পূব কামেং জিলা
পূব কামেং জিলা (East Kameng district /ˈkæmɛŋ/) উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ অৰুণাচল প্ৰদেশ ৰাজ্যৰ এখন অন্যতম জিলা৷ এই জিলাখনৰ আন্তৰাষ্ট্ৰীয় সীমা তিব্বতত আৰু অন্য অংশ অৰুণাচলৰ জিলা পশ্চিম কামেং, পাপুমপাৰে আৰু কুৰুং কুমেইৰ সীমান্ত স্পৰ্শ কৰিছে৷ এই জিলাৰ সদৰ ঠাই চেপ্পা আৰু জিলাৰখনৰ সংখ্যাগৰিষ্ঠ অধিবাসী নিচি জনজাতিৰ৷ ইতিহাসকামেং নৈৰ আশে পাশে থকা উপত্যকা অঞ্চল বহুবাৰ তিব্বতৰ মন সাম্ৰাজ্য আৰু অসমৰ আহোম সাম্ৰাজ্যৰ অধীনলৈ আহিছিল৷ তাৰোপৰি আকা আৰু নিচি জনজাতিৰ নেতৃত্বয়ো মাজেসময়ে এই অঞ্চল শাসন কৰিছিল৷ ১৯৮০ চনৰ ১ জুনত পূৰ্বৰ কামেং জিলাক বিভক্ত কৰি পূব আৰু পশ্চিম কামেং নামেৰে দুখন জিলা গঠন কৰা হয়৷[2] ভৌগোলিক অৱস্থানপূব কামেং জিলাৰ মুট মাটিকালি ৪,১৩৪ বৰ্গ কিলোমিটাৰ৷[3] এই জিলাৰ জলবায়ু উত্তৰৰ তুন্দ্ৰাৰ পৰা দক্ষিণে অসম সীমান্তৰ সেমেকা অৰ্ধক্ৰান্তীয় হ’ব পাৰে৷ অৰ্থনীতিএই জিলাৰ অধিকাংশ লোকে জুম খেতি কৰি জীৱন-নিৰ্বাহ কৰে৷ হাবি কাটি জনজাতীয় লোকসকলে ধান আৰু গোমধানৰ খেতি কৰে৷ লগতে বহুতো ফল-মূলৰ খেতিও কৰে৷ প্ৰশাসনপূব কামেং জিলাৰ মহকুমা দুটা: চেপ্পা (Seppa) আৰু চায়াংটাজ’ (Chayangtajo)৷ এই মহকুমা দুটা পুনৰ তেৰটা চাৰ্কোলত বিভক্ত কৰা হৈছে: Chayangtajo, Sawa, Khenewa, Bameng, Lada, Gyawe Purang, Pipu, Seppa, Richukhrong, Pijirang, Pakke-Kessang, Seijosa আৰু Dissing Passo. জিলাখনত অৰুণাচল প্ৰদেশ বিধান সভাৰ পাঁচটা সমষ্টি আছে: বামেং, চায়াংটাজ’, পূব চেপ্পা, পশ্চিম চেপ্পা আৰু পাকে-কেছাঙো৷ এই গোটেইকেইটা সমষ্টি পশ্চিম অৰুণাচল প্ৰদেশ লোকসভা সমষ্টিৰ অন্তৰ্ভুক্ত৷[4] জনসংখ্যা২০১১ চনৰ লোকপিয়ল অনুসৰি পূব কামেং জিলাৰ জনসংখ্যা ৭৮,৪১৩ জন৷[5] জনসংখ্যাৰ ফালৰ পৰা ভাৰতৰ মুঠ ৬৪০ খন জিলাৰ ভিতৰত এই জিলাৰ স্থান ৬২৪৷[5] জিলাখনৰ জনবসতিৰ ঘনত্ব প্ৰতি বৰ্গকিলোমিটাৰত ১৯ জন৷[5] ২০০১-২০১১ দশকত জিলাখনৰ জনসংখ্যা বৃদ্ধিৰ হাৰ আছিল ৩৭.১৪%।[5] পূব কামেং জিলাৰ লিংগৰ অনুপাত ১০০০ গৰাকী পুৰুষৰ বিপৰীতে ১০১২ গৰাকী মহিলা আৰু সাক্ষৰতাৰ হাৰ ৬২.৪৮%৷[5] এই জিলাৰ সংখ্যাগৰিষ্ঠ লোক নিচি জনজাতিৰ৷ তাৰোপৰি জিলাখনত মিজি (Miji), চুলুং (Sulung) আৰু আকা (Aka) জনজাতিৰ কিছু লোকেও বসবাস কৰে৷ স্বাধীনতা লাভৰ পিচত জিলাখনৰ বহুলোকে সদৰ ঠাই চেপ্পালৈ প্ৰব্ৰজন কৰে৷ ভাষাএই জিলাৰ আকাসকলে ক’ৰ’ নামৰ এটা তিব্বতীয়-বৰ্মা মূলৰ ভাষা ব্যৱহাৰ কৰে৷[6][7] ২০১০ চনত ভাষাবিদ ডেভিদ হেৰিছন আৰু গণেশ মূৰ্মূৰ এটা দলে এটা প্ৰকল্পৰ বাবে আকা আৰু মিজিসকলৰ ভাষাৰ ওপৰত গৱেষণা কৰি ক’ৰ’ ভাষাক এক স্বকীয় ভাষা বুলি স্বীকৃতি দিয়ে৷[6][8] পৰ্য্যটনপূব কামেং জিলাৰ কেইবাটাও পৰ্য্যটনৰ আকৰ্ষণ আছে৷ ইয়াৰে এখন হ’ল পাকে ব্ৰাঘ্যপ্ৰকল্প৷ তাৰোপৰি বামেং, চায়াংটাজ’ আৰু পাকে-কেছাঙো হিমালয়ৰ পৰ্য্যটনৰ ক্ষেত্ৰত উল্লেখযোগ্য৷ জৈৱবৈচিত্ৰ্য১৯৭৭ চনত পূব কামেং জিলাৰ ৮৬২ বৰ্গ কিলোমিটাৰ লৈ পাখুই বন্যপ্ৰাণী অভয়াৰণ্য (Pakhui Wildlife Sanctuary) সৃষ্টি কৰা হয়৷[9] তথ্যসূত্ৰ
বাহ্যিক সংযোগ
|