Glaciar deras Oletas de Gauba
O glaciar deras Oletas de Gauba (en occitán glacièr deras Oletas de Gauba, en francés glacier des Oulettes de Gaube) ye un glaciar d'os Pireneus situau en o macizo de Camachibosa, en a versant norte d'a muga entre Aragón y Francia en o departamento d'os Altos Pireneus y en a rechión d'Occitania. Ye o glaciar mas baixo d'os Pireneus con o suyo frent a 2.285 metros d'altaria[1]. ToponimiaOletas (en francés Oulettes) significa "olletas". Iste toponimo describe a cheografía d'o glaciar que ye situau en una chicota foya a o piet d'a Camachibosa[2]. CheografíaO glaciar se troba en a cara norte d'a Camachibosa, a os piez d'o couloir de Gauba. As auguas d'o suyo deschele alimentan a gave de Gauba. O glaciar ye situau a una altaria meyana de 2.400 metros. A presencia d'un glaciar a una altura asinas de baixa en os Pireneus ye o resultau d'a unión de cualques parametros: ye exposau de tot enta o norte y a os piez d'una muralla de 800 metros d'altaria formada por a Camachibosa. Asinas, o glaciar ye a la uembra, prou bien prototechiu d'a radiación solar y recullindo a-saber-los lurtes. Amás, o glaciar se beneficia d'abundants precipitations gracias chustament a ista barrera formada por a Camachibosa[2]. O glaciar deras Oletas de Gauba poseye tamién cualques d'as crepazas mas impresionants d'os Pireneus. Belunas tienen mas de 30 metros de fondura y atros tantos d'amplo. Iste fuerte crepazau leva asociada una important dinamica glaciar. L'asociación Moraine i ha mediu velocidaz de desplazamiento d'entre 50 y 70 metros/anyo, lo que fa que siga o glaciar mas rapedo d'a cordelera[2]. HistoriaDimpués de rematar a chicota edat de chelo arredol de l'anyo 1850, o glaciar de Petita Vinhamala yera uniu fisicament a o glaciar deras Oletas de Gauba. Se nombraba ta par d'alavez a iste aparato unico como "glaciar Norte d'a Camachibosa"[1]. Iste zaguero s'estendillaba por una superficie de 0,60 km² y teneba o frent mas baixo d'os Pireneus a 2.190 metros. Os dos glaciars s'han deseparau tiempo dimpués, estando la suya ruptura definitiva en primerías d'os anyos 1930. O retacule d'o glaciar deras Oletas de Gauba no ha estau pas liniar, como amuestran as suyas morrenas: se i veyen lichers abances en os anyos 1890, 1920, 1945, 1990 y 1997[3]. En rematar o zaguer chicot abance en 1985, o glaciar s'estendillaba sobre 0,18 km²[4]. O suyo deschele ha estau prou susteniu dende alavez: 0,13 km² en 2012 y 0,09 km² en 2020. Dende 2007, una gradera rocosa prencipió a apareixeer en a parti inferior y mas crepazada d'o glaciar, tendendo iste a deseparar-se en dos. Referencias
Se veiga tamiénVinclos externos |
Portal di Ensiklopedia Dunia