|
কুশল কোঁৱৰ
কুশল কোঁৱৰ (ইংৰাজী: Kushal Konwar) হ'ল ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনত যোগদান কৰি ফাঁচি বৰণ কৰা অসমৰ শেষৰজন শ্বহীদ তথা ৪২'ৰ ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ ফাঁচি বৰণ কৰা একমাত্ৰ শ্বহীদ ।[2] জন্ম তথা প্ৰাৰম্ভিক জীৱন১৯০৫ চনত ২১ মাৰ্চত[4] অসমৰ গোলাঘাট জিলাৰ (তেতিয়াৰ শিৱসাগৰ জিলাৰ অন্তৰ্গত) ঘিলাধাৰী মৌজাৰ চাওদাং চাৰিআলিৰ এখন মধ্যবিত্ত পৰিয়ালত কুশল কোঁৱৰৰ জন্ম হৈছিল।[2][5] তেওঁৰ পিতৃৰ নাম আছিল সোণাৰাম কোঁৱৰ আৰু মাতৃৰ নাম আছিল কনকেশ্বৰী কোঁৱৰ। ১৯১২ চনত বালিজান প্ৰাথমিক বিদ্যালয়ত প্ৰাথমিক শিক্ষা আৰম্ভ কৰে।[6] তেখেতৰ প্ৰাথমিক শিক্ষক দ্বয় আছিল ছৈয়দ মুহিবুদ্দিন আৰু সৰ্বেশ্বৰ শৰ্মা ৰাজখোৱা।[7] ১৯১৮ চনত প্ৰাথমিক শিক্ষা শেষ কৰি কুশল কোঁৱৰে গোলাঘাটৰ বেজবৰুৱা মধ্য ইংৰাজী বিদ্যালয়ত নামভৰ্তি কৰে। সেই সময়ত গোলাঘাটৰ বিশিষ্ট সমাজ কৰ্মী ৰজনী বৰুৱাৰ ঘৰত অন্য দুজন ছাত্ৰ ডিম্ব ফুকন আৰু ভদ্ৰ ফুকনৰ সৈতে এটা সৰু মেছ কৰি থাকিছিল।[8] বেজবৰুৱা বিদ্যালয়ত পঢ়ি থাকোঁতে বন্ধু-বান্ধৱৰ সৈতে ফুটবল খেলোঁতে তেখেতে বাঁও ভৰিত দুখ পাই বহুদিন শয্যাশায়ী হৈছিল।[9] ১৯১৯ চনৰ জালিয়ানৱালাবাগৰ হত্যাকাণ্ড আৰু তাৰেই ফলত সমগ্ৰ ভাৰতবৰ্ষতে সৃষ্টি হোৱা বিদ্ৰোহ আৰু মহাত্মা গান্ধীৰ নেতৃত্বত আৰম্ভ হোৱা অসহযোগ আন্দোলনৰ প্ৰভাৱ অসমতো যথেষ্ট পৰিমাণে পৰিছিল। ১৯২১ চনত কুশল কোঁৱৰে আন বহুতো অসমীয়া ডেকা গাভৰু তথা স্কুলীয়া বিদ্যাৰ্থীৰ দৰে বিদ্যালয় ত্যাগ কৰি এই আন্দোলনত জঁপিয়াই পৰে।[10] সেইসময়ত কোঁৱৰৰ বয়স আছিল মাত্ৰ ১৭ বছৰ। সেইসময়তে অৰ্থনৈতিক দুৰৱস্থাৰ বাবে কুশল কোঁৱৰৰ দেউতাকে পৈতৃক সম্পত্তি বিক্ৰি কৰি বালিজানৰ পৰা ৰেংমাই লৈ গুচি আহে। ১৯২৫ চনৰ জানুৱাৰী মাহৰ মাঘ বিহুৰ দুদিন[11] পিছৰ পৰা তেওঁ ৰেংমাই প্ৰাথমিক বিদ্যালয় স্থাপন কৰি প্ৰধান শিক্ষকৰ দায়িত্ব দুবছৰ চম্ভালি ১৯২৭ চনৰ ১৭ জুনত বালিজান চাহবাগিচাত বাগিচা পৰিদৰ্শক হিচাপে সোমায় আৰু এই বাগিচাতেই ১৯৩৬ চনলৈ কাৰ্য্যনিৰ্বাহ কৰে। ১৯২৯ চনত কুশল কোঁৱৰে জনৈক প্ৰেমানন্দ দুৱৰাৰ জীয়ৰী প্ৰভাৱতীৰ সৈতে বিবাহ পাশত আৱদ্ধ হয়। ভাৰতবৰ্ষৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামত কুশল কোঁৱৰস্বাধীনতাৰ লগতে কানি আৰু অস্পৃশ্যতা বৰ্জন আন্দোলনত নামি পৰাত বাগিচাৰ কাম ত্যাগ কৰে