা (১৯৯৯) হীৰেন ভট্টাচাৰ্য (২০০০) ২০০১-২০১০ শীলভদ্ৰ (২০০১) চন্দ্ৰপ্ৰসাদ শইকীয়া (২০০২) নিৰুপমা বৰগোহাঞি (২০০৩) লক্ষ্মীনন্দন বৰা (২০০৪) অৰুণ শৰ্মা (২০০৫) নলিনীধৰ ভট্টাচাৰ্য (২০০৬) নগেন শইকীয়া (২০০৭) ৰংবং তেৰাং (২০০৮) ইমৰান শ্বাহ (২০০৯) হৰেকৃষ্ণ ডেকা (২০১০) ২০১১-বৰ্তমানলৈ পূৰবী বৰমুদৈ (২০১১) সমীৰ তাঁতী (২০১২) অতুলানন্দ গোস্বামী (২০১৩) হীৰেন্দ্ৰ নাথ দত্ত (২০১৪) অপূৰ্ব শৰ্মা (২০১৫) অৰূপা পটংগীয়া কলিতা (২০১৬) ৰীতা চৌধুৰী (২০১৭) সনন্ত তাঁতি (২০১৭) য়েছে দৰজে ঠংচি (২০১৭)