Mozarabes
Os mozarabes[1] (de l'arabe musta`rab مستعرب, "arabizato") yeran os cristianos que viviban en os reinos musulmans d'a Peninsula Iberica mientres a Edat Meya. Os suyos descendients no se convirtioron a lo Islam, encara que adoptoron elementos d'a luenga y cultura arabes. A lo principio charraban o romance autoctono. A mayor parti d'os mozarabes yeran catolicos romanos y prauticaban o rito mozarabe u hispano-visigotico. Existiban poblacions importants de mozarabes en as ciudaz musulmanas mas grans d'a peninsula, principalment en Toledo, Cordoba, Saraqusta y Sevilla. LuengaTa más detalles, veyer l'articlo idioma mozarabeveyer os articlos [[{{{2}}}]] y [[{{{3}}}]]veyer os articlos [[{{{4}}}]], [[{{{5}}}]] y [[{{{6}}}]]veyer os articlos [[{{{7}}}]], [[{{{8}}}]], [[{{{9}}}]] y [[{{{10}}}]].
Os mozarabes d'os primers sieglos de presencia musulmana charraban o romance local, dito mozarabe u romanico-andalusí, compartito con os muladís (hispanorromans y visigodos convertitos a la relichión musulmana), y os chodigos autoctonos. Con o tiempo estos grupos etnoconfesionals fuoron prenendo l'arabe, primero como luenga de cultura y dimpués como luenga de comunicación cotidiana. Eixemplo d'o mozarabe d'o sieglo X.
Referencias
|
Portal di Ensiklopedia Dunia