เยเรมีย์ 1

เยเรมีย์ 1
← อิสยาห์ 66 เยเรมีย์ 2 →
หนังสือเยเรมีย์ในฉบับอะเลปโป (Aleppo Codex)
หนังสือ	หนังสือเยเรมีย์
ภาคในคัมภีร์ฮีบรู	เนวีอีม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ฮีบรู	6
หมวดหมู่	ผู้เผยพระวจนะยุคหลัง
ภาคในคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	พันธสัญญาเดิม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	24

เยเรมีย์ 1 (อังกฤษ: Jeremiah 1) เป็นบทแรกของหนังสือเยเรมีย์ในคัมภีร์ฮีบรูหรือพันธสัญญาเดิมในคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์ เป็นหนึ่งในหนังสือหมวดเนวีอิมหรือหมวดผู้เผยพระวจนะ ประกอบด้วยคำเผยพระวจนะของผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์ บทที่ 1 ของหนังสือเยเรมีย์ทำหน้าที่เป็นบทนำของหนังสือและเกี่ยวข้องกับการทรงเรียกเยเรมีย์ให้เป็นผู้เผยพระวจนะ[1][2]

ต้นฉบับ

บทนี้เดิมเขียนด้วยภาษาฮีบรู บทแบ่งออกเป็น 19 วรรคตั้งแต่มีการแบ่งคัมภีร์ไบเบิลเป็นบทในยุคกลาง

พยานต้นฉบับ

บางสำเนาต้นฉบับในยุคต้นที่มีข้อความของบทนี้เป็นภาษาฮีบรูมีลักษณะเป็นต้นฉบับเมโซเรติก (Masoretic Text) ได้แก่ ฉบับไคโร (Codex Cairensis; ค.ศ. 895) หนังสือผู้เผยพระวจนะฉบับปีเตอส์เบิร์ก (Petersburg Codex of the Prophets; ค.ศ. 916) ฉบับอะเลปโป (Aleppo Codex; ศตวรรษที่ 10) และฉบับเลนินกราด (Leningrad Codex; ค.ศ. 1008)[3]

ยังมีฉบับแปลเป็นภาษากรีกคอยนีที่รู้จักในชื่อเซปทัวจินต์ (ทำขึ้นในช่วงไม่กี่ศตวรรษสุดท้ายก่อนคริสตกาล) บางสำเนาต้นฉบับที่หลงเหลือในเซปทัวจินต์ ได้แก่ ฉบับวาติกัน (Codex Vaticanus; B; ${\displaystyle {\mathfrak {G}}}$^B; ศตวรรษที่ 4) ฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus; S; BHK: ${\displaystyle {\mathfrak {G}}}$^S; ศตวรรษที่ 4) ฉบับอะเล็กซานเดรีย (Codex Alexandrinus; A; ${\displaystyle {\mathfrak {G}}}$^A; ศตวรรษที่ 5) และฉบับมาร์ชาล (Codex Marchalianus; Q; ${\displaystyle {\mathfrak {G}}}$^Q; ศตวรรษที่ 6)[4]

โครงสร้าง

ฉบับพระเจ้าเจมส์ใหม่ (NKJV) แบ่งบทนี้ดังต่อไปนี้:

• เยเรมีย์ 1:1 -3 = เยเรมีย์ถูกเรียกว่าเป็นปุโรหิต
• เยเรมีย์ 1:4 -19 = ผู้เผยพระวจนะได้รับการทรงเรียก

เจ. เอ. ทอมพ์สัน (J. A. Thompson) แบ่งบทนี้ดังต่อไปนี้:[5]

• คำนำ (1:1–3)
• การทรงเรียกเยเรมีย์และสองนิมิต (1:4–19)
  • การทรงเรียกเยเรมีย์ (1:4–10)
  • สองนิมิต (1:11–16)
  • พระบัญชาและพระสัญญา (1:17–19)

คำนำ (1:1–3)

คำนำ (วรรค 1–3) เป็นการแนะนำหนังสือทั้งเล่มโดยระบุการอ้างที่เชื่อถือได้ของเนื้อหาในหนังสือ[6] เป็นเวลา 40 ปีที่เยเรมีย์ถ่ายทอดพระวจนะของพระยาห์เวห์ไปสู่ประชาชนตั้งแต่ปีที่ 13 ในรัชกาลของกษัตริย์โยสิยาห์ (627 ปีก่อนคริสตกาล) จนกระทั่งประชาชนถูกกวาดต้อนออกจากเยรูซาเล็ม (587 ปีก่อนคริสตกาล)[6]

