th %E0%B9%80%E0%B8%95%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%A7%E0%B8%AD%E0%B8%B5%E0%B9%89 (%E0%B8%88%E0%B8%B2%E0%B8%87 %E0%B8%AD%E0%B8%B5%E0%B9%89)

เตียวอี้ (จาง อี้)
เตียวอี้ (จาง อี้)
	張裔
ขุนพลผู้ช่วยเหลือฮั่น (輔漢將軍 ฝู่ฮั่นเจียงจฺวิน)
	ดำรงตำแหน่ง; ค.ศ. 229 – ค.ศ. 230
กษัตริย์	เล่าเสี้ยน
หัวหน้าเลขานุการของอัครมหาเสนาบดี; (丞相長史 เฉิงเซี่ยงจ๋างฉื่อ)
	ดำรงตำแหน่ง; ค.ศ. 228 – ค.ศ. 230
กษัตริย์	เล่าเสี้ยน
หัวหน้ารัฐบาล	จูกัดเหลียง
นายกองพลเกาทัณฑ์ฝึกหัด; (射聲校尉 เช่อเชิงเซี่ยวเว่ย์)
	ดำรงตำแหน่ง; ค.ศ. 228 – ค.ศ. 230
กษัตริย์	เล่าเสี้ยน
หัวหน้ารัฐบาล	จูกัดเหลียง
เจ้าเมืองเอ๊กจิ๋ว (益州太守 อี้โจฺวไท่โฉฺ่ว)
	ดำรงตำแหน่ง; ค.ศ. 223 – ค.ศ. 228
กษัตริย์	เล่าเสี้ยน
หัวหน้ารัฐบาล	จูกัดเหลียง
เจ้าเมืองปากุ๋น (巴郡太守 ปาจฺวิ้นไท่โฉฺ่ว)
	ดำรงตำแหน่ง; ค.ศ. 214 – ค.ศ. ?
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ป. ค.ศ. 166; นครเฉิงตู มณฑลเสฉวน
เสียชีวิต	ค.ศ. 230 (64 ปี)
บุตร	จาง มู่; จาง ยฺวี่;
อาชีพ	ขุนนาง
ชื่อรอง	จฺวินซื่อ (君嗣)

เตียวอี้^[b] หรือ เตียวฮี^[c] (ป. ค.ศ. 166 – 230)^[a] มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า จาง อี้ (จีน: 張裔; พินอิน: Zhāng Yì) ชื่อรอง จฺวินซื่อ (จีน: 君嗣; พินอิน: Jūnsì) เป็นขุนนางของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊กของจีน

รับราชการในมณฑลเอ๊กจิ๋ว

ในฐานะนักโทษของง่อก๊ก

รับราชการในสำนักอัครมหาเสนาบดี

คำวิจารณ์

ดูเพิ่ม

รายชื่อบุคคลในยุคสามก๊ก

หมายเหตุ

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 จดหมายเหตุสามก๊กระบุว่าเมื่อเตียวอี้สนทนากับซุนกวนก่อนได้รับการปล่อยตัวว่า "เมื่อข้าพเจ้าอายุ 58 ปี (ตามการนับอายุแบบเอเชียตะวันออก) ก็อายุยืนกว่าบิดามารดาแล้ว" คำพูดนี้บอกเป็นนัย (แต่ก็ไม่ได้ระบุตรง ๆ) ว่าเตียวอี้อายุ 57 ปีในเวลาที่ซุนกวนปล่อยตัว ซึ่งอาจจะเป็นปี ค.ศ. 223 เพราะเป็นปีที่เตงจี๋เข้าพบซุนกวนตามที่ระบุในจือจื้อทงเจี้ยนเล่มที่ 70
↑ ชื่อที่ปรากฏในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 63^[1]
↑ ชื่อที่ปรากฏในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 70^[2]

