Perula
Perula yera un lugar medieval y actual pardina, a pardina de Santa María de Perula, situada en o municipio de Samianigo. D'antis mas feban romería a la ermita de Santa María o lunes de Pascua os vecins d'Aineto y o 8 de setiembre (Natividat d'a Virchen) os d'Aineto, Solaniella y o Molín d'Escartín. En o sieglo XIX tamién i acudiban os vecins de Secrún, Zresola, Lasaosa y Fenillosa. ToponimiaD'o latín PETRA "piedra" con o sufixo diminutivo -ula, ye decir "piedra chicota".[1] HistoriaMientres o sieglo XIII se documenta que a suya ilesia teneba o títol eclesiastico de rectoría. Se sabe que en 1450, Chuan Escudero vendió a metat d'as tierras d'o termin de Perula a Fernando Sánchez. Dimpués, entre os anyos 1782 y 1792, Ramón Escartín, canonche d'a seu de Sant Pero de Chaca y chermano de Pero Escartín, propietario d'a pardina reconstruyió a ilesia de Santa María, que yera espaldada. Jordán de Asso menciona iste lugar como uno d'os despoblaus perteneixients a o districto de Chaca. Pascual Madoz le da categoría de pardina, dependient d'Aineto. LeyendasDicen as leyendas que en Perula viviban dos familias y que, como no i heba fuents, heban de beber d'augua que replegaban d'a plevia a traviés d'unas canals y que almadazenaban en un alchub. A mala calidat d'ixas auguas fació que s'estendillase una malautía entre a población d'o lugar. Nomás i quedoron que dos supervivients que marchoron la un ta Aineto y l'atro ta l'actual Santa María de Perula, a on tamién murioron. Referencias
|