แอมานุแอล มาครง

แอมานุแอล มาครง
Emmanuel Macron
มาครงใน พ.ศ. 2568
ประธานาธิบดีฝรั่งเศส คนที่ 25
อยู่ในวาระ
เริ่มดำรงตำแหน่ง 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2560
นายกรัฐมนตรี	แบร์นาร์ กาซเนิฟว์ เอดัวร์ ฟีลิป ฌ็อง กัสแต็กซ์ เอลีซาแบ็ต บอร์น กาบรีแยล อาตาล มีแชล บาร์เนียร์ ฟร็องซัว บายรู
ก่อนหน้า	ฟร็องซัว ออล็องด์
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเศรษฐกิจ อุตสาหกรรม และกิจการดิจิทัล
ดำรงตำแหน่ง 26 สิงหาคม พ.ศ. 2557 – 30 สิงหาคม พ.ศ. 2559
นายกรัฐมนตรี	มานุแอล วาลส์
ก่อนหน้า	อาร์โน มงต์บูร์
ถัดไป	มีแชล ซาแป็ง
รองเลขาธิการสำนักประธานาธิบดี
ดำรงตำแหน่ง 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 – 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2557
ประธานาธิบดี	ฟร็องซัว ออล็องด์
ก่อนหน้า	ฌ็อง กัสแต็กซ์
ถัดไป	ลอร็องส์ บูน
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	แอมานุแอล ฌ็อง-มีแชล เฟรเดริก มาครง 21 ธันวาคม พ.ศ. 2520 (47 ปี) อาเมียง จังหวัดซอม ประเทศฝรั่งเศส
พรรคการเมือง	เรอแนซ็องส์ (2559–ปัจจุบัน)
การเข้าร่วม พรรคการเมืองอื่น	พรรคสังคมนิยม (2549–2552) อิสระ (2552–2559)
คู่สมรส	บรีฌิต ทรอเญอ (สมรส 2007)
บุพการี	ฌ็อง-มีแชล มาครง (บิดา)
ความสัมพันธ์	Laurence Auzière-Jourdan (ลูกติดของบรีณรต)
ที่อยู่อาศัย	ปาแลเดอเลลีเซ
ศิษย์เก่า	วิทยาลัยปารีสที่ 10 น็องแตร์ (MAS) ซีย็องส์โป (ปริญญาโทการบริหารรัฐกิจ) วิทยาลัยการบริหารแห่งชาติ
ลายมือชื่อ
เจ้าผู้ร่วมครองอันดอร์รา[a]
ครองราชย์	14 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 – ปัจจุบัน
ก่อนหน้า	ฟร็องซัว ออล็องด์
เจ้าผู้ร่วมครอง	ฌูอัน อันริก บิบัส ซิซิลิอา

แอมานุแอล ฌ็อง-มีแชล เฟรเดริก มาครง[1] (ฝรั่งเศส: Emmanuel Jean-Michel Frédéric Macron; เกิด 21 ธันวาคม พ.ศ. 2520) เป็นนักการเมือง อดีตข้าราชการพลเรือนระดับสูง และอดีตวาณิชธนกรชาวฝรั่งเศส ปัจจุบันดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีฝรั่งเศสและเจ้าผู้ร่วมครองอันดอร์รา

มาครงเป็นหนึ่งในผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีฝรั่งเศสในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2560 ผลจากการเลือกตั้งรอบแรกเมื่อวันที่ 23 เมษายน ปรากฏว่า เขามีคะแนนนำมาเป็นอันดับหนึ่ง ตามมาด้วยมารีน เลอ แปน ที่มีคะแนนตามมาเป็นอันดับสอง มาครงได้ลงแข่งขันกับเลอ แปน ในการเลือกตั้งรอบที่สองเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม และได้รับชัยชนะอย่างขาดลอย ณ อายุ 39 ปี เขากลายเป็นประธานาธิบดีที่มีอายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ฝรั่งเศสและกลายเป็นประมุขแห่งรัฐฝรั่งเศสที่มีอายุน้อยที่สุดนับตั้งแต่สมัยนโปเลียน

มาครงได้รับเลือกตั้งอีกครั้งเป็นสมัยที่สอง หลังจากมีชัยชนะในการเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส พ.ศ. 2565 ส่งผลทำให้เขากลายเป็นประธานาธิบดีฝรั่งเศสที่ได้รับเลือกตั้งครั้งใหม่ในรอบ 20 ปีนับตั้งแต่สมัยประธานาธิบดีฌัก ชีรัก ที่มีชัยชนะเลือกตั้งครั้งใหม่ในการเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส พ.ศ. 2565