อ้างอิง

↑ ("ขงเบ้งได้ฟังดังนั้นก็ดีใจ จึงลุกขึ้นขมีขมันออกไป เอามือเคาะลับแลเข้าเรียกขุนนาง ออกชื่อเคาเจ้ง บิต๊ก เซียงกี เล่าเป๋า เตียเจ้โจเตาเขง เตียวซ้อง เลียวต๋ง ห้องกวน โหเจ้ง อินเบก อินซุน เจียวจิ๋วเตียวอี้อองเมา อิเจี้ย จิมปักเปนขุนนางผู้ใหญ่ตามเสด็จไปคอยฟังอยู่ข้างนอกนั้นให้เข้าไปข้างใน") "สามก๊ก ตอนที่ ๖๓". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ August 10, 2023.
↑ ("เจาจิ๋วก็ห้ามปรามเปนหลายครั้ง ขงเบ้งก็มิได้ฟัง จึงสั่งให้ กุยฮิวจี๋ บิฮุย ตันอุ๋น เฮียงทง ตันจีน เจียวอ้วน เตียวฮี เตาเขง โตบี เอียวฮอง เบงก๋อง ไลบิน อินเบด ลิจวน ฮุยสี เจาจิ๋ว กับขุนนางผู้ใหญ่ร้อยเศษ คุมทหารอยู่รักษาเมืองเสฉวน") "สามก๊ก ตอนที่ ๗๐". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ August 10, 2023.

บรรณานุกรม

ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).

[birth_and_death_dates-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 จดหมายเหตุสามก๊กระบุว่าเมื่อเตียวอี้สนทนากับซุนกวนก่อนได้รับการปล่อยตัวว่า "เมื่อข้าพเจ้าอายุ 58 ปี (ตามการนับอายุแบบเอเชียตะวันออก) ก็อายุยืนกว่าบิดามารดาแล้ว" คำพูดนี้บอกเป็นนัย (แต่ก็ไม่ได้ระบุตรง ๆ) ว่าเตียวอี้อายุ 57 ปีในเวลาที่ซุนกวนปล่อยตัว ซึ่งอาจจะเป็นปี ค.ศ. 223 เพราะเป็นปีที่เตงจี๋เข้าพบซุนกวนตามที่ระบุในจือจื้อทงเจี้ยนเล่มที่ 70

[3] ชื่อที่ปรากฏในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 63^[1]

[5] ชื่อที่ปรากฏในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 70^[2]

[2] ("ขงเบ้งได้ฟังดังนั้นก็ดีใจ จึงลุกขึ้นขมีขมันออกไป เอามือเคาะลับแลเข้าเรียกขุนนาง ออกชื่อเคาเจ้ง บิต๊ก เซียงกี เล่าเป๋า เตียเจ้โจเตาเขง เตียวซ้อง เลียวต๋ง ห้องกวน โหเจ้ง อินเบก อินซุน เจียวจิ๋วเตียวอี้อองเมา อิเจี้ย จิมปักเปนขุนนางผู้ใหญ่ตามเสด็จไปคอยฟังอยู่ข้างนอกนั้นให้เข้าไปข้างใน") "สามก๊ก ตอนที่ ๖๓". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ August 10, 2023.

[4] ("เจาจิ๋วก็ห้ามปรามเปนหลายครั้ง ขงเบ้งก็มิได้ฟัง จึงสั่งให้ กุยฮิวจี๋ บิฮุย ตันอุ๋น เฮียงทง ตันจีน เจียวอ้วน เตียวฮี เตาเขง โตบี เอียวฮอง เบงก๋อง ไลบิน อินเบด ลิจวน ฮุยสี เจาจิ๋ว กับขุนนางผู้ใหญ่ร้อยเศษ คุมทหารอยู่รักษาเมืองเสฉวน") "สามก๊ก ตอนที่ ๗๐". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ August 10, 2023.

[a]

[b]

[c]

[1]

[2]

เตียวอี้ (จาง อี้)