Numero gramatical en castellano
O numero gramatical en castellano presenta una gran simplicidat con respecto a lo que esdevién en atras luengas romances. En a luenga castellana, o plural en cheneral se forma anyadindo una -s cuan a palabra termina en vocal, y -es cuan esta termina en consonant. A terminación -es viene d'as formas orichinals latinas, porque en o castellano antigo totas as palabras remataban en vocal, pero dimpués a e final se perdió cuan ista yera dimpués d'as consonants -l-, -d-, -n-, -r- y -c-. O castellano ye una d'as pocas luengas romances occidentals que conservoron a terminación etimolochica d'o plural acusativo d'o latín. Eixemplos:
Cuan a palabra termina en -z (que viene de l'antiga terminación *-ce, que marcaba o mesmo son que a -z), o plural ye -ces:
Fueras d'os casos:
L'acento orichinal d'as palabras se conserva tamién en a suya forma plural, por ixo s'ha de marcar u deixar a tilde seguntes as normas d'acentuación:
Fueras de tres casos, on que l'acento cambia o suyo lugar, a causa de que estas son palabras cultas procedents d'o nominativo latín (y no de l'acusativo que ye o normal en as luengas romances), conservando l'acento orichinal d'o nominativo:
|