Llanes
Llanes (Llanes en asturiano, Llanes en castellano) ye un concello d'a comunidat autonoma uniprovincial asturiana, situau en a comarca d'Oriente y partiu chudicial de Llanes (en ye a suya capital). A seu d'o concello municipal se troba en Llanes. A suya población ye de 13.950 habitants (2010) en una superficie de 263,59 km², con una densidat de población de 52,92 hab/km². Llanes, una villa con fundas radices marineras, ye un destacau puerto de pesca en a mar Cantabrica, fundada en 1206 mientres a Baixa Edat Meya, y con una luenga historia dende ixas envueltas. Ye una ciudat con prous elementos artisticos, estado-ne os zagueros en estar-ie devantaus os ditos Cubos d'a Memoria, obra de l'artista basco Agustín Ibarrola. CheografíaO termin municipal de Llanes s'estandilla en una amplaria de costa d'alto u baixo 30 km, con altarias que puyan dende lo livel d'a mar dica los 1.177 metros d'altaria de Peñablanca, a maxima altaria d'o lugar. Antiparte, se troba dividiu en 28 parroquias: Andrín, Ardisana, Barru, La Borbolla, Caldueñu, Los Caleyos, Carranzo, Los Carriles, Celoriu, Cue, Ḥontoria, Llanes, La Maletería, Meré, Naves, Nueva, Parres, Pendueles, Po, Porrúa, Posada, Pría, Purón, Rales, San Roque, Tresgrandas, Vibañu y Vidiago. MugasO termin municipal de Llanes muga a lo norte con a mar Cantabrica; a l'este con o Ribadeva; a o sud con Onís, Cabrales, El Valle Altu de Peñamellera y Peñamellera Baxa; y a l'ueste con Cangues d'Onís y Ribeseya.
HistoriaPrehistoriaA mas antiga presencia documentada de l'hombre en o territorio de l'actual Llanes ye d'o Paleolitico inferior, con repuis localizaus en os chacimientos arqueolochicos de La Ribera y d'a cueva de Balmori, a on se troban pinturas rupestres d'arte franco-cantabrico. Tamién se han puesto trobar repuis d'o Magdaleniense en ixos mesmos lugars. Sindembargo, bi ha poquez restos d'a Edat de Fierro, mesmo que mientres o periodo prerromano u mesmo romano, a excepción d'una lapida adedicada a los Manes. Edat MeyaMientres l'Alta Edat Meya, o control d'o territorio de l'actual Llanes se feba dende un castiello (hue encara en son vesibles os suyos restos) dito castiello de Soberrón, situau en a sierra d'o Cuera, estando a mayor parte d'o territorio propiedat d'a Ilesia Catolica a traviés d'o monesterio de Sant Salvador de Celorio, y a resta propiedat d'a nobleza local. O rei Alifonso IX de Leyón li concedió una carta de población en 1225, como meyo t'asegurar a esfensa d'o territorio; ista carta población fue dimpués esviellada por o rei Alifonso X de Castiella. Ta complementar a carta de población, iste zaguero encomenzó la construcción d'una muralla ta rodiar o lugar, muralla que se remató mientres o sieglo XV. Tot ixo favoreixió a consolidación de Llanes como un centro de poder d'a suya redolada, a on se i concentroron as funcions administrativas y militars, y fendo asinas que a suya población plegase enta una cifra de 1.000 u 1.500 habitants. Antiparte, con a concesión d'o dreito de celebración de dos ferias cada anyada, se consolidoron as suyas funcions como destacau puerto comercial, con rotas maritimas que plegaban en Al-Andalus, o condau de Flandres, Francia, o reino d'Anglaterra u Portugal. En ixas envueltas, encara que yera una villa de propiedat reyal, cuantas vegadas os reis la donoron a os suyos favoritos, encara que dimpués tornaba a estar propiedat reyal. Asinas, Henrique II de Castiella la donó a o suyo fillo borde Alifonso de Noreña, y Chuan II de Castiella la donó a Diego Fernández de Quiñónez. Edat ModernaEn a Edat Moderna, cal destacar a influencia que tenió en o desembolique de Llanes o monesterio de Sant Salvador de Celorio, d'a Orden de Sant Benedet mientres os sieglos XVII y XVIII, mesmo que l'actividat pesquera y comercial d'o suyo puerto. Sindembargo, dende o sieglo XVIII s'escaició a suya decadencia economica, coincidindo con a contina situación de guerra maritima con o Reino Uniu y con a necesidat que teneba l'Armada espanyola de mariners, que yeran enrolaus cuasi sin contraprestación en detrimento d'as actividaz maritimas merament comercials. Edat ContemporaniaMientres a Guerra d'o Francés se i escaicioron feitos d'armas, destacando a suya ocupación por l'exercito francés en 1809, cuan cremoron o suyo archivo mesmo que o palacio d'os Duque de Estrada. Por tot ixo, dende meyaus d'o sieglo XIX marchoron dende Llanes cuantos emigrants enta America, tenendo a ciudat muit poquet desembolique industrial. Mientres a Guerra Civil espanyola, en os monts d'o suyo termin s'escaicioron bellos feitos d'armas. Luengas y parlasEn Llanes se charra l'astur-leyonés, en grau abanzau de substitución por part d'o idioma castellano. A parla astur-leyonesa de Llanes se clasifica en l'astur-leyonés oriental, a on s'incluye l'asturiano oriental y o cantabro, con caracters de parla de transición enta o castellano. Demografía
AdministraciónReparto de concellers
Alcaldes
Molimentos
Localidaz achimanatasVinclos externos
|