Fernando Simón Soria
Fernando Simón Soria (Zaragoza, 1963) ye un medico epidemiologo aragonés, director dende 2012 d'o Centro de Coordinación d'Alertas y Emerchencias Sanitarias d'o Ministerio de Sanidat, conoixiu por a suya actuación como portavoz d'o comité especial sobre a malautía d'o virus de l'ebola en Espanya en 2014[1] y como portavoz d'o Ministerio de Sanidat contra a pandemia d'o SARS-CoV-2 de 2020 en Espanya,[2] malautía d'a que él mesmo dio positivo o 30 de marzo d'ixe anyo.[3][4] BiografíaNaixiu de Zaragoza. Su pai, Antonio Simón, estió un psiquiatra muit conoixiu en ista ciudat.[5] Dende muit choven teneba vocación pa estudiar medicina.[5] Estudió en o Colechio bilingüe Montearagón, se licenció en medicina en a Universidat de Zaragoza, y s'especializó en epidemiolochía en a Escuela d'Hichiene y Medicina Tropical de Londres. Complementó os suyos estudios con o Programa Europeu de Formación en Epidemiolochía d'Intervención d'o Centro Europeu pa la Prevención y Control de Malautías antis d'ingresar en o Cuerpo de Medicos Titulars d'o Estau d'Espanya. Mientres un tiempo exerció a suya profesión en lugars de Uesca y en Zaragoza capital.[5] Posteriorment treballó en distintos países d'Africa, America Latina y Europa, dominando seis idiomas.[5] En Africa vivió bels nueu anyos chunto a la suya muller, a cientifica María Romay-Barja especializada en malautías tropicals y suya familia, dica 1998, cuan decidioron tornar ta Espanya.[5] Mientres a etapa africana exerció como director d'o Centro d'Investigación en Malautías Tropicals de Manhica (Mozambique) especializau en malaria, sida y tuberculosi y d'o Hespital de Ntita (Burundi).[6] Estió en ista rechión como voluntario de Médicos Mundi entre 1993 y 1998. En iste puesto habió de concarar a guerra que esclató entre as dos etnias prencipales: os hutus y os tutsis, entre 1993 y 1999.[5] Treballó tamién en Guatemala, Ecuador y Francia, en o Instituto de Vichilancia Epidemiolochica.[5] Entre 2003 y 2011 estió chefe d'a Unidat d'Alerta y Respuesta d'o Instituto Espanyol de Salut Carlos III, dirichindo antimás o programa d'o Centro Nacional d'Epidemiolochía (CNE) d'Espanya En 2012 s'incorporó como coordinador nacional d'os organismos espanyols d'o Centro Europeu pa la Prevención y Control de Malautías, estando antimás miembro del comité asesor d'iste centro. Dende 2014 ye director d'o Centro de Coordinación d'Alertas y Emerchencias Sanitarias y da clases en a Escuela Nacional de Sanidat, integrada en o Instituto Carlos III. En iste mesmo anyo s'encargo de explicar en Espanya a evolución d'o problema sanitario chenerau a radíz d'a crisi de l'ebola.[5] Tamién en verano de 2019 fue o encargau en Espanya d'explicar o brote de listeriosi. Como director d'o Centro de Coordinación d'Alertas y Emerchencias Sanitarias d'o Ministerio de Sanidat dende marzo de 2020 ye a o frent d'a pandemia de COVID-19 en Espanya. A suya actuación cheneró controversias estando emponderau por uns y denostau por atros,[7][8] entre éls a oposición politica.[9][10] El 30 de marzo Simón dio positivo por coronavirus reprenendo a suya faina dos semanas dimpués de superar a malautía.[11][12] María José Sierra Moros[13] estió a suya substituta debant d'a comunicación dende Moncloa dica que Simón recibió l'alta medica o 14 d'abril y tornó a asumir a portavocía.[14] Vida personalYe casau con a cientifica María Romay-Barja, especializada en malautías tropicals, con qui tien 3 fillos.[15] Premios y reconoixencias
Referencias
Enlaces externos |
Portal di Ensiklopedia Dunia