বীৰেশ্বৰ বৰুৱা

বীৰেশ্বৰ বৰুৱা
বীৰেশ্বৰ বৰুৱা
জন্ম	১ ছেপ্টেম্বৰ, ১৯৩৩ চন; অসম
মৃত্যু	১৪ মাৰ্চ, ২০১০ চন
পেচা	সাহিত্যিক, সমালোচক, কবি, গল্পকাৰ
ভাষা	অসমীয়া
ৰাষ্ট্ৰীয়তা	ভাৰতীয়
নাগৰিকত্ব	ভাৰতীয়
শিক্ষা	স্নাতক
মাতৃশিক্ষায়তন	কটন কলেজ; গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়
উল্লেখনীয় কৰ্মৰাজি	‘অনেক মানুহ অনেক ঠাই আৰু নিৰ্জনতা’, ; ‘ৰামধেনু যুগ আৰু পৰবৰ্তী কাল’
উল্লেখযোগ্য বঁটা	ভাৰতীয় ভাষা পৰিষদ বঁটা, ১৯৮৯; সাহিত্য অকাডেমি বঁটা, ২০০৩
দাম্পত্যসংগী	সুভদ্ৰা ৰায়চৌধুৰী

বীৰেশ্বৰ বৰুৱা (ইংৰাজী: Bireswar Baruah; ১৯৩৩ - ২০১০)^[2]অসমৰ এগৰাকী কবি আৰু সমালোচক। ৰামধেনু যুগত আত্মপ্ৰকাশ কৰি পৰৱৰ্তী কালত গল্পকাৰ আৰু ঔপন্যাসিক ৰূপে তেওঁ প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰিছিল।^[3] তেওঁ একাধাৰে গল্পকাৰ, ঔপন্যাসিক, নিবন্ধকাৰ, শিশু-সাহিত্যিক আৰু অনুবাদক।^[4]১৯৮৯ চনত বীৰেশ্বৰ বৰুৱাই ‘ভাৰতীয় ভাষা পৰিষদ বঁটা’ আৰু ২০০৩ চনত ‘সাহিত্য অকাডেমি বঁটা’ লাভ কৰিছিল। ^[5] ২০১০ চনৰ ১৪ মাৰ্চত বৰুৱাৰ মৃত্যু হয়।^[3]

জন্ম আৰু শিক্ষা

১৯৩৩ চনৰ ছেপ্টেম্বৰ মাহৰ ১ তাৰিখে বৰপেটা জিলাৰ অন্তৰ্গত সুন্দৰীদিয়াত বীৰেশ্বৰ বৰুৱাৰ জন্ম হয়।^[3]তেওঁৰ পিতৃৰ নাম চন্দ্ৰমোহন বৰুৱা আৰু মাতৃ পূৰ্ণিমা বৰুৱা। ১৯৫০ চনত বৰুৱাই বৰপেটা চৰকাৰী হাইস্কুলৰ পৰা মেট্ৰিক পৰীক্ষাত উৰ্ত্তীণ হৈ কটন কলেজৰ বিজ্ঞান শাখাত নামভৰ্তি কৰে। ১৯৫৪ চনত তেওঁ কটন কলেজৰ পৰাই অৰ্থনীতি বিষয়ত সন্মানসহ স্নাতক পৰীক্ষাত উৰ্ত্তীণ হয় আৰু গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ অৰ্থনীতি বিভাগৰ স্নাতকোত্তৰ শ্ৰেণীত নামভৰ্তি কৰে। ^[5]

১৯৬৬ চনত সুভদ্ৰা ৰায়চৌধুৰীৰ সৈতে বীৰেশ্বৰ বৰুৱা বিবাহ পাশত আৱদ্ধ হয়।^[5]

কৰ্মজীৱন

১৯৫৬ চনত বৰুৱাই এ চি এছ পৰীক্ষাত উৰ্ত্তীণ হৈ অসম চৰকাৰৰ ই এচ চি পদত যোগদান কৰে। সুদীৰ্ঘ চাকৰি জীৱনত তেওঁ উপায়ুক্ত, অসম বিত্তীয় নিগমৰ পৰিচালন সঞ্চালক, শিক্ষা সচিব আদি গুৰুত্বপূৰ্ণ পদত কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰি সংস্কৃতি আৰু ক্ৰীড়া বিভাগৰ সচিব ৰূপে অৱসৰ গ্ৰহণ কৰে। ১৯৭৮ চনত তেওঁ আই এ এছলৈ পদোন্নতি লাভ কৰিছিল। ^[5]

বঁটা

১৯৮৯ চনত ‘নিৰ্বাচিত কবিতা’ৰ বাবে বীৰেশ্বৰ বৰুৱা ভাৰতীয় ভাষা পৰিষদ বঁটা আৰু অসম সাহিত্য সভা বঁটাৰে সন্মানিত হয়। ২০০৩ চনত ‘অনেক মানুহ অনেক ঠাই আৰু নিৰ্জনতা’ শীৰ্ষক কাব্য সংকলনৰ বাবে তেওঁ ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰীয় সাহিত্যিক অনুষ্ঠান সাহিত্য অকাডেমিয়ে আগবঢ়োৱা সাহিত্য অকাডেমি বঁটা লাভ কৰিছিল।

সাহিত্যিক অৱদান

স্কুলৰ আলোচনীত কবিতা লিখি বীৰেশ্বৰ বৰুৱাই তেওঁৰ সাহিত্যিক জীৱনৰ পাতনি মেলিছিল। পাছত ৰামধেনুত তেওঁৰ প্ৰথমটো কবিতা প্ৰকাশ পায়। প্ৰথমখন কাব্য-সংকলন ‘নিৰ্জন নাবিক’ প্ৰকাশ পায় ১৯৬১ চনত। ১৯৫৯ চনত তেওঁৰ প্ৰথমখন গল্প সংকলন ‘প্ৰথম ৰাগিণী’ প্ৰকাশ পাইছিল। ১৯৬২ চনত ‘অনেক পুতলাৰ নাচ’ আৰু ‘মন জেতুকাৰ পাত’ নামৰ উপন্যাস দুখন একেসময়তে প্ৰকাশ কৰি তেওঁ প্ৰথমবাৰৰ বাবে ঔপন্যাসিক ৰূপে আত্মপ্ৰকাশ কৰিছিল। ^[5]

ভূপালত অনুষ্ঠিত দ্বি-বাৰ্ষিক কবি সন্মিলনত বীৰেশ্বৰ বৰুৱাই অংশগ্ৰহণ কৰিছিল। ১৯৯৮ চনত প্ৰকাশ হোৱা ‘একান্ত নিৰ্জন’ বৰুৱাৰ আত্মজীৱনী।^[3]