TT Assen 1965

Vlag van Nederland TT Assen 1965
Mike Hailwood en Giacomo Agostini
Officiële naam 35e Dutch TT
Land Vlag van Nederland Nederland
Datum 25 juni 1965
Organisator FIM / KNMV
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Tweede Vlag van Italië Giacomo Agostini
Derde Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver
350 cc
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Derde Vlag van Italië Giacomo Agostini
250 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Derde Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff
125 cc
Snelste ronde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Eerste Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff
Tweede Vlag van Japan Yoshimi Katayama
Derde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
50 cc
Snelste ronde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans
Tweede Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Derde Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger / Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson
Eerste Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger / Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Vincent / Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Roche
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Seeley / Vlag van Verenigd Koninkrijk Wally Rawlings

De TT van Assen 1965 was de zesde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1965. De races werden verreden op zaterdag 25 juni op het Circuit van Drenthe vlak bij Assen. Alle klassen kwamen aan de start.

500cc-klasse

In Assen won Mike Hailwood zijn vierde 500cc-Grand Prix op rij. Teamgenoot Giacomo Agostini werd op ruime achterstand gereden. Paddy Driver, die met zijn Matchless G50 aan het beste seizoen uit zijn carrière bezig was, werd derde.

Uitslag 500cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood MV Agusta 1:04"59'6 8
2 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta +52'8 6
3 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver Matchless +1"37'5 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Cooper Norton +1"39'6 3
5 Vlag van Australië Jack Ahearn Norton +3"23'6 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dan Shorey Norton +1 ronde 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Conn Norton +1 ronde
8 Vlag van Duitsland Karl Hoppe Matchless +1 ronde
9 Vlag van Oostenrijk Rudi Thalhammer Norton +1 ronde
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Mizen Matchless +1 ronde
11 Vlag van Australië Jack Findlay Matchless +1 ronde
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Stuart Graham Matchless +1 ronde
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roy Ingram Norton +1 ronde
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Young Matchless +1 ronde
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Mawby Norton +1 ronde

Niet gefinisht

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Oostenrijk Eduard Lenz Norton
Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dennis Ainsworth Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Rob Fitton Norton
Vlag van Ierland John Somers Norton
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ian Burne Norton

Niet deelgenomen

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Canada 1957-1965 David Lloyd Norton [1]
Vlag van Canada 1957-1965 Kenneth King Norton [1]
Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Matchless [2]
Vlag van Canada 1957-1965 Roger Beaumont Norton [1]
Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa
Vlag van Duitsland Walter Scheimann Norton [3]
Vlag van Finland Jouko Ryhänen Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk Billy McCosh Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dick Creith Norton [4]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Stevens Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Dunphy Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Selwyn Griffiths Matchless [5]
Vlag van Italië Giuseppe Mandolini Moto Guzzi [6]
Vlag van Verenigde Staten Buddy Parriott Norton [1]
Vlag van Verenigde Staten Ed LaBelle Norton [1]

Top tien tussenstand 500cc-klasse

Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood MV Agusta 32
2 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta 12
3 Vlag van Verenigde Staten Buddy Parriott Norton 6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Dunphy Norton
5 Vlag van Canada 1957-1965 Roger Beaumont Norton 4
Vlag van Duitsland Walter Scheimann Norton
Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Matchless
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver Matchless
9 Vlag van Australië Jack Findlay McIntyre-Matchless 3
Vlag van Canada 1957-1965 Kenneth King Norton
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ian Burne Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Cooper Norton

350cc-klasse

In Assen won Jim Redman, met Mike Hailwood op de tweede en Giacomo Agostini op de derde plaats. Redman en Agostini gingen nu samen aan de leiding in de WK-stand.

