ประเทศในแอฟริกาตะวันตก
8°N 5°W / 8°N 5°W / 8; -5
โกตดิวัวร์ (ฝรั่งเศส : Côte d'Ivoire ) หรือที่รู้จักกันในชื่อ ไอวอรีโคสต์ (อังกฤษ : Ivory Coast ) มีชื่อทางการว่า สาธารณรัฐโกตดิวัวร์ (ฝรั่งเศส : République de Côte d'Ivoire ) เป็นประเทศในแอฟริกาตะวันตก มีเมืองหลวงคือยามูซูโกร ซึ่งอยู่ใจกลางของประเทศ ในขณะที่เมืองที่ใหญ่ที่สุดและศูนย์กลางทางเศรษฐกิจคืออาบีจาน มีพรมแดนติดกับกินี ทางตะวันตกเฉียงเหนือ ไลบีเรีย ทางทิศตะวันตก มาลี ทางตะวันตกเฉียงเหนือ บูร์กินาฟาโซ ทางตะวันออกเฉียงเหนือ กานา ทางตะวันออก และอ่าวกินี ทางใต้ ด้วยจำนวนประชากร 30.9 ล้านคนใน ค.ศ. 2023 โกตดิวัวร์จึงเป็นประเทศที่มีประชากรมากเป็นอันดับสามในแอฟริกาตะวันตก ภาษาราชการคือภาษาฝรั่งเศส และภาษาพื้นเมือง โดยรวมแล้วมีภาษาต่าง ๆ ที่พูดกันประมาณ 78 ภาษาในโกตดิวัวร์ ประเทศนี้เป็นประเทศที่มีความหลากหลายทางศาสนา ประเทศมีผู้นับถือศาสนาต่าง ๆ เช่น ศาสนาอิสลาม คริสต์ และศาสนาพื้นเมือง เช่น ลัทธิวิญญาณนิยม [ 7]
ก่อนที่จะตกเป็นอาณานิคม โกตดิวัวร์เป็นที่ตั้งของรัฐหลายแห่ง รวมถึงกยามาน , จักรวรรดิคอง และเบาเล ดินแดนนี้กลายเป็นรัฐอารักขาของฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2386 และได้รับการรวมเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสใน ค.ศ. 1893 ในช่วงการอาณานิคมในแอฟริกา โกตติวัวร์ได้รับเอกราชใน ค.ศ. 1960 โดย เฟลิกซ์ ฮูฟูเอต์-บวนญี ซึ่งปกครองประเทศจนถึง ค.ศ. 1993 โกตติวัวร์ค่อนข้างมีเสถียรภาพตามมาตรฐานภูมิภาคและได้สถาปนาความสัมพันธ์ทางการเมืองและทางเศรษฐกิจอย่างใกล้ชิดกับเพื่อนบ้านในแอฟริกาตะวันตก ขณะเดียวกันก็รักษาความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับประเทศตะวันตกโดยเฉพาะฝรั่งเศส เสถียรภาพของประเทศลดลงเนื่องจากการรัฐประหารใน ค.ศ. 1999 และสงครามกลางเมือง 2 ครั้ง ครั้งแรกระหว่าง ค.ศ. 2002 ถึง 2007[ 8] [ 9]
โกตดิวัวร์เป็นสาธารณรัฐที่มีอำนาจบริหารสูงสุดเป็นของประธานาธิบดี ด้วยการผลิตกาแฟและโกโก้ โกตติวัวร์จึงกลายเป็นมหาอำนาจทางเศรษฐกิจในแอฟริกาตะวันตกในคริสต์ทศวรรษ 1960 และ 1970 จากนั้นจึงประสบกับวิกฤตเศรษฐกิจในคริสต์ทศวรรษ 1980 ซึ่งก่อให้เกิดช่วงเวลาแห่งความวุ่นวายทางการเมืองและสังคมที่ขยายไปจนถึง ค.ศ. 2011 การเติบโตทางเศรษฐกิจในระดับสูงนับตั้งแต่การกลับมาของสันติภาพและเสถียรภาพทางการเมืองใน ค.ศ. 2011 โดยตั้งแต่ ค.ศ. 2012 ถึง 2023 เศรษฐกิจขยายตัวเฉลี่ย 7.1% ต่อปีซึ่งเป็นอัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจที่เร็วที่สุดเป็นอันดับสองในแอฟริกาและเป็นอัตราที่เร็วที่สุดเป็นอันดับสี่ในโลก[ 10] กาบูเวร์ดี [ 11] [ 12] [ 2]
