Aragonés sarrablés
O sarrablés[1] ye la variedat d'o aragonés que se charra en Sarrablo orichinal u Guarguera. Ye pareixito a l'aragonés d'a Tierra de Biescas y a l'aragonés de Sobrepuerto. A gran y rapida despoblación d'a comarca fan que i haiga pocos estudios linguisticos. FoneticaEn bels lugars ixe, ixa pueden plegar a pronunciar-sen iche, icha por o fenomeno de cheada. MorfolochíaSeguntes Francho Nagore bi ha repuis d'antigo emplego de l'articlo postvocalico ro, ros, ra, ras. En Bara, (Val de Nocito), se n'ha documentato o emplego actual. En As Bellostas se documenta o emplego de b'ha en cuenta de bi ha[2], como en Pandicosa, Biescas, Samianigo, Broto, Vio y Elsón. Dica fa dos cheneracions s'emplegaban os participios en -ato, -ito, huei s'emplegan -au, -iu. O participio d'o verbo veyer ye viesto en a Val de Nocito. LexicoExiste bella representazión de lexico oriental: demoré. Como cosa curiosa José Miguel Navarro López replega o fitonimo Cupreso ye mes a man d'a radiz latina clasica CUPRESSUS que o equivalent en atras variants d'aragonés y en luengas romanicas d'arredol. Referencias
Bibliografía
Vinclos externos
|