Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1965

Vlag van Frankrijk Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1965
Circuit Rouen-les-Essarts
Officiële naam Grand Prix moto de France 1965
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Datum 16 mei 1965
Organisator FIM
250 cc
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale
Derde Vlag van Australië Barry Smith
125 cc
Snelste ronde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Eerste Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Tweede Vlag van Duitsland Ernst Degner
Derde Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris
50 cc
Snelste ronde Vlag van Duitsland Ernst Degner
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans
Tweede Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Derde Vlag van Duitsland Ernst Degner
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Florian Camathias / Vlag van Zwitserland Franz Ducret en Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger / Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson
Eerste Vlag van Zwitserland Florian Camathias / Vlag van Zwitserland Franz Ducret
Tweede Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger / Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson
Derde Vlag van Duitsland Max Deubel / Vlag van Duitsland Emil Hörner

De Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1965 was de vierde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1965. De races werden verreden op 16 mei op het Circuit Rouen-les-Essarts ten zuiden van Rouen in Normandië. In deze Grand Prix kwamen de 250cc-, 125cc-, 50cc- en de zijspanklasse aan de start.

250cc-klasse

In Frankrijk was Jim Redman hersteld van zijn sleutelbeenbreuk. De overmacht van Phil Read met de Yamaha RD 56 en Jim Redman met de Honda 3RC 164 was overweldigend. Redman ging aan de leiding en bouwde zelfs een voorsprong van dertien seconden op. In de vijftiende ronde viel hij echter uit met een defecte versnellingsbak. Read won met een ronde voorsprong op Bruce Beale (met de "oude" Honda RC 164), Barry Smith (Bultaco) werd op twee ronden derde, Jean-Claude Guenard (Bultaco) op drie ronden vierde en Rex Avery (EMC) op vier ronden vijfde.

Uitslag 250cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha 1:03"28'2 8
2 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda +1 ronde 6
3 Vlag van Australië Barry Smith Bultaco +2 ronden 4
4 Vlag van Frankrijk Jean-Claude Guénard Bultaco +3 ronden 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rex Avery Bultaco +4 ronden 2
6 Vlag van Frankrijk Alain Barbaroux Aermacchi +4 ronden 1
7 Vlag van Frankrijk Claude Vigreux Aermacchi +4 ronden
8 Vlag van Frankrijk Jean Auréal Aermacchi +4 ronden

Niet gefinisht

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda Versnellingsbak

Niet deelgenomen

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Honda [1]
Vlag van Verenigde Staten John Buckner Yamaha [2]

Onbekend[3]

Coureur Merk
Vlag van Australië Kevin Cass Cotton
Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki
Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Yamaha
Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa
Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner MZ
Vlag van Duitsland Günter Beer Honda
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Montesa
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Coulter Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk David Williams Mondial
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Honda
Vlag van Italië Alberto Pagani Aermacchi
Vlag van Italië Gilberto Milani Aermacchi
Vlag van Italië Giuseppe Visenzi Aermacchi
Vlag van Italië Silvio Grassetti Morini
Vlag van Italië Tarquinio Provini Benelli
Vlag van Japan Gosuke Yamashita Honda
Vlag van Japan Hiroshi Hasegawa Yamaha
Vlag van Japan Isamu Kasuya Honda
Vlag van Japan Yoshimi Katayama Suzuki
Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy Bultaco
Vlag van Italië Remo Venturi Benelli

Top tien tussenstand 250cc-klasse

Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha 32
2 Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Yamaha 16
3 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras Bultaco 10
4 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda 6
5 Vlag van Italië Silvio Grassetti Morini 4
Vlag van Australië Barry Smith Bultaco
7 Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki 3
Vlag van Italië Giuseppe Visenzi Aermacchi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ
Vlag van Frankrijk Jean-Claude Guénard Bultaco

125cc-klasse

In Frankrijk eindigden de Honda's in het achterveld en Suzuki speelde opnieuw de hoofdrol met Hugh Anderson als eerste, Ernst Degner als tweede en Frank Perris als derde. Degner had aanvankelijk de leiding in de race, maar werd teruggeworpen door een klemmende gasschuif. Derek Woodman werd weliswaar vierde met de MZ, maar had een ronde achterstand.

Uitslag 125cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 52"57'4 8
2 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki +10'5 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Perris Suzuki +1"12'2 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ +1 ronde 3
5 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda +2 ronden 2
6 Vlag van Italië Giuseppe Visenzi Honda +2 ronden 1
7 Vlag van Frankrijk Pierre Viura Honda +3 ronden
8 Vlag van Frankrijk Claude Vigreux Bultaco +3 ronden
9 Vlag van Frankrijk Bellone Honda +3 ronden
10 Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner MZ +5 ronden

Niet gefinisht

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda

Niet deelgenomen

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Yamaha Teambeleid[4]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy Yamaha Teambeleid[4]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha Teambeleid[4]
Vlag van Japan Hironori Matsushima Yamaha Teambeleid[4]
Vlag van Verenigde Staten Bo Gehring Bultaco [2]
Vlag van Verenigde Staten Jeff Tate Honda [2]
Vlag van Verenigde Staten Rick Schell Honda [2]

