Basilio Boggiero Spotorno
Basilio Boggiero Spotorno, naixito de Celle (Republica de Chenova, hue provincia de Savona en Italia) o 5 d'abril de 1752 y asasinato por os franceses en Zaragoza (comarca de Zaragoza, Aragón) o 22 de febrero de 1809, estió un relichioso italiano, heroe d'os Setios de Zaragoza mientres a Guerra d'o Francés, en a esfensa d'a capital aragonesa contra os invasors de l'Exercito francés. Chermano d'un militar chenovés enrolato en l'exercito espanyol, plegó de nino a la ciudat de Zaragoza, con a finalidat d'estar él también militar. Sindembargo, cuan teneba 16 ayadas dentró en as Escuelas Pías de Zaragoza, convertindo-se en mosén en a orden d'os Escolapios dimpués de rematar os suyos estudios en Daroca. Estió preceptor en a familia Palafox, a on educó a un choven José y a sus chermanos Luis y Francisco. Asinas, cuan en os inicios d'a Guerra d'o Francés José de Palafox y Melci plegó en Zaragoza ta devantar a ciudat contra os invasors franceses, Basilio Boggiero Spotorno se convertió en o suyo consellero y tenendo asinas una gran influencia en a forma en que Palafox portava a esfensa d'a ciudat, mesmo que en a voluntat de resistencia d'os suyos ciudadans frent a l'invasor. Por as noticias d'os mercenarios suizos que albandonaban a ciudat os franceses conoixioron a importancia d'o pai Basilio en a luita contra éls, y dimpués d'a conquiesta d'a ciudat en febrero de 1809 o cheneral francés Lannes no respetó as clausulas sinyatas ta la rendición d'a ciudat, y asinas Santiago Sas y Casayau y o pai Basilio Boggiero Spotorno fuoron asasinatos a bayonetazos en o Puent de Piedra por soldatos franceses o 22 de febrero,[1] y os suyos cuerpos chitatos a o río Ebro.[2] Antiparte, tamién tenió en vida una chicota fama como poeta; dimpués d'a suya muerte, en 1817, s'editoron en Madrit os suyos poemas. HomenachesEn o Puent de Piedra hue bi ha un obelisco a la suya memoria y a la memoria de Santiago Sas y Casayau. ObrasVinclos externos
Referencias
|
Portal di Ensiklopedia Dunia