ประวัติ

มาครงเกิดในวันที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2520 ที่อาเมียง โดยเป็นบุตรของฟร็องซวซ มาครง (สกุลเดิม นอแก็ส) แพทย์ กับฌ็อง-มีแชล มาครง ศาสตราจารย์ประสาทวิทยาที่มหาวิทยาลัยปีการ์ดี[2][3] ทั้งคู่หย่าร้างใน พ.ศ. 2553 มาครงมีน้องสองคน คือ Laurent ที่เกิดใน ค.ศ. 2522 กับ Estelle ที่เกิดใน พ.ศ. 2525 ลูกคนแรกของฟร็องซวซกับฌ็อง-มีแชลนั้นตายคลอด[4]

มรดกของตระกูลมาครงสืบย้อนไปถึงหมู่บ้านโอตี แคว้นปีการ์ดี[5] จอร์จ วิลเลียม รอเบิร์ตสัน ทวดคนหนึ่งในฝ่ายพ่อ เป็นชาวอังกฤษที่เกิดในบริสตอล สหราชอาณาจักร[6][7] ส่วน Jean กับ Germaine Noguès (สกุลเดิม Arribet) ตากับยายของเขา มาจากเมืองบาแญร์-เดอ-บีกอร์แถบเทือกเขาพิรินี กัสกอญ[8] มาครงมักไปเยี่ยมเยียนคุณยายชื่อ Germaine ที่เขาเรียกเองด้วยชื่อ "Manette" ในเมืองบาแญร์-เดอ-บีกอร์[9] มาครงเชื่อมโยงความเพลิดเพลินในการอ่าน[10]กับความโน้มเอียงการเมืองไปทางซ้ายเข้ากับ Germaine ผู้กลายเป็นครูและต่อมาเป็นอาจารย์ใหญ่ หลังได้รับการเลี้ยงดูแบบเรียบง่ายจากพ่อที่เป็นนายสถานีและแม่ผู้ดูแลบ้าน[11]

แม้ว่ามาครงเติบโตในครอบครัวที่ไม่เคร่งศาสนา เขาได้รับบัพติศมาคาทอลิกตามคำขอของตนตอนอายุ 12 ขวบ ปัจจุบันเขามีความเชื่อแบบอไญยนิยม[12]

แอมานุแอล มาครงบรีฌิต ภรรยาของเขา ใน พ.ศ. 2560

บรีฌิต มาครงแต่งงานกับบรีฌิต ทรอเญอ[13] อดีตครูอายุมากกว่าเกือบ 25 ปี[14] และอดีตครูโรงเรียนมัธยม La Providence ของเขาในเมืองอาเมียง[15][16] ทั้งสองพบกันระหว่างที่เธอจัดห้องเครื่องการละครตอนที่เขาเป็นนักเรียนอายุ 15 ปีและเธอเป็นครูอายุ 39 ปี[17][18] ตอนแรกพ่อแม่ของมาครงพยายามแยกทั้งคู่ด้วยการส่งเขาไปเรียนปีสุดท้ายที่ปารีส เนื่องจากทั้งคู่เห็นว่าความสัมพันธ์นี้ไม่เหมาะสมเพราะความเป็นเด็กของเขา[19][18] หลังมาครงเรียนจบ ทั้งคู่กลับมาพบกันและแต่งงานใน พ.ศ. 2550[18] บทบาทของเธอในการรณรงค์หาเสียงชิงตำแหน่งประธานาธิบดีของมาครงใน พ.ศ. 2560 ถือเป็นจุดเปลี่ยน โดยพันธมิตรที่ใกล้ชิดของมาครงกล่าวว่า บรีฌิต มาครงช่วยให้มาครงพัฒนาทักษะอย่างการพูดในที่สาธารณะ[20]

บรรณานุกรม

• Macron, Emmanuel; Goldberg, Jonathan; Scott, Juliette (2017). Revolution. Brunswick, Victoria, Australia: Scribe Publications. ISBN 978-1-925322-71-2. OCLC 992124322.
• ——; Fottorino, Éric (2017). Macron par Macron (ภาษาฝรั่งเศส). La Tour d'Aigues, France: Editions de l'Aube. ISBN 978-2-8159-2484-9. OCLC 1003593124.

