ঊ
ঊ অসমীয়া লিপিৰ স্বৰবৰ্ণৰ ষষ্ঠ আখৰ। যি ধ্বনি মুখৰ কোনো অংশতে বাধা নোপোৱাকৈ উচ্চাৰিত হয়, সেয়ে স্বৰধ্বনি।[1] 'ঊ'ও এটি স্বৰধ্বনি, সেয়েহে 'ঊ' উচ্চাৰণ কৰোঁতেও মুখৰ কোনো অংশৰে বাধা দিয়া নহয়। ব্ৰেইল্ত 'ঊ'-ক এনেদৰে লিখা যায়।[2] ব্যঞ্জন বৰ্ণৰ লগত যোগ হ'লেকোনো ব্যঞ্জন বৰ্ণৰ লগত যোগ হ'লে 'ঊ'ৰ ৰূপ সলনি হয়, অৰ্থাৎ ইয়াক অন্য ৰূপত লিখা হয়। সেই ৰূপ 'ঊ'ৰ গৌণ প্ৰতীক। 'ঊ'ৰ এই ৰূপ হ'ল 'ূ'।[3] যেনে ক্+ঊ= কূ আদি। ইউনিক’ড
'ঊ' বৰ্ণৰে পৰা আৰম্ভ হোৱা শব্দৰ উদাহৰণ
ঊ-কাৰ যুক্ত শব্দৰ উদাহৰণতথ্য সংগ্ৰহ
|