অপূৰ্ব কুমাৰ শইকীয়া হৈছে অসমীয়া ভাষাৰ এজন গল্পকাৰ।[1] তেওঁ পেচাত এজন চিকিৎসক। তেখেতে ‘বেংছতা’ শীৰ্ষক গল্প সংকলনৰ বাবে ২০২০ বৰ্ষৰ অসমীয়া ভাষাৰ সাহিত্য অকাডেমি বঁটা লাভ কৰে।[2]
জন্ম
তেখেতৰ জন্ম হয় ১৯৬২ চনৰ ২১ অক্টোবৰত। জন্ম স্থান নগাঁও জিলাৰ ডিফলু সত্ৰত।[3][4]
শিক্ষা
গুৱাহাটী মেডিকেল কলেজৰপৰা এম.বি.বি.এছ.আৰু এম.এছ.(চকু বিশেষজ্ঞ)
চাকৰি জীৱন
মুখ্য চিকিৎসা বিষয়া ই.এছ. আই. চি. মডেল হাস্পতাল, খানাপাৰা, গুৱাহাটী। [উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন]
প্ৰকাশিত গ্ৰন্থ
- ব্যৰ্থ নায়ক, লয়াৰ্ছ বুক ষ্টল (১৯৯৮)
- বিষয়: প্ৰেমৰ সংবিধান, ৰেণু প্ৰকাশ (২০০০)
- মাটি আখৰা, ক্ৰান্তিকাল প্ৰকাশন (২০০৩)
- বজাৰত এদিন, বাণী মন্দিৰ (২০০৭)
- লিংগমুক্ত পৃথিৱীৰ সাধু, আঁক-বাক প্ৰকাশন (২০১১)
- বেংছতা, আঁক-বাঁক প্ৰকাশন (২০১৬)
- অসমীয়া মানুহৰ জিন, এক্সেল প্ৰিণ্টাৰ্ছ, (প্ৰবন্ধ সংকলন,২০১৬)
- চ’তৰ উৰহী, পাঞ্চজন্য প্ৰকাশন (২০১৯)
- ৰান্ধনি বেলি,আঁক-বাঁক প্ৰকাশন
- মনৰ ডাক্তৰ,আঁক-বাঁক প্ৰকাশন
সম্পাদনা
- দেশী-বিদেশী গল্প সম্ভাৰ, অসম সাহিত্য সভা (২০২১)
বঁটা আৰু সন্মান
- ২০২০ বৰ্ষত ‘বেংছতা’ গল্প সংকলনৰ বাবে সাহিত্য অকাডেমি বঁটা লাভ।[2]
- যাদৱ শৰ্মা সোঁৱৰণী বঁটা, বজাৰত এদিনলৈ শ্ৰেষ্ঠ গ্ৰন্থৰ বাবে।
- অন্তৰ্লিপি সাহিত্য বঁটা।
- ইণ্ডিয়ান মেডিকেল এছ’চিয়েশ্যনৰ লিটাৰেৰী এক্সলেন্স বঁটা।
- মৰমলেণ্ড বছৰটোৰ শ্ৰেষ্ঠ সাহিত্যিকৰ বঁটা
- সাহিত্য একাডেমী, (নতুন দিল্লী)ৰ কথা-সন্ধি সন্মান।
- চ’তৰ উৰহী গ্ৰন্থৰ বাবে অসম সাহিত্য সভাৰ অম্বিকাগিৰী ৰায়চৌধুৰী বঁটা।[উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন]
তথ্যসূত্ৰ
- ↑ গৰীয়সী, অষ্টািবংশ বছৰ, অষ্টম সংখ্যা, জুন, ২০২১ পৃষ্ঠা-১২
- ↑ 2.0 2.1 "ৰাজ্যৰ ছগৰাকী সাহিত্যিকলৈ অকাডেমি". দৈনিক অসম. ১৩ মাৰ্চ, ২০২১. পৃষ্ঠা 1, 2. Archived from the original on 26 January 2022. https://web.archive.org/web/20220126200309/http://cnis.ddns.net/scripts/spd.asp?id=2021/mar1321/BigPage1.jpg। আহৰণ কৰা হৈছে: 13 March 2021.
- ↑ "মানুহক বিষয় হিচাপে অধ্যয়ন কৰিব লাগিব". দৈনিক অসম. ১৩ মাৰ্চ, ২০২১. পৃষ্ঠাসমূহ: ২. Archived from the original on 26 January 2022. https://web.archive.org/web/20220126192742/http://cnis.ddns.net/scripts/spd.asp?id=2021/mar1321/BigPage2.jpg। আহৰণ কৰা হৈছে: 13 March 2021.
