|
Guillén d'Aigrefeuille
Guillén d'Aigrefeuille, o viello (La Font (Corresa), 1326 - Viterbo, 4 d'octubre de 1369), conoixiu como o cardenal de Zaragoza, naixió d'a diocesi de Limoches.[1] Segundo fillo de Guillén d'Aigrefeuille y d'Aigline de Tudeils,[2] estió chirmán d'Aymar d'Aigrefeuille, mariscal d'a Cort pontificia d'Avinyón, y d'o cardenal Faydit d'Aigrefeuille, y tío d'o cardenal Guillén d'Aigrefeuille o choven. BiografíaCardenal a os vinticuatre anyosA suya carrera eclesiastica se debió a o suyo primo Pero Rucher, o futuro Climent VI. Prencipió estando benedictino en Bèuluòc y dimpués en o monesterio de La Grassa en a diocesi de Carcasona. O suyo primo, por ixas envueltas arcebispe de Roan, lo nombró prior de Saint-Pierre d'Abbeville.[3] Poco dimpués d'a suya elección como papa, Climent VI lo nombró protonotario apostolico y auditor d'a Sagrada Rota d'Avinyón. Teneneba a tamas vinte anyos cuan o suyo primo lo nombró arcebispe de Zaragoza o 19 de chinero de 1347.[3] Fue nombrau cardenal de Santa María en Trastevere en o consistorio d'o 17 d'aviento de 1350.[3] En iste consistorio amás se convirtioron en cardenals Raymond de Canillac, Pierre de Cros y Étienne de la Garde, tamién parients y aliaus d'o papa. Legau d'Inocencio VI y d'Urbán VDos anyos dimpués, o 16 d'aviento, estió entre os 25 cardenals d'o Sacro Colechio que asistioron a o conclau pa trigar a o succesor de Climent VI.[3] o 18 d'aviento de 1352, resultó trigau atro lemosín, o cardenal Étienne Aubert, que prenió o nombre d'Inocencio VI. Iste papa fació a Guillén o suyo legau en Sicilia, en l'anyo 1355 pa administrar o reino de Trinacria, dimpués d'a muerte d'o rei Ludovico.[3] En morir Inocencio VI, o 22 de septiembre de 1362, fuoron 24 os cardenals que se reunioron en conclau. Seis días dimpués, Guillén de Grimoard, abat de Sant Víctor de Marsiella, fue trigau papa con o nombre de Urbán V. A suya candidatura fue proposada y refirmada por o cardenal Aigrefeuille,[3] aconsellau por o suyo chirmán Pero, bispe d'Usès.[4] En reconoiximiento, o nuevo papa lo ninvió, o 4 d'aviento de 1362, como legau debant de Pero I de Castiella, que plegaba de matar a la suya muller, Blanca de Borbón (cunyada d'o Delfín de Francia, Carlos) y protechida d'o propio papa.[3]  Fundador d'o Prencipau d'AndorraFue nombrau cardenal presbitero de Santa Susana por Urbán V en octubre de 1363 y convertido en Camarlench d'o papa, y feito Cardenal bispe de Sabina o 17 de setiembre de 1367. Siguió a o papa cuan tornó ta Roma ixe mesmo anyo. Urbán V lo nombró arbitro en o conflicto entre o bispe d'Urchel y Gastón Febus, conte de Foix, sobre Andorra.[3] O cardenal redactó unos estatutos convertindo Andorra en un prencipau gubernau por dos coprencipes. O cardenal muere empestau En 1368, Guillén d'Aigrefeuille, ya cardenal bispe de Sabina, solicitó mercedes pa os suyos primos chirmans Bertrand de Vayrac[5] y Jean de Merle. Consagrau por Urbán V en as suyas nuevas funcions, fue nombrau legau en Nápols.[3] O 4 d'octubre de 1369 morió de peste en Viterbo. Apedecau ascape en a iesia d'os agostins consagrada a la Santísma Trinidat, dimpués as suyas restas se traeladoron ta Sant Marcial, en Limoches, a on se construyió un magnifico sepulcre.[3] O suyo escudo se troba en as claus d'as bovedas d'a ilesia de la Roche, a on heba fundado a vicaría de Sant Marcial u de Grafeuille-La Font. Referencias
Bibliografía
Vinclos externos
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
