Jak podaje Słownik historyczno-geograficzny województwa płockiego w średniowieczu: "W XIV w. powiat bielski jest organizacyjnie w ściślejszym związku z powiatem płockim, a teren jego obejmuje także późniejszy, powstały w połowie XVI w. powiat sierpecki", oraz "Tak późna pierwsza wzmianka o powiecie bielskim wynika z faktu zaginięcia ksiąg ziemskich bielskich"; pierwsze zachowane źródłowe informacje o powiecie bielskim pochodzą z lat 1417 i 1485[11].
Szacuje się, że w drugiej połowie XVI wieku powiat bielski obejmował obszar 428,8 km2 i zamieszkany był przez 16 075 osób, gdzie 14 575 to ludność wiejska (90,7%) a 1 500 osób to ludność miejska (9,3%); ze wspomnianej ludności wiejskiej 5 104 osoby to kmiecie (35%), 2 128 mieszkańców to zagrodnicy i komornicy (15%), 2 013 stanowiła czeladź (14%), 1 050 osób to rzemieślnicy (7%), 770 zamieszkałych należało do szlachty folwarcznej (5%) a 3 510 stanowiła szlachta zagrodowa (24%). Struktura własnościowa powiatu bielskiego w drugiej połowie XVI wieku przedstawiała się następująco: 1 wieś królewska Cekanowo (21 łanów), 14 wsi stanowiły własność duchowną (łącznie 142 łany), 78 wsi należało do szlachty folwarcznej (łącznie 496,3 łanów), 102 wsie były własnością szlachty zagrodowej (442 łany) oraz 33 łany miejskie (miasta Bielsk i Drobin)[12].
↑Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 20–21.
↑Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 12.
↑Karol de Perthées, Mappa szczegulna woiewodztwa płockiego i ziemi dobrzynskiey, 1784.
↑Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowéy Spraw Wewnętrznych i Policyi. T. 1 : A-Ł, Warszawa 1827, s. 21.
↑Słownik historyczno-geograficzny województwa płockiego w średniowieczu, opr. A. Borkiewicz-Celińska, z. 1 (A-J), Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1980, s. 12
↑Atlas historyczny Polski. Seria A: Mapy szczegółowe, T. 2: Województwo płockie około 1578 r., pod kierownictwem S. Herbsta opracowali: I. Gieysztorowa, J. Humnicki, J. Lemené, A. Żaboklicka, cz. 2, Warszawa 1958, s. 58, 60, 65-66 [1]. Informacje historyczno-geograficzne dotyczące miejscowości i osad z powiatu bielskiego w średniowieczu zamieszcza Słownik historyczno-geograficzny województwa płockiego w średniowieczu [wersja elektroniczna: http://www.slownik.ihpan.edu.pl/browse.php?d=6; dostęp: 17.07.2024] oraz skany wypisów źródłowych z tzw. "Kartoteki prof. Adama Wolffa" na stronie: "Kartoteka Słownika historyczno-geograficznego Mazowsza w średniowieczu: Kartoteka powiatu bielskiego w średniowieczu": https://www.rcin.org.pl/dlibra/publication/8352#structure; [dostęp: 17.07.2024].
Bielsk [w:] Słownik historyczno-geograficzny województwa płockiego w średniowieczu, opr. A. Borkiewicz-Celińska, z. 1 (A-J), Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1980, s. 10-12 [2]
Kartoteka Słownika historyczno-geograficznego Mazowsza w średniowieczu: Kartoteka powiatu bielskiego w średniowieczu [3]
Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.
Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).