|
Alionor de Castiella y d'Anglaterra
Alionor de Castiella y d'Anglaterra (1202-1244, Monasterio de Santa María la Real de las Huelgas)[1] estió una infanta de Castiella por estar filla d'o rei Alifonso VIII y a reina Alionor Plantagenet asinas como reina consort d'Aragón por o suyo matrimonio con o rei Chaime I d'Aragón. Orichens familiarsFilla d'Alifonso VIII de Castiella y a suya muller, a reina Alionor de Plantagenet, os abuelos paternos d'Alionor estioron os reis Sancho III de Castiella y suya muller Blanca Garcés de Pamplona, y os maternos o rei Henrique II d'Anglaterra y Alionor d'Aquitania. Tenió cuantos chirmanos, entre éls, o rei Henrique I de Castiella y a reina Berenguela[2]. Biografía Sus pais, o rei Alifonso VIII y a reina Alionor de Plantagenet morioron en 1214. Alionor permaneixió en Castiella dica a muerte de su chirmano Henrique I en 1217.[4] Por consello de su chirmana a reina Berenguela de Castiella, se casó o 6 de febrero de 1221 con o rei aragonés Chaime I o Conqueridor, en o municipio soriano d'Ágreda. Por ixas envueltas, o rei Chaime I teneba nomás 14 anyos d'edat.[4] Recibió d'o suyo mariu en dote cuantas propiedaz, incluyindo-ie as localidaz de Daroca, Epila, Uncastiello, Balbastro, y dimpués d'a celebración d'a suya voda se'n fuoron enta a ciudat de Tarazona, en l'actual provincia de Zaragoza, a on Chaime I o Conqueridor fue armau caballero en a ilesia de Santa María d'a Vega de Tarazona. O matrimonio fue anulau por o Papa Gregorio IX en 1229 a requesta d'o suyo mariu, que alegó impedimento de parentesco.[4] En 1234, en una entrevista en o Monesterio de Santa María de Huerta en a muga entre os reinos de Castiella y Aragón, entre Ferrando III o Santo, sobrín d'a reina Alionor, y o rei Chaime I, s'alcordó que a reina Alionor, mientres no tornase a casar-se, recibiría a villa y castiello de Fariza y que mantendría todas as tenencias y usufructo que le correspondeban como dote que heba recibiu en o reino d'Aragón. O rei aragonés tamién se comprometiba a no deseparar-la d'o suyo fillo, o infante Alifonso, que yera chunto a ella.[4] Dimpués de l'anulación d'o suyo matrimonio con o rei d'Aragón, a reina Alionor se retiró a o reino de Castiella, a on morió en o Monesterio de las Huelgas de Burgos en 1244. Matrimonio y descendenciaD'o suyo matrimono naixió nomás un fillo, Alifonso d'Aragón (1222-1260), o fillo primochenito de Chaime I o Conqueridor y o suyo hereu que murió antis que no su pai. Sepultura d'a reina Alionor de Castilla Dimpués d'as suya muerte, o cadáver d'a reina Alionor de Castiella fue apedecau en o Monasterio de las Huelgas de Burgos. As suyas restas mortals fuoron depositadas en un sepulcro que en l'actualidat se troba situau en a Nau de Santa Catalina u de l'Evanchelio, y se troba situau entre os que contienen as restas d'o infante Felipe de Castiella, fillo de Sancho IV de Castiella y d'a reina María de Molina, que i ye a la suya dreita, y o que contiene as restas d'o infante Pero de Castiella, chirmano de l'anterior, que morió o 25 de chunio de 1319 en o Desastre d'a Vega de Granada.[5] Mientres a exploración d'o Monesterio de las Huelgas feita a metat d'o sieglo XX se comprebó que as restas mortals d'a reina Alionor, momificadas y en buen estau de conservación, yeran en o suyo sepulcro de piedra caliza con cubierta a dos vertients y liso, encara que d'antis mas estió policromau.[6] L'atabul en que se trobaban as suyas restas, cual momia mediba 1'60 metros d'altaria y teneba as manos cruzadas sobre o peito, yera de fusta y no teneba tapa, encara que quedaban restas d'o suyo forro exterior y d'una cruz lisada reyalizada con galón d'oro claveteau, asinas como d'a indumentaria con a que fue enterrecada a reina, entre as que destacaban tres prendas de brocau arabe, parellanas a las que se troboron en o sepulcro d'o infante Felipe de Castiella, fillo de Ferrando III o Santo, que fue apedecau en a ilesia de Santa María la Blanca de Villalcázar de Sirga.[7] Referencias
Bibliografía
Vinclos externos
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
