จูเก่อ จื้อ

จูเก่อ จื้อ
จูเก่อ จื้อ
	諸葛質
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ไม่ทราบ
เสียชีวิต	ไม่ทราบ
บุพการี	จูกัดเจี๋ยม (บิดา);
อาชีพ	ขุนนาง

จูเก่อ จื้อ (จีน: 諸葛質; พินอิน: Zhūgě Zhì) เป็นขุนนางของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นบุตรชายคนเล็กของจูกัดเจี๋ยม (諸葛瞻 จูเก่อ จาน) ขุนพลจ๊กก๊ก และเป็นหลานปู่ของจูกัดเหลียง (諸葛亮 จูเก่อ เลี่ยง) อัครมหาเสนาบดีคนแรกของจ๊กก๊ก

ประวัติ

ในหนังสือจูเก่อจงอู่โหวเหวินจี้ (諸葛忠武侯文集; แปลว่า "รวมผลงานของจูเก่อจงอู่โหว") ที่เขียนโดยจาง ชู่ (張澍) บันทึกว่าหลังเตงงายขุนพลของรัฐวุยก๊กพิชิตจ๊กก๊ก และเล่าเสี้ยนจักรพรรดิแห่งจ๊กก๊กยอมจำนนต่อเตงงายในปี ค.ศ. 263 เล่าสุน (劉恂 หลิว สฺวิน) ผู้เป็นโอรสองค์หนึ่งของเล่าเสี้ยนและเป็นอ๋องแห่งเตียวเจี๋ยง (洮陽王 เถาหยางหวาง) ยังคงปฏิเสธที่จะยอมจำนนต่อวุยก๊ก จึงส่งจูเก่อ จื้อเป็นทูตไปเจริญสัมพันธไมตรีกับเมิ่ง ฉิว (孟虬) ผู้นำชนเผ่าทางใต้ ในที่สุดจูเก่อ จื้อก็สามารถดำเนินการให้เล่าสุนล่าถอยไปยังเมืองเองเฉียง (永昌 หย่งชาง) ทางใต้^[1]

จูเก่อ จื้อและจูเก่อ หฺวาย (諸葛懷) พี่ชายปรากฏชื่อเฉพาะในจูเก่อจงอูโหวเหวินจี้ของจาง ชู่ นักวิชาการหวาง หรู่เทา (王汝濤) และจาง ฉงเชิน (張崇琛) ต่างก็มีความเห็นว่าจูเก่อ จื้อและจูเก่อ หฺวายเป็นตัวละครสมมติและไม่มีตัวตนอยู่จริง^[2]^[3]