Uitslag 350cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 1:05"07'1 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood MV Agusta +38'4 6
3 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta +2"40'9 4
4 Vlag van Italië Renzo Pasolini Aermacchi +1 ronde 3
5 Vlag van Italië Gilberto Milani Aermacchi +1 ronde 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Cooper Norton +1 ronde 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Conn Norton +1 ronde
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dan Shorey Norton +1 ronde
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dennis Ainsworth Norton +1 ronde
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Stuart Graham AJS +1 ronde
11 Vlag van Italië Alberto Pagani Aermacchi +1 ronde
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rob Fitton Norton +2 ronden
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Norton +2 ronden
14 Vlag van Oostenrijk Eduard Lenz AJS +2 ronden
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roy Ingram Norton +2 ronden
16 Vlag van Nederland Bert Oosterhuis Norton +2 ronden

Onbekend[7]

Coureur Merk
Vlag van Australië Eric Hinton Norton
Vlag van Tsjechië František Boček Jawa
Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa
Vlag van Tsjechië Gustav Havel Jawa
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Smith AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman AJS / MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Griff Jenkins Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Young AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha
Vlag van Italië Silvio Grassetti Bianchi
Vlag van Italië Tarquinio Provini Benelli
Vlag van Japan Isamu Kasuya Honda
Vlag van Japan Isao Yamashita Honda
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda
Vlag van Zweden Agne Carlsson AJS
Vlag van Sovjet-Unie Endel Kiisa Vostok
Vlag van Sovjet-Unie Nikolaj Sevast'ânov Vostok
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver AJS

Top tien tussenstand 350cc-klasse

Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta 16
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood MV Agusta 12
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha 6
Vlag van Italië Renzo Pasolini Aermacchi
6 Vlag van Tsjechië Gustav Havel Jawa 4
7 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda 3
Vlag van Italië Gilberto Milani Aermacchi
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Griff Jenkins Norton 3
Vlag van Sovjet-Unie Endel Kiisa Vostok

250cc-klasse

In Assen hoopte men al op het verschijnen van de nieuwe Yamaha RD 05, een viercilinder tweetakt waarover al enige tijd geruchten de ronde deden. Zelfs teammanager Takehiko Hasegawa moest wachten op een telegram uit Japan, maar ook hij werd teleurgesteld. Toch won Yamaha ook met de tweecilinder RD 56: Phil Read werd eerste, Jim Redman met de Honda 3RC 164-zescilinder tweede en Mike Duff met de Yamaha derde.

Uitslag 250cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha 55"56'9 8
2 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda +29'8 6
3 Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Yamaha +50'7 4
4 Vlag van Japan Yoshimi Katayama Suzuki +3"10'7 3
5 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda +3"22'5 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ +3"25'4 1
7 Vlag van Italië Gilberto Milani Aermacchi +1 ronde
8 Vlag van Italië Renzo Pasolini Aermacchi +1 ronde
9 Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy Bultaco +1 ronde
10 Vlag van Italië Alberto Pagani Aermacchi +1 ronde
11 Vlag van Duitsland Günter Beer Honda +1 ronde
12 Vlag van Australië Barry Smith Bultaco +1 ronde
13 Vlag van Australië Kevin Cass Cotton +1 ronde
14 Vlag van Nederland Cees van Dongen Bultaco +1 ronde
15 Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky Bultaco +2 ronden
16 Vlag van Nederland Han Leenheer Aermacchi +2 ronden

Niet deelgenomen

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras Bultaco [8]
Vlag van Verenigde Staten John Buckner Yamaha [1]

Onbekend[7]

Coureur Merk
Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki
Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa
Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner MZ
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Montesa
Vlag van Frankrijk Alain Barbaroux Aermacchi
Vlag van Frankrijk Jean-Claude Guénard Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Coulter Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk David Williams Mondial
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Rex Avery Bultaco
Vlag van Italië Giuseppe Visenzi Aermacchi
Vlag van Italië Silvio Grassetti Morini
Vlag van Italië Tarquinio Provini Benelli
Vlag van Japan Gosuke Yamashita Honda
Vlag van Japan Hiroshi Hasegawa Yamaha
Vlag van Japan Isamu Kasuya Honda
Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy Bultaco
Vlag van Italië Remo Venturi Benelli

Top tien tussenstand 250cc-klasse

Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha 40
2 Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Yamaha 26
3 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 14
4 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras Bultaco 10
5 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda 8
6 Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki 7
7 Vlag van Italië Silvio Grassetti Morini 4
Vlag van Australië Barry Smith Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ
10 Vlag van Italië Giuseppe Visenzi Aermacchi 3
Vlag van Frankrijk Jean-Claude Guénard Bultaco
Vlag van Italië Tarquinio Provini Benelli
Vlag van Japan Yoshimi Katayama Suzuki

125cc-klasse

De tweede overwinning voor Yamaha kwam in Assen, maar nu waren het Mike Duff en Bill Ivy die de Yamaha RA 97 mocht rijden. Ivy werd vierde. De andere podiumplaatsen waren voor Suzuki, maar Yoshimi Katayama pakte de tweede plaats en Hugh Anderson werd slechts derde, met 0,2 seconde achterstand. Voor Anderson was dat niet erg, zijn voorsprong in de WK-stand bleef groot.