আৰু সামাজিক কাম কৰাৰ স্বাৰ্থত গোলাঘাট জিলা কংগ্ৰেছৰ সম্পাদক হিচাপে দায়িত্ব গ্ৰহণ কৰা কুশল কোঁৱৰে অহিংস আন্দোলনত সদায় গুৰুত্ব দিছিল আৰু হিংসাত্মক পন্থাত তেওঁ অবিশ্বাসী আছিল। কিন্তু ১৯৪২ চনৰ ১০ অক্টোবৰত[12] সংঘটিত সৰুপথাৰৰ ৰেল দুৰ্ঘটনাটোৰ দলপতি বুলি তেওঁক ১৯৪২ চনৰ তিনি নৱেম্বৰত[স্পষ্টীকৰণৰ প্ৰয়োজন] গ্ৰেপ্তাৰ কৰা হয়। তেওঁৰ বিৰুদ্ধে বিচাৰ চলিল আৰু দুৰ্ঘটনাৰ প্ৰথম গৰাকী অভিযুক্ত হিচাপে অভিহিত কৰি মৃত্যুদণ্ডৰ হুকুম বিহা হয়। ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনত কুশল কোঁৱৰৰ ভূমিকা১৯৪২ চনৰ ৮ আগষ্টত কংগ্ৰেছ ৱৰ্কিং কমিটিয়ে বোম্বাইত অনুষ্ঠিত বৈঠকত “ভাৰত ত্যাগ” প্ৰস্তাৱ গৃহীত কৰে। এই প্ৰস্তাৱটোৱে ভাৰতৰ মাটিৰ পৰা ব্ৰিটিছসকলক সম্পূৰ্ণৰূপে প্ৰত্যাহাৰ কৰাৰ দাবী জনাইছিল। ব্ৰিটিছে মহাত্মা আৰু সকলো কংগ্ৰেছ নেতাক গ্ৰেপ্তাৰ কৰি আৰু তেওঁলোকক কাৰাগাৰত ৰাখি প্ৰতিক্ৰিয়া ব্যক্ত কৰিছিল। সমগ্ৰ ভাৰততে, ই ব্ৰিটিছসকলৰ বিৰুদ্ধে এক ব্যাপক গণ আন্দোলনৰ সৃষ্টি কৰে। জাতি, ধৰ্ম আৰু ধৰ্মৰ মাজেৰে কাটি মানুহে “বন্দে মাতৰম” শ্লোগান দি ৰাজপথলৈ ওলাই আহিছিল। গান্ধীজীয়ে শান্তিপূৰ্ণ অসহযোগ আৰু ধৰ্ণাৰ বাবে আবেদন কৰা স্বত্বেও, বহুতো অঞ্চলত মানুহে কাৰ্যালয় জ্বলাই দিয়া আৰু চৰকাৰী সম্পত্তি ক্ষতিগ্ৰস্ত কৰা, পথ, ৰেল আৰু দূৰসংযোগ নেটৱৰ্ক ব্যাহত কৰাৰ ফলত হিংসাত্মক ঘটনা সংঘটিত হয়। ১৯৪২ চনৰ এই ঐতিহাসিক আন্দোলনত অসমৰ কিছু সংখ্যক লোকেও স্বতঃস্ফূৰ্তভাৱে যোগদান কৰিছিল। অসম প্ৰদেশ কংগ্ৰেছৰ দুজন নেতা গোপীনাথ বৰদলৈ আৰু সিদ্ধিনাথ শৰ্মাক ব্ৰিটিছে ধুবুৰীত কংগ্ৰেছ ৱৰ্কিং কমিটিৰ বৈঠকত অংশ গ্ৰহণ কৰি বোম্বাইৰ পৰা উভতি অহাৰ সময়ত গ্ৰেপ্তাৰ কৰে। আন কংগ্ৰেছ নেতা যেনে বিষ্ণুৰাম মেধি, বিমলা প্ৰসাদ চলিহা, মোঃ তায়েবুলা, অমিয় কুমাৰ দাস, দেৱেশ্বৰ শৰ্মা আদিক অসমৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা গ্ৰেপ্তাৰ কৰি কাৰাগাৰত পেলাই দিয়া হয়। অসমো ভাৰতৰ বাকী অংশৰ দৰে জ্বলি গৈছিল আৰু বহুলোকে হিংসাত লিপ্ত হৈ অহিংসাৰ পথ এৰি পেলাইছিল। ১৯৪২ চনৰ ১০ অক্টোবৰত শঙ্কৰ বৰুৱা, সুৰেন ফুকন আৰু বৈকুণ্ঠ সিংৰ নেতৃত্বত [13] পুৱতি নিশা কিছুমান লোকে গোলাঘাট জিলাৰ সৰুপথাৰৰ চাংপুলৰ ওচৰত ৰেলপথৰ কেইটামান চিৰি আঁতৰাই পেলাইছিল। এখন সামৰিক ৰেল কক্ষচ্যুত হৈছিল আৰু বহুতো ব্ৰিটিছ আৰু আমেৰিকান