an Formigals

	Formigals; Formigales
	Lugar d'Aragón
	; Formigals
Entidat; • País; • Provincia; • Comarca; • Municipio	Lugar; Aragón; Uesca; Sobrarbe; A Fueva (municipio)
Partiu chudicial	Boltanya
Población; • Total	; 30 hab. (2011)
Altaria; • Meyana	; 680 m.
Distancia; • 110 km; • 20 km; • 5,2 km	; enta Uesca; enta L'Aínsa; enta Tierrantona
Codigo postal	22336
Parroquial; • Diocesi; • Arcipestrau; • Parroquia	; Balbastro-Monzón; Sobrarbe-Ribagorza; Santa Olaria
Coordenadas	42°19′58″N 0°17′50″E
	Formigals Formigals en Aragón

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Formigals (oficialment, en castellano, Formigales) ye un lugar aragonés d'o municipio d'a Fueva, en a comarca de Sobrarbe y provincia de Uesca. A suya población ye de 30 habitants (2011^[1]).

Formigals se troba a 680 metros d'altaria en as garras d'a sierra de Campanué, en a man que mira ta a Fueva, de a que fa parte natural en ubicando-se en o sector mas sud-oriental. Ye aproximadament a 2,5 kilometros en sud-este de Moriello de Monclús, dende o que se i puede arribar, y a 3 kms aproximaus en norte de Troncedo, que ye o lugar mas alto de toda ista parte d'A Fueva. O barranco de Formigals naixe tansament a 1 km d'o conchunto urbano.

O lugar de Formigals o forman dos carreras principals que, de manera cuasi paralela, recorren o casco urbano y se troban en a sola plaza d'a localidat. Deseparadas bellos 50 metros, en vadeyando un barranco que ye afluent d'o río Formigals y esnavesando por unas faixetas con huertichons, se troban a ilesia con l'abadía y a Casa Palacio, que va fer parte d'o patrimonio d'os barons de Monclús, principal atractivo de Formigals. O Palacio se troba en restauración en l'anyo 2010, dimpués que s'haiga pasau en estau d'albandono muitos anyos.

A ilesia parroquial a tienen dedicada a Santa Olaria de Mérida, y corresponde con l'estilo constructivo d'o gotico tardano aragonés, de pleno sieglo XVI.^[2] A dentrada tiene una suportalada caracteristica, y a nau, de cuerpo unico, presenta una vuelta estrelada.