ประเทศเซียร์ราลีโอน (ค.ศ. 1961–1971)

ประเทศเซียร์ราลีโอนในเครือจักรภพ
1961–1971
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
คำขวัญ: เอกภาพ เสรีภาพ ความยุติธรรม
เพลงชาติ: ไฮวีอิกซอลต์ที เรลม์ออฟเดอะฟรี
เมืองหลวง	ฟรีทาวน์
การปกครอง	รัฐเดี่ยว ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญภายใต้ระบบรัฐสภา
พระราชินี
• 1961–1971	เอลิซาเบธที่ 2
ผู้สำเร็จราชการ
• 1961–1971	ดูรายชื่อ
นายกรัฐมนตรี
• 1961–1971	ดูรายชื่อ
ยุคประวัติศาสตร์	การให้เอกราชในทวีปแอฟริกา
• เอกราช	27 เมษายน 1961
• สาธารณรัฐ	19 เมษายน 1971
ประชากร
• 1963	2,180,355[1]
• 1965	2,473,294[2]
• 1970	2,692,259[2]
สกุลเงิน	ปอนด์แอฟริกาตะวันตกของบริติช (1961–1964) ลีโอนเซียร์ราลีโอน (1964–1971)
ก่อนหน้า ถัดไป อาณานิคมและรัฐในอารักขาเซียร์ราลีโอน สาธารณรัฐเซียร์ราลีโอน
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	ประเทศเซียร์ราลีโอน

ประเทศเซียร์ราลีโอนในเครือจักรภพ เป็นรัฐเอกราชที่มีสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักรเป็นประมุขแห่งรัฐระหว่างช่วงที่เป็นเอกราชในวันที่ 27 เมษายน ค.ศ. 1961 จนกระทั่งกลายเป็นสาธารณรัฐเซียร์ราลีโอนในวันที่ 19 เมษายน ค.ศ. 1971[3]

เมื่อการปกครองของบริติชสิ้นสุดลงในเดือนมษายน ค.ศ. 1961 อาณานิคมและรัฐในอารักขาเซียร์ราลีโอนได้รับเอกราชตามพระราชบัญญัติเอกราชเซียร์ราลีโอน ค.ศ. 1961[4] เอลิซาเบธที่ 2 ยังคงเป็นพระประมุขแห่งรัฐของเซียร์ราลีโอน[5] และมีผู้สำเร็จราชการประจำประเทศนี้[6]

ประวัติ

ณ วันที่ 27 เมษายน ค.ศ. 1961 เซียร์ราลีโอนได้รับเอกราช[7]

ณ วันที่ 19 เมษายน ค.ศ. 1971 เซียร์ราลีโอนกลายเป็นสาธารณรัฐ โดยมีซีอากา สตีเวนส์ (Siaka Stevens) เป็นประธานาธิบดีสาธารณรัฐคนแรก[8]

ผู้สำเร็จราชการ

ผู้สำเร็จราชการเซียร์ราลีโอนมีดังนี้:[3]

1. เซอร์ มอริส เฮนรี ดอร์แมน (27 เมษายน 1961 – 27 เมษายน 1962)
2. เซอร์ เฮนรี โจไซอาฮ์ ไลต์ฟุต บอสตัน (27 เมษายน 1962 – เมษายน 1967)
3. แอนดรูว์ จักซ์ตัน-สมิธ (เมษายน 1967 – 18 เมษายน 1968) (รักษาการ)
4. จอห์น อามาดู บางูรา (18–22 เมษายน 1968) (รักษาการ)
5. เซอร์ บันจา เตจัน-ซีเอ (22 เมษายน 1968 – 31 มีนาคม 1971)
6. คริสโตเฟอร์ โอโอโร โคล (หัวหน้าศาลเซียร์ราลีโอน) (31 มีนาคม – 19 เมษายน 1971) (ชั่วคราว)

นายกรัฐมนตรี

นายกรัฐมนตรี (และหัวหน้ารัฐบาล) เซียร์ราลีโอนในสมัยนี้ มีดังนี้:[3]

1. เซอร์ มิลตัน มาร์ไก (27 เมษายน 1961 – 30 เมษายน 1964) (เสียชีวิตขณะดำรงตำแหน่ง)
2. เซอร์ อัลเบิร์ต มาร์ไก (30 เมษายน 1964 – 17 มีนาคม 1967)
3. ซีอากา สตีเวนส์ (สมัยแรก) (17 มีนาคม 1967 – 21 มีนาคม 1967)
4. เดวิด ลันซานา (21 มีนาคม 1967 – 24 มีนาคม 1967)
5. อัมโบรส แพทริก เกนดา (24 มีนาคม 1967 – 27 มีนาคม 1967)^a
6. แอนดรูว์ จักซ์ตัน สมิธ (27 มีนาคม 1967 – 19 เมษายน 1968)^a
7. แพทริก คอนเตฮ์ (19 เมษายน 1968 – 26 เมษายน 1968)^b
8. ซีอากา สตีเวนส์ (สมัยที่ 2 ) (26 เมษายน 1968 – 19 เมษายน 1971)

a. ในฐานะประธานสภาปฏิรูปแห่งชาติ
b. ในฐานะประธานสภาชั่วคราวแห่งชาติ

อ้างอิง

บรรณานุกรม

• Kargbo, Michael S. (2006). British Foreign Policy and the Conflict in Sierra Leone, 1991–2001. Peter Lang. p. 70.
• Fyle, Magbaily C. (2006). Historical Dictionary of Sierra Leone. Lanham, Maryland: Scarecrow Press. pp. XVII–XXII. ISBN 978-0-8108-5339-3.

อ้างอิง

1. "FINAL RESULTS 2004 POPULATION AND HOUSING CENSUS" (PDF). Sierra-leone.org. สืบค้นเมื่อ 15 August 2018.
2. "Sierra Leone Population". Worldometers. สืบค้นเมื่อ 3 January 2018.
3. "Sierra Leone". WorldStatesmen.org. สืบค้นเมื่อ 19 November 2017.
4. "Sierra Leone Independence Act 1961". Legislation.gov.uk. สืบค้นเมื่อ 19 November 2017.
5. "Sierra Leone Heads". Worldwide Guide to Women in Leadership. สืบค้นเมื่อ 20 November 2017.
6. Kargbo 2006, p. 70.
7. Fyle 2006, p. XXII.
8. Fyle 2006, p. XXIII.

แหล่งข้อมูลอื่น

• "SIERRA LEONE INDEPENDENCE BILL (Hansard, 27 March 1961)". Parliamentary Debates (Hansard). 27 March 1961. สืบค้นเมื่อ 2017-01-26.
• "SIERRA LEONE (GIFT OF A MACE) (Hansard, 30 January 1962)". Parliamentary Debates (Hansard). 30 January 1962. สืบค้นเมื่อ 2017-01-26.
• "Orders of the Day – Sierra Leone Independence Bill: 22 Mar 1961: House of Commons debates". TheyWorkForYou. สืบค้นเมื่อ 2017-01-26.