แผนที่จำแนกภูมิอากาศแบบเคิปเปนของโกตดิวัวร์ โกตดิวัวร์เป็นประเทศในแอฟริกาตะวันตก ของทะเลทรายซาฮารา มีพรมแดนติดกับประเทศไลบีเรีย และประเทศกินี ทางทิศตะวันตก ประเทศมาลี และประเทศบูร์กินาฟาโซ ทางทิศเหนือ ประเทศกานา ทางทิศตะวันออก และอ่าวกินี (มหาสมุทรแอตแลนติก ) ทางทิศใต้ ประเทศนี้อยู่ระหว่างละติจูด 4° และ 11°N และลองจิจูด 2° และ 9°W พื้นที่ประมาณร้อยละ 64.8 เป็นพื้นที่เกษตรกรรม ที่ดินทำกินมีจำนวนร้อยละ 9.1 ทุ่งหญ้าถาวรร้อยละ 41.5 และพืชผลถาวรร้อยละ 14.2 มลพิษทางน้ำเป็นหนึ่งในปัญหาที่ใหญ่ที่สุดที่ประเทศกำลังเผชิญอยู่
โกตดิวัวร์เป็นประเทศที่มีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในแอฟริกาตะวันตก มีสัตว์มากกว่า 1,200 ชนิด ในจำนวนนี้เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 223 ชนิด นก 702 ชนิด สัตว์เลื้อยคลาน 125 ชนิด สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก 38 ชนิด และปลา 111 ชนิด รวมถึงพันธุ์พืชกว่า 4,700 ชนิด โดยประชากรสัตว์ป่าส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในพื้นที่ขรุขระของประเทศ[ 13] [ 14]
โกตดิวัวร์มีอีโครีเจียน บนบก 6 แห่ง ได้แก่ ป่ากินีตะวันออก ป่าดิบเขากินี ป่าที่ราบลุ่มกินีตะวันตก ป่ากินี-ทุ่งหญ้าสะวันนาโมเสก ทุ่งหญ้าสะวันนาซูดานตะวันตก และป่าชายเลนกินี [ 15] [ 16]
Appiah, Anthony; Gates, Henry Louis, บ.ก. (2010). Encyclopedia of Africa Oxford University Press . ISBN 978-0195337709 Baten, Jörg (2016). A History of the Global Economy. From 1500 to the Present . Cambridge University Press. ISBN 9781107507180 Auzias, Dominique; Labourdette, Jean-Paul (2008). Côte d'Ivoire . Petit futé Country Guides (ภาษาฝรั่งเศส). Petit Futé. ISBN 9782746924086 Blanchard, Pierre (1818). Le Voyageur de la jeunesse dans les quatre parties du monde (ภาษาฝรั่งเศส) (5th ed.). Paris: Le Prieur. Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). "Ivory Coast". Encyclopædia Britannica David, Philippe (2000). La Côte d'Ivoire (ภาษาฝรั่งเศส) (KARTHALA Editions, 2009 ed.). Paris: Méridiens. ISBN 9782811101961 Duckett, William (1853). "Côte Des Dents". Dictionnaire de la conversation et de la lecture inventaire raisonné des notions générales les plus indispensables à tous (ภาษาฝรั่งเศส). Vol. 6 (2nd ed.). Paris: Michel Lévy frères. Essegbey, George; Diaby, Nouhou; Konté, Almamy (2015). "West Africa". UNESCO Science Report: towards 2030 (PDF) . Paris: UNESCO. ISBN 978-92-3-100129-1 เก็บ (PDF) จากแหล่งเดิมเมื่อ 30 June 2017. สืบค้นเมื่อ 24 August 2017 . Homans, Isaac Smith (1858). "Africa". A cyclopedia of commerce and commercial navigation . Vol. 1. New York: Harper & brothers. Human Development Report 2020 The Next Frontier: Human Development and the Anthropocene (PDF) . United Nations Development Programme. 