|
Castillón de Sobrarbe
Castillón de Sobrarbe[1] (oficialment, en castellano, «Castejón de Sobrarbe»[2]) ye un lugar aragonés d'o municipio de l'Aínsa-Sobrarbe, en a comarca de Sobrarbe y provincia de Uesca. A suya población ye de 8 habitants (2011[2]). Castillón de Sobrarbe fue capital d'o municipio homonimo, que formaba en chunto con a Pardina y con a Torre, as suyas aldeyas, dende a primer constitución d'os municipios modernos en 1834. En 1845 se les unió Camporretuno,[3] que enantes heba estau un municipio independient. O municipio de Castillón desapareixió en a decada de 1960, absorviu en o municipio de l'Aínsa.[4] CheografíaCastillón de Sobrarbe se troba a 603 metros d'altaria, en a valle d'o río Susía, y fa parte d'o que tradicionalment se conoix como o Viello Sobrarbe. Ye en un sarrato Norte→sud que se prolarga como estribación d'o sistema de Buil-Camporretuno de camín cara ta'l Susía, con o barranco de Castillón por a baixant occidental y unatro barranco mas fino, afluent de l'anterior, por a man oriental.  Por alto d'a población, se'n destaca un tozal con a punta de penya, a on que encara en l'actualidat se i puede vesitar as enrunas d'una torre, que correspondeba a o castiello que posiblement le da nombre a Castillón,[5] y que en a comarca se conoix como lo Castellar.[6] Ta Castillón se i arriba por a carretera local HU-V-3611, que i remata. Ista carretera se pilla en Mediano, en l'A-138, y esnaviesa por a Pardina y por a Torre, que son aldeyas historicas de Castillón, tot comunicando as tres poblacions d'a ribera izquierda d'o Susía. Demografía
Monimentos O monimento mas destacable de Castillón ye a suya ilesia, antiga parroquial, que data d'o sieglo XVI. A ilesia tiene diferents inscripcions feitas en momentos dispersos en a Historia, por o que se'n puede dar treslau d'as diferents epocas constructivas. O cuerpo principal, que ye un d'os mas voluminosos en a comarca de Sobrarbe, data d'o sieglo XVI y tiene una doble inscripción: La una ye una calendata, de 1547 y ubicada en a portalada, en a que se lei un mensache parcialment conservau «maestro Miguel de [...]»; a segunda ye una inscripción en l'interior, a on que i diz «Johan Tellet me fyzo 1557». O dito Chuan Tellet tamién ye o mayestro de a ilesia de Santa Olaria d'o Elsón. A ilesia destaca por a suya voluminosa nau, altera, y a torre d'o campanal, robusta y d'estilo clarament gotico funcional, a l'estilo de como se feban en l'Alto Aragón a part d'alavez. En l'actualidat, o templo se troba zarrau a'l publico por o suyo mal estau. Bels trozos de tellau s'ha mirau ta protecher-los, provisionalment, con lonas que fan fiero a l'aspecto pero que se miran ta privar que l'augua percole t'adintro. Además, en o tozal que ha o mismo nombre, se i puede vesitar as enrunas d'o Castellar, que ye declarau Bien d'Intrés Cultural (codigo SIPCA 1-INM-HUE-003-907-010). Toponimia O nombre de Castillón fa referencia a la presencia d'un castiello en os arredols,[5] que beluns situan en as enrunas d'o Castellar, en l'altura d'o cerro que sinyorea la población por alto. En os textos medievals i amaneix de tan antigos como dende o sieglo XI, de cuan se'n tiene una mención, a primera, en l'anyo 1049 y con o nombre de «Castellone». Sobre ixa primer mención penchón una placa conmemorativa que se puede veyer en a frontera d'una casa d'o lugar, tot recordando os 950 anyos d'existencia documentada de Castillón. Imáchens
Fiestas
Se veiga tamiénReferencias
Vinclos externos
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
