Navardún
Navardún ye un municipio aragonés d'a provincia de Zaragoza, situato en a comarca de Cinco Villas. A población ye de 55 habitants, en una superficie de 25 km² y una densidat de población de 2,2 hab/km². CheografíaYe situato en a Val d'Onsella, en a marguin dreita d'a Onsella. Comprende os lugars de Gordués y Gordún. HistoriaYa existiba en o sieglo X. Asinas, en 991 o rei Sancho Garcés II de Navarra y a suya muller Urraca Fernández cedioron a o monesterio de Leyre as villas de Navardún y Apardués.[1] Antiparte, en o sieglo XII Navardún estió a seu d'un arcipestrau que dirichiba o monesterio de Leyre.[2] D'a suya importancia en ixas envueltas, da fe o feito que Navardún esdeveniese mientres o sieglo XIII a residencia favorita d'os arcebispes de Pamplona cuan por as suyas barallas con os reis de Navarra habeban d'exiliar-se.[3] A meyatos d'o sieglo XII o monesterio, por barallas internas d'os suyos monches, cedió os suyos dreitos sobre a villa, o castiello y a ilesia de Navardún a l'arcebispato de Pamplona; sindembargo, en 1299 tornoron a reclamar-los.[4] ToponimiaS'ha quiesto relacionar-lo con a radiz gala -DUNUM, pero no ye seguro, porque en aragonés existen casos de disimilación de -RR- ta -RD- (gabardera, mardano, bardo). En a etimolochía d'este toponimo puet estar tamién a radiz prerromana nava, en trobar-se o lugar situato chustament en una nava. O toponimo Gordués Gerhard Rohlfs lo relaciona con l'antroponimo Gordus cuaternato en una inscripción de Lugdunum y con a terminación toponimica -ués present en l'Alto Aragón Occidental y Navarra Meya, probable evolución d'o sufixo aquitano -osse que ha evolucionato en basco ta -otze. ParlaEn a primera mitat d'o sieglo XX se i emplegaban encara articlos en o, a, os, as:
A particla pronominoadverbial en os verbos reflexivos de movimiento:
O diminutivo -é, -eta coexistindo con -ico, -ica. Y tamién palabras como farina, fierro, jambre, mesache. Demografía
AdministraciónReparto de concellers
Alcaldes
MolimentosA Ilesia de Nuestra Sinyora de l'Asumpción de Navardún, una ilesia en estilo romanico d'os sieglos XII-XIII, adedicada a l'Asumpción de Nuestra Sinyora, que ye la ilesia parroquial d'o lugar.[8] Fiestas
Veyer tamiénReferencias
|