หมายเหตุ

1. ประมุขร่วมโดยตำแหน่ง

เชิงอรรถ

1. ทับศัพท์ตามประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง หลักเกณฑ์การทับศัพท์ภาษาฝรั่งเศส (พ.ศ. 2553)
2. "Dans un livre, Anne Fulda raconte Macron côté intime" (ภาษาฝรั่งเศส). JDD à la Une. 21 April 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 May 2017. สืบค้นเมื่อ 25 April 2017.
3. Badeau, Kevin (7 April 2017). "Le livre qui raconte l'intimité d'Emmanuel Macron". Les Echos. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 March 2018. สืบค้นเมื่อ 20 May 2017.
4. "Qui sont le frère et la sœur d'Emmanuel Macron? – Gala". Gala.fr (ภาษาฝรั่งเศส). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 May 2017. สืบค้นเมื่อ 6 August 2017.
5. Boucher, Laurent (26 April 2017). "Sur les traces de l'arrière-grand-père d'Emmanuel Macron entre Amiens et Arras". La Voix. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 July 2018. สืบค้นเมื่อ 6 August 2017.
6. "Le Big Mac: Emmanuel Macron's rise and rise" เก็บถาวร 27 ตุลาคม 2020 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.
7. Flandrin, Antoine (16 September 2017). "L'histoire de France selon Macron". Le Monde. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 August 2020. สืบค้นเมื่อ 21 December 2017.
8. "Sacrées mémés de Bagnères-de-Bigorre !". ladepeche.fr (ภาษาฝรั่งเศส). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 August 2017. สืบค้นเมื่อ 6 August 2017.
9. "Emmanuel Macron en meeting à Pau devant 5 500 personnes". SudOuest.fr. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 August 2017. สืบค้นเมื่อ 6 August 2017.
10. "Emmanuel Macron, l'Elysée pied au plancher". Libération (ภาษาฝรั่งเศส). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 July 2017. สืบค้นเมื่อ 6 August 2017.
11. "D'où vient Emmanuel Macron ?". Les Échos. France. 24 April 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 August 2017. สืบค้นเมื่อ 6 August 2017.
12. Gorce, Bernard (10 April 2017). "La jeunesse très catholique des candidats à la présidentielle". La Croix. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 May 2017. สืบค้นเมื่อ 7 May 2017.
13. VIDEO. Les images du mariage d'Emmanuel Macron et de Brigitte Trogneux, diffusées เก็บถาวร 9 กุมภาพันธ์ 2018 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Le Parisien (ในภาษาฝรั่งเศส)(22 November 2016).
14. Druckerman, Pamela (2 February 2017). "Sex and the French Elections". The New York Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 August 2019. สืบค้นเมื่อ 24 April 2017.
15. "Emmanuel Macron – The new French minister of the economy". Cosmopolis. 27 August 2014. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 June 2020. สืบค้นเมื่อ 27 August 2014.
16. Serhan, Yasmeen (8 February 2017). "Emmanuel Macron's Unexpected Shot at the French Presidency". The Atlantic. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 July 2018. สืบค้นเมื่อ 8 February 2017.
17. "Emmanuel Macron Enigmatic Aspirant". The Australian. สืบค้นเมื่อ 25 April 2017.
18. "Brigitte Macron – Trogneux: le rôle essentiel de la femme d'Emmanuel Macron". Linternaute (ภาษาฝรั่งเศส). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 February 2017. สืบค้นเมื่อ 27 January 2017.
19. Chrisafis, Angelique (11 July 2016). "Will France's young economy minister – with a volunteer army – launch presidential bid?". The Guardian. ISSN 0261-3077. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 July 2018. สืบค้นเมื่อ 27 January 2017.
20. "Macron, one year on: What's changed in France?". FRANCE 24 English. 4 May 2018. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 July 2019. สืบค้นเมื่อ 31 August 2018 – โดยทาง YouTube.

แหล่งข้อมูลอื่น

• ข้อมูลการออกสื่อ บน ซี-สแปน
• Emmanuel Carrère (20 October 2017). "Orbiting Jupiter: My Week with Emmanuel Macron". The Guardian. "Is France's new president a political miracle, or a mirage that is already fading away?".

ก่อนหน้า		แอมานุแอล มาครง		ถัดไป
ฟร็องซัว ออล็องด์		ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศส คนที่ 25 (14 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 — ปัจจุบัน)		ยังอยู่ในตำแหน่ง
ฟร็องซัว ออล็องด์		เจ้าผู้ร่วมครองอันดอร์รา (ฝ่ายฝรั่งเศส) (14 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 — ปัจจุบัน)		ยังอยู่ในตำแหน่ง