Morrano
Morrano ye un lugar aragonés d'o municipio de Biarche, situato en a comarca d'o Semontano de Balbastro y provincia de Uesca. A suya población ye de 46 habitants (2010); en l'anyo 1877 bi heba 416 habitants. A suya embotada ye "falconero", por a penya Falconera, an bi ha falcons. EtimolochíaMur, a radiz d'a on deriva "Morrano", significa montanya u elevación de forma conica.[1] Respective d'a terminación -ano, en a toponimia aragonesa (fácil que d'orichen ibero) se refiere a l'"alimento d'o bestiar".[2] Significaría asinas "montanya de l'alimento d'o bestiar". CheografíaMorrano ye situato a 640 metros d'altaria sobre o ran d'a mar, amán d'o río Alcanadre y rodiato por o norte y por l'ueste por dos monts clamatos o Carrascal y Sant Cristoforo, respectivament, tenendo amás amanato un pinar. Se troba a una distancia de 40 km d'a ciudat de Uesca, a capital d'a suya provincia. A vechetación d'a redolada ye de chinipros, carrascas, oliveras y almendreras. En os campos se cautiva trigo, hordio y atros cerials. En a fauna bi ha vueitres, falcons, rabosas y chabalins. Luenga d'o lugarL'aragonés ya no se charra en o lugar, pero o castellano que se i charra mantién caracteristicas d'a luenga aragonesa. Bi ha caracteristicas de l'aragonés de o Semontano de Balbastro como o emplego d'os articlos o, os, a, as y o emplego d'o pronombre tos. Tamién se emplegan muitas palabras como pozal, olivera, hordio, etc. mezclatas con a parla castellana. HistoriaSeguntes Agustín Ubieto Arteta, a primera cita d'o lugar ye de 1093, recullita en a obra de José María Lacarra Documentos para el estudio de la reconquista y la repoblación del valle del Ebro, en Estudios de Edad Media de la Corona de Aragón, II (Zaragoza, 1946, pachinas 469-574), III (Zaragoza, 1947-1948, pachinas 499-727) y V (Zaragoza, 1952, pachinas 511-668), y documenta a variant Morraes.[3]
Demografía
Molimentos
Veyer tamiénVinclos externos
Referencias
|
Portal di Ensiklopedia Dunia