|
Camporretuno
Camporretuno[1][2] u Camparretuno[3][4] (oficialment, en castellano, «Camporrotuno»[5]) ye un lugar aragonés d'o municipio de l'Aínsa-Sobrarbe, en a provincia de Uesca y comarca de Sobrarbe. A suya población ye de 21 habitants (2018[5]). Camporretuno estió capital d'un municipio que heba nombre «Camparrutano»,[6] desapareixido en 1845 en fusionar-se l'achuntamiento con o d'o municipio de Castillón de Sobrarbe.[6] Dende os anyos 1960, Camporretuno y os lugars de l'antigo municipio de Castillón se troban incorporaus en o municipio de l'Aínsa,[7] dende 1981 l'Aínsa-Sobrarbe. CheografíaO casar de Camporretuno se troba a 579 metros sobre o nivel d'a mar, en un cerret chicolón de baixants suaves, con una espuenda discreta en a esquerna. S'arriba ta lugar por a carretera A-138 en o trampo Balbastro-l'Aínsa, que pasa a menos de 50 metros d'as zagueras casas. Camporretuno ye rodeyau de fincas de cultura, en as baixants d'a sierra de Camporretuno que miran t'a valle d'a Cinca. Se troba, por tanto, integrau en a dita valle y deseparau por a dita formación de o soaso de Buil, en l'altra man d'o sarrato, y d'a valle d'o río Susía, en a cual se troba l'antiga capital municipal, Castillón de Sobrarbe, y belaltros nuclios como son Elsón, Lamata, A Torre, A Pardina u Mondot. Distribución urbanaO nuclio antigo de Camporretuno el forman una plaza redonda, parcialment obierta cara a'l campo por o sud, y unaltra plaza rectangular, bels metros mas t'alto, en a que se troba la ilesia. As dos plazas se comunican con una sola carrera que va dende la una dica l'altra, y arredol d'a cual i ha todas as casas mas antigas. A ilesia parroquial, consagrada a l'advocación de Sant Lorient (patrón d'o lugar[6]), tiene una lera picada con a calendada de 1725, anque o cuerpo d'a construcción se data en o sieglo XVII.[8] Tamién destaca en Camporretuno a casa Cambra, igualment d'o sieglo XVII.[6][8] Demografía
Toponimia O nombre de Camporretuno s'ha documentau con diferents formas patrimonials, aragonesas, anque en l'actualidat o toponimo oficial ye en castellano. A forma «Camparretuno» la documentó o filologo Chabier Tomás en os anyos 1990, en o marco d'o suyo estudio sobre l'aragonés d'o Viello Sobrarbe. Tomás afirmaba en o suyo libro que la heba recullido siempre «sin vacilacions en garra vocal»,[3] y que toz os enquestaus la identificaban, de forma inequivoca, como «a forma patrimonial».[3] Manimenos, ixa afirmación contrasta con a prolificidat de a forma «Camporretuno», que apareix en documentos escritos dende, lo menos, l'anyo 1549,[1] y que encara en l'actualidat se siente con facilidat por a comarca. Todas as diferents formas documentadas ta lo nombre de Camporretuno dimanan d'o latín vulgar <*CAMPU ROTUNDU,[3][9] que significa, literalment, «campo redondo» u «campo circular». En o suyo significau y etimolochía, ye corradical con belaltros toponimos d'Aragón, como Camporredondo (en a comarca d'a Plana de Uesca), pero con fenomenos foneticos mas arcaicos, como a simplificación d'o grupo consonantico -ND- en -N-, y a conservación d'a -T- intervocalica. Tamién son corradicals con iste toponimo os diferents Camporredondos que existe en Castiella, y o municipio catalán de Camprodon, en Chirona. Fiestas
Referencias
Vinclos externos
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
