Ontwikkelingskabinet II

Ontwikkelingskabinet II Kabinet Pembangunan II
Kabinet in Indonesië
Start	28 maart 1973
Eind	29 maart 1978
Voorganger	Ontwikkelingskabinet I
Opvolger	Ontwikkelingskabinet III
Staatshoofd	Soeharto
Lijst van Indonesische kabinetten
Portaal    Politiek

Het Ontwikkelingskabinet II (Indonesisch: Kabinet Pembangunan II) was een Indonesisch kabinet dat regeerde in de jaren 1973-1978. Het was het tweede kabinet nadat luitenant-generaal Soeharto officieel tot president was benoemd. Vicepresident werd sultan Hamengkoeboewono IX. Het Ontwikkelingskabinet II was het tweede van zeven 'ontwikkelingskabinetten' van Soeharto in zijn periode van Nieuwe Orde, die zou duren tot 1998.

Het Ontwikkelingskabinet II was het laatste kabinet onder Soeharto waarin ministers van oppositiepartijen Verenigde Ontwikkelingspartij (PPP) en Indonesische Democratische Partij (PDI) werden opgenomen. Vanaf het volgende Ontwikkelingskabinet III tot aan de val van het Soeharto-regime in 1998 werden de kabinetten gedomineerd door Soeharto's Golkar-beweging en het leger.

Tijdens de regeerperiode van het Ontwikkelingskabinet II vond de Indonesische invasie van Oost-Timor plaats. Op 17 juli 1976 werd Oost-Timor als de toenmalige 27e provincie van Indonesië toegevoegd.

Kabinetsprogramma

Bilaterale bijeenkomst tussen Indonesië en de Verenigde Staten in 1975 in het Merdeka-paleis. Op de foto in de zetels v.l.n.r. Henry Kissinger, Gerald Ford, Soeharto en Adam Malik.

Het kabinetsprogramma van het tweede Ontwikkelingskabinet bestond uit de volgende vijf punten:[1]

1. Verbeteren van de politieke stabiliteit.
2. Verbeteren van de veiligheid.
3. Voortzetten van het eerste vijfjarig ontwikkelingsplan (Pembangunan Lima Tahun of "PeLiTa")[2] en uitvoeren van het tweede vijfjarig ontwikkelingsplan.
4. Verbeteren van de welvaart van het volk.
5. Houden van verkiezingen.[3]

Het tweede vijfjarig ontwikkelingsplan, oftewel PeLiTa II, stelde de volgende doelen voor de jaren 1974-1979:[1][4]

1. Beschikbaarheid en voldoende koopkracht voor eerste levensbehoeften waaronder voedsel en kleding.
2. Beschikbaarheid van voldoende bouwmaterialen voor volkshuisvesting.
3. Verbetering van de infrastructuur.
4. Verbeteren van de welvaart op een evenwichtige manier.
5. Verbeteren van werkgelegenheid.

Samenstelling

President en vicepresident

President		Vicepresident
Soeharto			Hamengkoeboewono IX

Ministers

Nr.	Ministerspost	Minister		Partij
1	Minister van Binnenlandse Zaken		Amirmachmud
2	Minister van Buitenlandse Zaken		Adam Malik (tot 1 oktober 1977)	Golkar
			Syarief Thayeb (vanaf 1 oktober 1977)
3	Minister van Defensie en Veiligheid / Commandant der Strijdkrachten		Maraden Panggabean	Golkar
4	Minister van Justitie		Oemar Seno Adji (tot 22 januari 1974)
			Mochtar Kusumaatmadja (vanaf 22 januari 1974)
5	Minister van Informatie		Mashuri Saleh (tot 1 oktober 1977)	Golkar
			Soedharmono (vanaf 1 oktober 1977)	Golkar
6	Minister van Industrie		Muhammad Jusuf
7	Minister van Handel		Radius Prawiro
8	Minister van Godsdienst		Mukti Ali
9	Minister van Financiën		Ali Wardhana
10	Minister van Landbouw		Thoyib Hadiwidjaja
11	Minister van Mijnbouw		Mohammad Sadli
12	Minister van Openbare Werken en Elektriciteit		Soetami
13	Minister van Transport		Emil Salim
14	Minister van Onderwijs en Cultuur		Soemantri Brodjonegoro (tot 18 december 1973)
			J.B. Sumarlin (ad-interim, van 18 december 1973 tot 22 januari 1974)
			Syarief Thayeb (vanaf 22 januari 1974)
15	Minister van Gezondheid		G.A. Siwabessy
16	Minister van Sociale Zaken		Mohammad Syafa'at Mintaredja	PPP
17	Minister van Arbeid, Transmigratie en Coöperaties		Subroto

Ministers van staat

Nr.	Ministerspost	Minister		Partij
18	Minister van Staat voor Economie en Financiën / Hoofd van het Planningsagentschap		Widjojo Nitisastro
19	Minister van Staat voor Volkswelvaart		Sunawar Sukowati	PNI
20	Minister van Staat voor Toezicht op het Overheidsapparaat		J.B. Sumarlin
21	Minister van Staat voor Onderzoek		Soemitro Djojohadikoesoemo	v/h PSI
22	Minister van Staat voor Administratie en Financiën / Staatssecretaris		Soedharmono	Golkar

Beambten met de status van minister

Nr.	Ministerspost	Minister		Partij
23	Procureur-generaal		Ali Said (vanaf 4 april 1973)
24	Gouverneur van de Centrale Bank		Rachmat Saleh (vanaf 4 april 1973)
25	"Pangkopkamtib": Commandant voor het Herstel van Vrede, Veiligheid en Orde		Soemitro (van 4 april 1973 tot 2 maart 1974)
			Soeharto (vanaf 2 maart 1974)[5]

Bronnen, noten en/of referenties

1. (id) Nana Supriatna (2006). Sejarah - Kelas IXX Jilid 3. PT Grafindo Media Pratama. ISBN 9789797586003.
2. PeLiTa I oftewel het Eerste Vijfjarig Ontwikkelingsplan gold voor de jaren 1969-1974, met als doel om de levensstandaard van het volk te verbeteren op de punten voedsel, kleding, infrastructuur, sociale woningbouw, werkgelegenheid en spiritueel welzijn. Dit moest vooral bereikt worden op basis van ontwikkeling in de landbouw, omdat een groot deel van de bevolking leeft van de landbouw.
3. Er werden uiteindelijk verkiezingen gehouden voor de Volksvertegenwoordigingsraad op 2 mei 1977, zie Indonesische parlementsverkiezingen 1977.
4. (id) Ketetapan MPR Nomor IV/MPR/1973 Tahun 1973. hukumonline.com/pusatdata. Geraadpleegd op 26 december 2019.
5. Vanaf 2 maart 1974 was president Soeharto zelf "Pangkopkamtib", maar de dagelijkse taken werden waargenomen door admiraal van de marine Sudomo.