Gerhard Rohlfs
Gerhard Rohlfs (Berlín, 14 de chulio de 1892 - Tubinga, 12 de setiembre de 1986) estió un d'os lingüistas y dialectologos mas importants d'a filolochía romanica d'a primer metat d'o sieglo XX. Estió tamién un gran humanista, d'amplos intreses, por o que se le dició arqueologo d'as parolas. Rohlfs estió un d'os lingüistas que mas han aportau a os ambitos d'a dialectolochía italiana y pirenaica. Estudió romanistica en as universidaz de Grenoble y Berlín. Principió a suya carrera treballando baixo a dirección de Karl Jaberg y J. Jud, autors de l'AIS (Atlas Italo-Suizo) que li encargoron de fer encuestas en 81 puntos d'o sud d'Italia. A suya tesi doctoral la fació sobre as poblacions d'orichen griego en o sud d'Italia: Griechen und Romanen in Unteritalien (1924) (Griegos y romanos en a baixa Italia), y marcó o escomencipio d'os estudios linguisticos en a italia meridional. Estió profesor en as universidatz de Berlín y Tubinga. Dende 1938 estió catedratico en a Universidat de München, tornando a la fin d'a suya carrera ta Tubinga, an que li atorgoron o cargo de Profesor Honorario en 1958. Estió coeditor d'o Archivs für das Studium der neueren Sprachen und Literaturen en o periodo (1930-54) y editor d'a serie Sammlung romanischer Übungstexte. Estudios y investigacionsEn os suyos primers estudios linguisticos, como s'ha dito, treballó baixo a guía de Karl Jaberg y Jakob Jud, de qui recibió o encargo d'acometer un amplo estudio d'os dialectos d'a Italia meridional. S'ocupó d'a glotolochía y linguistica d'as luengas romanicas y os suyos dialectos, mas que mas os perteneixients a arias linguisticas d'a Italia meridional (dialecto calabrés, salentino y cilentano). Publicó dos vocabularios completos d'o dialecto calabrés (Milán, 1938-1939) y d'o salentino (Múnich, 1956-1961). Fundamental ye a monumental obra en tres tomos Historische Grammatik der italienischen Sprache und ihrer Mundarten (Gramatica historica de l'idioma italiano y os suyos dialectos). Lehnen, München, 1949-1954, dimpués traducida ta o italiano. Treballó amplament sobre a luenga grecanica, ye dicir, o griego que encara se parla en bellas comunidaz d'a Italia meridional, sostenendo a tesi[1] de que os parladors d'ixa luenga descendeban d'os colonos helenos d'a Magna Grecia, oposando-se a la teoría de Giuseppe Morosi, qui sosteneba, por contra, a descendencia d'os Bizantins (a qui os aragoneses medievals diciban grifons). L'atro gran tema d'investigación de Gerhard Rohlfs estió o estudio d'as luengas y dialectos pirinencos. En particular, Rohlfs estudió a toponimia y os dialectos altoaragoneses, publicando-ne cualques articlos y monografías. HonorsRohlfs estió Dotor Honoris Causa por as Universidatz d'Atenas, Palermo, Torino y Lecce. A Universidat de Pisa li atorgó en 1964 o Premio Forte dei Marmi. Estió miembro d'as Academias de Ciencias Bavara, Sueca y Griega, de l'Accademia della Crusca en Firenze y dende 1972 de l'Accademia dei Lincei en Roma. Amás d'ixo estió miembro d'honor d'o "Istituto Siciliano di Studi Bizantini e Neoellenici" en Palermo. Selección d'obrasLingüistica romanica:
Ambito pirenaico:
Ambito italiano:
Vinclos externosNotas
|