Uitslag 125cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Yamaha 48"00'3 8
2 Vlag van Japan Yoshimi Katayama Suzuki +2'6 6
3 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki +2'8 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy Yamaha +13'1 3
5 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda +1"26'4 2
6 Vlag van Italië Giuseppe Visenzi Honda +1 ronde 1
7 Vlag van Australië Barry Smith Bultaco +1 ronde
8 Vlag van Nederland Jan Huberts Honda +1 ronde
9 Vlag van Duitse Democratische Republiek Dieter Krumpholz MZ +1 ronde
10 Vlag van Nederland Jan Kostwinder Honda +1 ronde
11 Vlag van Duitsland Jürgen Karrenberg Honda +1 ronde

Niet deelgenomen

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras Bultaco Overleden[8]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha Teambeleid
Vlag van Verenigde Staten Bo Gehring Bultaco [1]
Vlag van Verenigde Staten Jeff Tate Honda [1]
Vlag van Verenigde Staten Rick Schell Honda [1]

Onbekend[7]

Coureur Merk
Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki
Vlag van Zwitserland Arthur Fegbli Honda
Vlag van Tsjechië František Boček ČZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Jochen Leitert MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Jürgen Lenk MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Klaus Enderlein MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Roland Rentzsch MZ
Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki
Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt MZ-Kreidler
Vlag van Duitsland Walter Scheimann Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Bultaco
Vlag van Italië Bruno Spaggiari Ducati
Vlag van Japan Hironori Matsushima Yamaha
Vlag van Japan Yasuharu Yuzawa Honda
Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy Bultaco
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda

Top tien tussenstand 125cc-klasse

Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 38
2 Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki 20
3 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki 15
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ 12
Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Yamaha
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha 8
Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda
8 Vlag van Japan Yoshimi Katayama Suzuki 6
9 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras Bultaco 4
10 Vlag van Verenigde Staten Rick Schell Honda 3
Vlag van Italië Bruno Spaggiari Ducati
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy Yamaha

50cc-klasse

Ook in Assen was de overwinning voor Honda, maar dit keer weer voor Ralph Bryans. Hier was intussen de nieuwe Honda RC 115 aan het werk, die 1 pk meer leverde (15 i.p.v. 14 pk) en die tot 23.500 toeren per minuut kon worden doorgetrokken. Hugh Anderson werd met de Suzuki RK 65 tweede en Luigi Taveri met de tweede Honda RC 115 derde. In de WK-stand kwam Bryans nu op gelijke hoogte met Anderson. Anderson had echter het probleem dat hij al was begonnen aan het wegstrepen van resultaten. Bryans had in twee GP's niet gescoord en kon daardoor meer punten scoren in de komende races.

Uitslag 50cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Honda 30"11'6 8
2 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki +6'6 6
3 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda +25'5 4
4 Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki +37'4 3
5 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki +1"22'0 2
6 Vlag van Nederland Cees van Dongen Kreidler +2"31'8 1
7 Vlag van Duitsland Gerhard Thurow Kreidler +1 ronde

Onbekend[7]

Coureur Merk
Vlag van Australië Barry Smith Derbi
Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt Kreidler
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Derbi
Vlag van Frankrijk Jacques Roca Derbi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Mates Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Plumridge Derbi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Leslie Griffiths Honda
Vlag van Japan Akira Itoh Honda
Vlag van Japan Haruo Koshino Suzuki
Vlag van Japan Michio Ichino Suzuki
Vlag van Uruguay Gastón Biscia Suzuki

Top tien tussenstand 50cc-klasse

Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 30 (31)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Honda 30
3 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 27
4 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki 18
5 Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki 9
6 Vlag van Japan Michio Ichino Suzuki 4
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Derbi
Vlag van Frankrijk Jacques Roca Derbi
9 Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt Kreidler 3
Vlag van Japan Haruo Koshino Suzuki
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Mates Honda
Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.