15 December 2020. ISBN 978-92-1-126442-5 . สืบค้นเมื่อ 16 December 2020 .International Institute for Strategic Studies (2012). Military Balance 2012 Routledge . ISBN 978-0-429-33356-9 OCLC 1147908458 .Jessup, John E. (1998), An Encyclopedic Dictionary of Conflict and Conflict Resolution, 1945–1996 Westport , Connecticut: Greenwood Publishing Group , ISBN 978-0-313-28112-9 OCLC 37742322 Kipré, Pierre (1992), Histoire de la Côte d'Ivoire (ภาษาฝรั่งเศส), Abidjan: Editions AMI, OCLC 33233462 Lea, David; Rowe, Annamarie (2001). "Côte d'Ivoire". A Political Chronology of Africa . Political Chronologies of the World. Vol. 4. Taylor & Francis. ISBN 9781857431162 Lipski, John M. (2005). A History of Afro-Hispanic Language: Five Centuries, Five Continents ISBN 9780521822657 McGovern, Mike (2011). Making War in Côte d'Ivoire . University of Chicago Press . ISBN 978-0226514604 Ministry of Economy and Finances of the Republic of Côte d'Ivoire (2007), La Côte d'Ivoire en chiffres (ภาษาฝรั่งเศส), Abidjan: Dialogue Production, OCLC 173763995 Mortimer, Edward (1969). France and the Africans 1944–1960 – A Political History ISBN 0-571-08251-3 OCLC 31730 . Plée, Victorine François (1868). "Côte des Dents où d'Ivoire". Peinture géographique du monde moderne: suivant l'ordre dans lequel il a été reconnu et decouvert (ภาษาฝรั่งเศส). Paris: Pigoreau. Rougerie, Gabriel (1978), L'Encyclopédie générale de la Côte d'Ivoire (ภาษาฝรั่งเศส), Abidjan: Nouvelles publishers africaines, ISBN 978-2-7236-0542-7 OCLC 5727980 Thornton, John K. (1996). "The African background to American colonization". ใน Engerman, Stanley L.; Gallman, Robert E. (บ.ก.). The Cambridge Economic History of the United States . Vol. 1. Cambridge University Press. ISBN 9780521394420 Vaissète, Jean Joseph (1755). Géographie historique, ecclesiastique et civile (ภาษาฝรั่งเศส). Vol. 11. Paris: chez Desaint & Saillant, J.-T. Herissant, J. Barois.Walckenaer, Charles-Athanase (1827). Histoire générale des voyages ou Nouvelle collection des relations de voyages par mer et par terre (ภาษาฝรั่งเศส). Vol. 8. Paris: Lefèvre. Warner, Rachel (1988). "Historical Setting" . ใน Handloff, Robert Earl (บ.ก.). Cote d'Ivoire: a country study . Washington, D.C.: Federal Research Division , Library of Congress . OCLC 44238009 . บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ {{cite encyclopedia }}: CS1 maint: postscript (ลิงก์ )
การค้า
บทความที่เกี่ยวข้องกับประเทศโกตดิวัวร์
นานาชาติ ประจำชาติ ภูมิศาสตร์ ศิลปิน ประชาชน อื่น ๆ
.svg)
