|
চাং নৃত্যচাং নৃত্য (হিন্দী: चंग नृत्य) ভাৰতৰ ৰাজস্থানৰ এক লোকনৃত্য। ইয়াক ধামাল,[1][2] ডুফ নৃত্য,[উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন] আৰু হোলী নৃত্য বুলিও কোৱা হয় কাৰণ ইয়াক একে নামৰ হিন্দু উৎসৱ (হোলী)ৰ সময়ত অসুৰৰ পৰাজয়ৰ উদযাপনৰ বাবে কৰা হয়।[3] ই হৈছে পুৰুষে চাং বাদ্যযন্ত্ৰৰ ছন্দময় স্পন্দনত কেৰাউজিং আৰু দাঙ্গাপূৰ্ণভাৱে গাই পৰিবেশন কৰা এটা গোট নৃত্য।[4] ইয়াৰ উৎপত্তি ৰাজস্থানৰ শেখাৱতী অঞ্চলৰ পৰা হৈছিল।[5][6] এই নৃত্য মহা শিৱৰাত্ৰি উৎসৱৰ পৰা আৰম্ভ হৈ ধূলণ্ডিত অৰ্থাৎ হোলী উৎসৱৰ পিছদিনা শেষ হয়। এই লোকনৃত্যত ব্যৱহৃত লোকগীতক ধামাল বোলা হয়।[7][8] সকলো পুৰুষে গান গায়, নাচে আৰু নাচে। ইফালে কিছুমানে নাটককো প্ৰতিনিধিত্ব কৰে যাক চাং বুলি কোৱা হয়।[স্পষ্টীকৰণৰ প্ৰয়োজন] বাদ্যযন্ত্ৰ
চাং নৃত্যৰ সময়চাং নৃত্য মহাশিৱৰাত্ৰিৰ পৰা (ভাৰতৰ এটা উৎসৱ) দিন আৰু ৰাতি গোটেই মাহটো আৰম্ভ হয় আৰু শেষত হোলী উৎসৱৰ অন্ত পৰে। খেতি আৰু ঘৰুৱা কামৰ পিছত মানুহে চৌকত (গাঁৱৰ এখন মাটি) গোট খাই উপভোগ কৰে। চাং নৃত্যৰ এলেকাসমগ্ৰ ৰাজস্থানত চাং নৃত্য অনুষ্ঠিত হয়। কিন্তু প্ৰধান অঞ্চল শ্বেখাৱতী অঞ্চল (সীকাৰ, চুৰু, ঝুনঝুনু আৰু বিকানেৰ) য'ত এই নৃত্য বহুত অনুশাসিত, পদ্ধতিগতভাৱে পৃষ্ঠপোষকতা কৰা আঁচনিৰ সৈতে পালন কৰা হয়। এই নৃত্য সাধাৰণতে সীমান্ত জিলা ৰাজ্য ৰাজস্থানত পোৱা যায়। তথ্যসূত্ৰ
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
