Aragonés d'a val d'Acumuer
L'aragonés d'a val d'Acumuer ye a variedat de l'idioma aragonés que se charra en a val d'Acumuer, estando poco conoixito y mes pareixito a l'aragonés d'a Tierra de Biescas que no pas a l'aragonés d'o Campo de Chaca. Fa parte de l'aragonés central. FoneticaCasos de perduga de –o final:
Ye documentata a epentesi antihiatica en o hiato ía:
Casos de ch en vez de Z:
Como esdevién en semontanés, chaqués u aragonés d'a val de Chasa, o fonema d'a –x- a vegatas puet castellanizar-se en –ch- por cheada (se documenta abacho pero tamién baixa e cobaixo, ixos), bi ha posibles rearagonesizacions incorrectas con xeada: xiracans, xiramoscas Xordas intervocalicas conservatas en: En o grupo -it- derivato d'o latín -CT- s'ha de destacar que l'aragonés d'a val d'Acumuer ye chunto con l'aragonés cheso, ye un d'os pocos puestos de l'Alto Aragón occidental on s'ha documentato a forma nueit no castellanizata como noche, (en l'aragonés belsetán, centro-oriental, mantién a pronuncia d'a -t final en nuet). MorfolochíaOs articlos son o, os, a, as con variant postvocalica ro, ros, ra, ras. Participios en -au, –iu: cogiu, follau, ("con fuellas"), salvau. Diminutivo -et pronunciato –é. LexicoLexico occidental: calderizo, paxaro, etcetera... palabras curiosas: amortación (despoblación), rodel (corro de gente). Bibliografía
|
Portal di Ensiklopedia Dunia