Onbekend[3]

Coureur Merk
Vlag van Zwitserland Arthur Fegbli Honda
Vlag van Tsjechië František Boček ČZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Dieter Krumpholz MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Jochen Leitert MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Jürgen Lenk MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Klaus Enderlein MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Roland Rentzsch MZ
Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt MZ-Kreidler
Vlag van Duitsland Walter Scheimann Honda
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Bultaco
Vlag van Italië Bruno Spaggiari Ducati
Vlag van Japan Yasuharu Yuzawa Honda
Vlag van Japan Yoshimi Katayama Suzuki
Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy Bultaco

Top tien tussenstand 125cc-klasse

Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 32
2 Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki 20
3 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki 15
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ 9
5 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras Bultaco 4
6 Vlag van Verenigde Staten Rick Schell Honda 3
Vlag van Italië Bruno Spaggiari Ducati
8 Vlag van Verenigde Staten Jeff Tate Honda 2
Vlag van Duitse Democratische Republiek Klaus Enderlein MZ
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda

50cc-klasse

In Frankrijk waren de Honda RC 114's niet te kloppen. Ralph Bryans won met twaalf en een halve seconde voorsprong op Luigi Taveri en daarna kwam Ernst Degner als derde binnen. Hugh Anderson finishte wel, maar werd slechts zesde.

Uitslag 50cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Honda 8
2 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 6
3 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki 4
4 Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki 3
5 Vlag van Frankrijk Jacques Roca Derbi 2
6 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 1

Onbekend[3]

Coureur Merk
Vlag van Australië Barry Smith Derbi
Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt Kreidler
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Derbi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Mates Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Plumridge Derbi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Leslie Griffiths Honda
Vlag van Japan Akira Itoh Honda
Vlag van Japan Haruo Koshino Suzuki
Vlag van Japan Michio Ichino Suzuki
Vlag van Nederland Cees van Dongen Kreidler
Vlag van Uruguay Gastón Biscia Suzuki

Top tien tussenstand 50cc-klasse

Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Honda 22
2 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 19
3 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 15
4 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki 12
5 Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki 6
6 Vlag van Japan Michio Ichino Suzuki 4
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Derbi
Vlag van Frankrijk Jacques Roca Derbi
9 Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt Kreidler 3
Vlag van Japan Haruo Koshino Suzuki

Zijspanklasse

Florian Camathias had zijn Gilera-viercilinder weer teruggegeven en een BMW gekocht. Hij had een nieuwe bakkenist, landgenoot Franz Ducret. Zij wonnen de Grand Prix van Frankrijk vóór Fritz Scheidegger/John Robinson en Max Deubel/Emil Hörner. Vooral Scheidegger spon hier garen bij, hij liep weer verder uit in de WK-stand.

Uitslag zijspanklasse

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Zwitserland Florian Camathias Vlag van Zwitserland Franz Ducret BMW 8
2 Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson BMW 6
3 Vlag van Duitsland Max Deubel Vlag van Duitsland Emil Hörner BMW 4
4 Vlag van Duitsland Georg Auerbacher Vlag van Australië Peter Rykers BMW 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Thompson Vlag van Verenigd Koninkrijk Richard Bradley BMW 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Seeley Vlag van Verenigd Koninkrijk Wally Rawlings BMW 1

Onbekend[3]

Coureur Bakkenist Merk
Vlag van Duitsland Arsenius Butscher Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch BMW
Vlag van Duitsland August Wolf Vlag van Duitsland Lothar Ronsdorf BMW
Vlag van Duitsland Fred Huber Vlag van Duitsland Josef Huber BMW
Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser Vlag van Duitsland Hermann Hahn BMW
Vlag van Duitsland Otto Kölle Vlag van Duitsland Heinz Marquardt BMW
Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland Horst Schneider BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Freeman Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Vincent Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Harrison BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Pip Harris Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Campbell BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Davies Vlag van Verenigd Koninkrijk John Gauge Matchless
Vlag van Italië Giuseppe Dal-Toe Vlag van Italië Aldo Ramoli BMW

Top tien tussenstand zijspanklasse

Pos Coureur Bakkenist Merk Pnt
1 Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson BMW 20
2 Vlag van Duitsland Max Deubel Vlag van Duitsland Emil Hörner BMW 12
3 Vlag van Duitsland Arsenius Butscher Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch BMW 8
Vlag van Zwitserland Florian Camathias Vlag van Zwitserland Franz Ducret BMW
5 Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland Horst Schneider BMW 6
6 Vlag van Duitsland Georg Auerbacher Vlag van Australië Peter Rykers BMW 5
7 Vlag van Duitsland Otto Kölle Vlag van Duitsland Heinz Marquardt BMW 3
Vlag van Duitsland August Wolf Vlag van Duitsland Lothar Ronsdorf BMW
Vlag van Australië Barry Thompson Vlag van Australië Richard Bradley BMW
10 Vlag van Duitsland Fred Huber Vlag van Duitsland Josef Huber BMW 2
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1965 		FIM wereldkampioenschap wegrace
17e seizoen (1965) 		Volgende race:
Isle of Man TT 1965
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1964 		Grand Prix-wegrace van Frankrijk Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1966