Zijspanklasse

Nog vóór de race in Assen hadden twee rijders een klein gelukje: Fritz Scheidegger/John Robinson en Harris/Campbell kregen de vraag of ze een rondje achter de camera-auto van de NTS wilden rijden. Daarbij ontdekte Harris een lekke voorband en Scheidegger had nog meer geluk: zijn linker zuiger brak en dat was hem anders tijdens de wedstrijd overkomen. Nu kon hij de wedstrijd winnen en (zoals iedereen dacht) zelfs de wereldtitel al veilig stellen. Chris Vincent/Fred Roche werden in Assen tweede en Colin Seeley/Wally Rawlings derde. Florian Camathias en Franz Ducret werden opnieuw door pech achtervolgd. Bij de Ruskenhoek brak een remankerstang en daardoor ook de remleidingen. Zonder voorrem gingen ze 200 meter rechtdoor, omzeilden een geparkeerde vrachtauto en schoten door een prikkeldraadafzetting. Camathias raakte hierbij licht gewond. Scheidegger/Robinson dachten na Assen al wereldkampioen te zijn, maar de FIM had het reglement veranderd: bij een gelijk aantal punten telde men aanvankelijk een extra race, maar nu werd het aantal eerste-, tweede- en derde plaatsen geteld. Daardoor kon Max Deubel ook nog wereldkampioen worden.

Uitslag zijspanklasse

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson BMW 51"01'4 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Vincent Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Roche BMW 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Seeley Vlag van Verenigd Koninkrijk Wally Rawlings BMW 4
4 Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser Vlag van Duitsland Hermann Hahn BMW 3
5 Vlag van Australië Barry Thompson Vlag van Australië Richard Bradley BMW 2
6 Vlag van Duitsland Otto Kölle Vlag van Duitsland Heinz Marquardt BMW 1
7 Vlag van Duitsland August Wolf Vlag van Duitsland Werner Zielaff BMW +1 ronde
8 Vlag van Duitsland Arsenius Butscher Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch BMW +1 ronde
9 Vlag van Duitsland Harald Wohlfahrt Vlag van Duitsland Armgard Neumann BMW +1 ronde
10 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Boško Šnajder Vlag van Nederland H. Bosman BMW +1 ronde
11 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ray Pollard M. Escombe BMW +1 ronde

Niet gefinisht

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
Vlag van Zwitserland Florian Camathias Vlag van Zwitserland Franz Ducret BMW Ongeval
Vlag van Duitsland Max Deubel Vlag van Duitsland Emil Hörner BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Pip Harris Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Campbell BMW

Onbekend[7]

Coureur Bakkenist Merk
Vlag van Duitsland Fred Huber Vlag van Duitsland Josef Huber BMW
Vlag van Duitsland Georg Auerbacher Vlag van Australië Peter Rykers BMW
Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland Horst Schneider BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Freeman Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Davies Vlag van Verenigd Koninkrijk John Gauge Matchless
Vlag van Italië Giuseppe Dal-Toe Vlag van Italië Aldo Ramoli BMW

Top tien tussenstand zijspanklasse

Pos Coureur Bakkenist Merk Pnt
1 Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson BMW 28 (34)
2 Vlag van Duitsland Max Deubel Vlag van Duitsland Emil Hörner BMW 20
3 Vlag van Duitsland Georg Auerbacher Vlag van Australië Peter Rykers BMW 9
4 Vlag van Duitsland Arsenius Butscher Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch BMW 8
Vlag van Zwitserland Florian Camathias Vlag van Zwitserland Franz Ducret BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Vincent Vlag van Verenigd Koninkrijk John Cooper,
Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Harrison en
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Roche
BMW
7 Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland Horst Schneider BMW 6
Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser Vlag van Duitsland Hermann Hahn BMW
9 Vlag van Australië Barry Thompson Vlag van Australië Richard Bradley BMW 7
Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Seeley Vlag van Verenigd Koninkrijk Wally Rawlings BMW
Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.
Vorige race:
Isle of Man TT 1965
FIM wereldkampioenschap wegrace
17e seizoen (1965)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1965

Vorige race:
TT Assen 1964
TT Assen Volgende race:
TT Assen 1966