- ↑ গৰীয়সী, অষ্টািবংশ বছৰ, অষ্টম সংখ্যা, জুন, ২০২১ পৃষ্ঠা-১২
|
---|
| ১৯৫৫-১৯৭০ | |
---|
| ১৯৭১-১৯৯০ |
– (১৯৭১)
চৈয়দ আব্দুল মালিক (অঘৰী আত্মাৰ কাহিনী, ১৯৭২)
– (১৯৭৩)
সৌৰভ কুমাৰ চলিহা (গোলাম, ১৯৭৪)
নৱকান্ত বৰুৱা (ককাদেউতাৰ হাড়, ১৯৭৫)
ভবেন্দ্ৰ নাথ শইকীয়া (শৃংখল, ১৯৭৬)
আনন্দ চন্দ্ৰ বৰুৱা (বকুল বনৰ কবিতা, ১৯৭৭)
হোমেন বৰগোহাঞি (পিতা-পুত্ৰ, ১৯৭৮)
ভবেন বৰুৱা (সোণালী জাহাজ, ১৯৭৯)
যোগেশ দাস (পৃথিৱীৰ অসুখ, ১৯৮০)
নীলমণি ফুকন (কবিতা, ১৯৮১)
মামণি ৰয়ছম গোস্বামী (মামৰে ধৰা তৰোৱাল আৰু দুখন উপন্যাস, ১৯৮২)
নিৰ্মলপ্ৰভা বৰদলৈ (সুদীৰ্ঘ দিন আৰু ঋতু, ১৯৮৩)
দেবেন্দ্ৰ নাথ আচাৰ্য (জংগম, ১৯৮৪)
কৃষ্ণকান্ত সন্দিকৈ (কৃষ্ণকান্ত সন্দিকৈ ৰচনা সম্ভাৰ, ১৯৮৫)
তীৰ্থনাথ শৰ্মা (বেণুধৰ শৰ্মা, ১৯৮৬)
হৰেকৃষ্ণ ডেকা (আন এজন, ১৯৮৭)
লক্ষ্মীনন্দন বৰা (পাতাল ভৈৰৱী, ১৯৮৮)
হীৰেন গোহাঁই (অসমীয়া জাতীয় জীৱনত মহাপুৰুষীয়া পৰম্পৰা, ১৯৮৯)
স্নেহ দেৱী (স্নেহ দেৱীৰ একুঁকি গল্প, ১৯৯০) |
---|
| ১৯৯১-২০১০ |
অজিৎ বৰুৱা (ব্ৰহ্মপুত্ৰ ইত্যাদি পদ্য, ১৯৯১)
হীৰেন ভট্টাচাৰ্য (শইচৰ পথাৰ মানুহ, ১৯৯২)
কেশৱ মহন্ত (মোৰো যে কিমান হেঁপাহ, ১৯৯৩)
শীলভদ্ৰ (ৰেৱতী মোহন দত্তচৌধুৰী) (মধুপুৰ বহুদূৰ, ১৯৯৪)
চন্দ্ৰপ্ৰসাদ শইকীয়া (মহাৰথী, ১৯৯৫)
নিৰুপমা বৰগোহাঞি (অভিযাত্ৰী, ১৯৯৬)
নগেন শইকীয়া (আন্ধাৰত নিজৰ মুখ, ১৯৯৭)
অৰুণ শৰ্মা (আশীৰ্বাদৰ ৰং, ১৯৯৮)
মেদিনী চৌধুৰী (বিপন্ন সময়, ১৯৯৯)
অপূৰ্ব শৰ্মা (বাঘে টাপুৰ ৰাতি, ২০০০)
মহিম বৰা (এধানী মাহীৰ হাঁহি, ২০০১)
নলিনীধৰ ভট্টাচাৰ্য (মহৎ ঐতিহ্য, ২০০২)
বীৰেশ্বৰ বৰুৱা (অনেক মানুহ অনেক ঠাই আৰু নিৰ্জনতা, ২০০৩)
হীৰেন্দ্ৰ নাথ দত্ত (মানুহ অনুকুলে, ২০০৪)
য়েছে দৰজে ঠংচি (মৌন ওঁঠ মুখৰ হৃদয়, ২০০৫)
অতুলানন্দ গোস্বামী (চেনেহ জৰীৰ গাঁথি, ২০০৬)
পূৰবী বৰমুদৈ (শান্তনুকুলনন্দন, ২০০৭)
ৰীতা চৌধুৰী (দেও লাংখুই, ২০০৮)
ধ্ৰুৱজ্যোতি বৰা (কথা ৰত্নাকৰ, ২০০৯)
কেশদা মহন্ত (অসমীয়া ৰামায়ণী সাহিত্য: কথাবস্তুৰ আঁতিগুৰি, ২০১০) |
---|
| ২০১১-বৰ্তমান |
কবীন ফুকন (এই অনুৰাগী এই উদাস, ২০১১)
চন্দনা গোস্বামী (পাটকাইৰ ইপাৰে মোৰ দেশ, ২০১২)
ৰবীন্দ্ৰ সৰকাৰ (ধূলিয়ৰি ভৰিৰ সাঁচ, ২০১৩)
অৰূপা কলিতা পটংগীয়া (মৰিয়ম আষ্টিন অথবা হীৰা বৰুৱা, ২০১৪)
কুল শইকীয়া (আকাশৰ ছবি আৰু অন্যান্য গল্প, ২০১৫)
জ্ঞান পূজাৰী (মেঘমালাৰ ভ্ৰমণ, ২০১৬)
জয়ন্ত মাধৱ বৰা (মৰিয়াহোলা, ২০১৭)
সনন্ত তাঁতি (কাইলৈৰ দিনটো আমাৰ হ'ব, ২০১৮)
জয়শ্ৰী গোস্বামী মহন্ত (চাণক্য, ২০১৯)
অপূৰ্ব কুমাৰ শইকীয়া (বেংছতা, ২০২০)
অনুৰাধা শৰ্মা পূজাৰী (ইয়াত এখন অৰণ্য আছিল, ২০২১)
মনোজ কুমাৰ গোস্বামী (ভুল সত্য, ২০২২)
প্ৰণৱজ্যোতি ডেকা(ড॰ প্ৰণৱজ্যোতি ডেকাৰ শ্ৰেষ্ঠ গল্প, ২০২৩) |
---|
|
|