সৈন্যই প্ৰাণ হেৰুৱাইছিল। ব্ৰিটিছ সেনাই লগে লগে অঞ্চলটো ঘেৰাও কৰিছিল আৰু অপৰাধীসকলক ধৰিবলৈ অভিযান আৰম্ভ কৰিছিল। অঞ্চলটোৰ নিৰীহ লোকসকলক ধৰি অনা হৈছিল, মাৰপিট কৰা হৈছিল আৰু হাৰাশাস্তি কৰা হৈছিল। এনেদৰে য’তে-ত’তে সাধাৰণ মানুহক মাৰপিট কৰি আৰু গ্ৰেপ্তাৰ কৰি ব্ৰিটিছ আৰক্ষীয়ে সন্ত্ৰাস সৃষ্টি কৰিছিল। কুশল কোঁৱৰক ৰে’ল ধ্বংসৰ মুখ্য ষড়যন্ত্ৰকাৰী বুলি অভিযোগ কৰি ব্ৰিটিছ আৰক্ষীয়ে তেওঁক গ্ৰেপ্তাৰ কৰে। গান্ধীজীৰ এজন উৎসাহী অনুগামী আৰু তেওঁৰ অহিংসাৰ নীতি, কুশল ধ্বংসাত্মক পৰিকল্পনা আৰু কাৰ্যৰ বিষয়ে অজ্ঞ আছিল। তেওঁ নিৰ্দোষ আছিল কিন্তু আৰক্ষীয়ে তেওঁক ৰেল ধ্বংসৰ মাষ্টাৰমাইণ্ড হিচাপে অভিযুক্ত কৰিছিল। তেওঁক গোলাঘাটৰ পৰা অনা হৈছিল আৰু ১৯৪২ চনৰ ৫ নৱেম্বৰত তেওঁক যোৰহাট কাৰাগাৰত ৰখা হৈছিল। ১৯৪৩ চনৰ ১১ ফেব্ৰুৱাৰীত[14] ইংৰাজ চৰকাৰৰ অধ্যাদেশ ১১১, ১৯৪২ আৰু শাখা ১০৯, ১ পি.ছি[15] (Ordinance, 111, 1942 and sec. 109 1 p.c.)[16] দ্বাৰা সেইসময়ৰ শিৱসাগৰ জিলাৰ উপায়ুক্ত মিষ্টাৰ এনদ্ৰু কেম্বল হামফ্ৰিক বিশেষ ক্ষমতা প্ৰদান কৰি গোলাঘাট লোকেল ব'ৰ্ড কাৰ্যালয়ত[17] কুশল কোঁৱৰৰ বিচাৰ আৰম্ভ হয়। আদালতত কুশল কোঁৱৰক দোষী ঘোষণা কৰা হৈছিল, যদিও তেওঁৰ বিৰুদ্ধে এটাও প্ৰমাণ নাছিল। কুশলক ফাঁচী দি মৃত্যুদণ্ড দিবলৈ আদেশ দিয়া হৈছিল। তেওঁ ৰায়টো সন্মানৰ সৈতে গ্ৰহণ কৰিছিল। আদালতে ফাঁচিৰ তাৰিখ ১৯৪৩ চনৰ ১৫ জুনৰ কাহিলি পুৱা বুলি ধাৰ্য কৰে।[2][3][18] ইয়াৰ পিছত ইংৰাজ চৰকাৰে কোঁৱৰৰ পত্নী প্ৰভাৱতী কুঁৱৰীলৈ ১৩ জুনৰ ভিতৰত যোৰহাটৰ কাৰাগাৰত কুশল কোঁৱৰক লগ কৰিব পাৰিব বুলি বাৰ্তা দিয়ে।[19] তেতিয়া তেওঁৰ পত্নী প্ৰভাৱতীয়ে ১৯৪৩ চনৰ ১২ জুনত দুই পুত্ৰ খগেন কোঁৱৰ আৰু নগেন কোঁৱৰ আৰু দেওৰেক পূৰ্ণ কোঁৱৰক লগত লৈ তেওঁক যোৰহাট কাৰাগাৰত সাক্ষাৎ কৰে।[20] [21] সাক্ষাৎকাৰত কুশল কোঁৱৰে তেওঁৰ পত্নীক কৈছিল যে 'তেওঁ গৌৰৱান্বিত যে ঈশ্বৰে তেওঁক দেশৰ বাবে সৰ্বোচ্চ বলিদান দিয়া হাজাৰ হাজাৰ বন্দীৰ ভিতৰত একমাত্ৰ ব্যক্তি হ’বলৈ বাছনি কৰিছে'। কুশলে তেওঁৰ বাকী থকা দিনবোৰ জ্যোতি কাৰাগাৰৰ মৃত্যুশাৰীৰ কোষত প্ৰাৰ্থনা আৰু গীতা পঢ়ি অতিবাহিত কৰিছিল। মৃত্যু১৯৪৩ চনৰ ১৫ জুনৰ পুৱা কুশল কোঁৱৰক যোৰহাট কেন্দ্ৰীয় কাৰাগাৰত ফাঁচী দিয়া হয়।[2][3] তথ্য সংগ্ৰহ
বাহ্যিক সংযোগ
|
||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
