Alchecira (Valencia)
Alchecira (en catalán Alzira; en castellano Alcira[1]) ye un municipio valenciano situau en a provincia de Valencia. Ye en a comarca d'a Ribera Alta, y en ye la suya capital. Tamién ye la capital d'o partiu chudicial d'Alchecira. A localidat tien una superficie de 110,40 km², una población de 44.518 habitants en 2014 y una densidat de población de 403,24 habs/km²; ye situada a 14 metros d'altaria sobre lo livel d'a mar. CheografíaO suyo termin municipal ye partiu en dos partes, una de 83,24 km² y l'atra de 28,22 km², y muga con os termins municipals d'Alberic, Algemesí, Antella, Benimodo, Benimuslem, Carcaixent, Guadassuar, Massalavés, Sumacàrcer y Tous (en a miesma comarca); con Corbera, Fabara y Polinyà de Xúquer (en a Ribera Baixa); y Simat de la Valldigna, Tavernes de la Valldigna y Benifairó de la Valldigna (en a comarca d'a Safor). Por o suyo termin municipal pasa o río Xúcar, y o termin ye prencipalment en a suya marguin dreita. O Xucar estió un río navegable dica Alchecira dica lo sieglo XVI. HistoriaEn o suyo termin municipal hi han restos arqueolochicos anteriors a l'arribada d'a dominación romana, y se creye que en Alchecira yera l'antiga ciudat prerromana de Saetabicula. Estió una ciudat important mientes la dominación islamica, periodo en que s'amuralló o suyo casco urbán, a partir d'o nuclio fundau por os musulmans, Al-Chazirat Xuquar. Estió conquerida o 30 d'aviento de 1242 por o rei d'Aragón Chaime I, o Conqueridor, que la repobló y li concedió bels privilechios. O rei d'Aragón Alifonso III o Franco li concedió o privilechio de mercau. Alchecira habió puesto en as Corz d'Aragón. En os sieglos XVI y XVII, padexió a despoblación dimpués d'a expulsión d'os moriscos y a deseparación de Carcaixent, Guadassuar y Algemesí. Felipe V d'Espanya, dimpués d'a Guerra de Succesión Espanyola, suprimió todos os suyos privilechios. En a Guerra d'o Francés, s'estableixió en Alchecira a Chunta de Defensa d'a provincia. En 1853 plega o ferrocarril ta Alchecira. Demografía
Personaches
Referencias
Vinclos externos
|
Portal di Ensiklopedia Dunia