วรรค 1

ถ้อยคำของเยเรมีย์บุตรของฮิลคียาห์ เยเรมีย์เป็นหนึ่งในหมู่ปุโรหิต อยู่เมืองอานาโธทในแผ่นดินของเผ่าเบนยามิน[7]

วรรค 2

พระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงเยเรมีย์ในรัชกาลของโยสิยาห์โอรสของอาโมน กษัตริย์แห่งยูดาห์ในปีที่ 13 แห่งการครองราชย์ของพระองค์[8]

• การอ้างอิงข้าม: เยเรมีย์ 25:3

"ปีที่ 13 แห่งการครองราชย์ของพระองค์": พันธกิจของเยเรมีย์เริ่มต้นเมื่อประมาณ 627 ปีก่อนคริสตกาล[9][10]

วรรค 3

และมีมาในรัชกาลของเยโฮยาคิมโอรสของโยสิยาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ จนถึงสิ้นปีที่ 11 แห่งรัชกาลเศเดคียาห์โอรสของโยสิยาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ เมื่อมีการกวาดชาวกรุงเยรูซาเล็มไปเป็นเชลยในเดือนที่ห้า[11]

"เดือนที่ห้า": พันธกิจอย่างเป็นทางการของเยเรมีย์สิ้นสุดลงในช่วงเวลาที่ประชาชนถูกกวาดต้อนออกจากเยรูซาเล็ม (กรกฎาคม/สิงหาคม 587 ปีก่อนคริสตกาล) ในช่วงต้นของศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสตกาล[12][13]

การทรงเรียกเยเรมีย์ (1:4–10)

"การทรงเรียกเยเรมีย์" ในภาพพิมพ์แกะไม้ในปี ค.ศ. 1860 โดย Julius Schnorr von Karolsfeld

เรื่องราวการทรงเรียกเยเรมีย์เป็นการรับรองว่าเยเรมีย์เป็นผู้เผยพระวจนะแท้[6] วรรค 4–10 ประกอบด้วยกวีนิพนธ์ในรูปบทสนทนาระหว่างเยเรมีย์ที่พูดในฐานะบุคคลที่หนึ่ง และพระยาห์เวห์ซึ่งพระดำรัสของพระองค์เขียนในฐานะข้อความที่ยกมา[6] ส่วนต่อมา (วรรค 11–19) อยู่รูปความร้อยแก้วเกี่ยวกับนิมิต[6]

วรรค 4

พระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงข้าพเจ้าว่า[14]

รูปความนี้ถูกนำมาใช้ซ้ำในเยเรมีย์ 2:1[15]

วรรค 5

"เราได้รู้จักเจ้าก่อนที่เราได้ก่อร่างตัวเจ้าขึ้นในครรภ์

และก่อนที่เจ้าคลอดจากครรภ์ เราก็ได้กำหนดตัวเจ้าไว้

เราได้แต่งตั้งเจ้าเป็นผู้เผยพระวจนะแก่บรรดาประชาชาติ"[16]

วรรค 6

แล้วข้าพเจ้าก็กราบทูลว่า

ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย ดูเถิด ข้าพระองค์พูดไม่เป็นเพราะข้าพระองค์เป็นเด็ก[17]

วรรค 7

แต่พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า

"อย่าพูดว่าเจ้าเป็นเด็ก

เพราะเจ้าต้องไปหาทุกคนที่เราใช้ให้เจ้าไป

และทุกสิ่งที่เราบัญชาเจ้า เจ้าต้องพูด[18]

วรรค 8

อย่ากลัวพวกเขาเลย

fเพราะเราอยู่กับเจ้า เพื่อช่วยกู้เจ้า"

พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ[19]

วรรค 9

แล้วพระยาห์เวห์เหยียดพระหัตถ์สัมผัสปากข้าพเจ้า

และพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า

"นี่แน่ะ เราเอาถ้อยคำของเราใส่ในปากของเจ้า[20]

สองนิมิต (1:11–16)

วรรค 11–16 บันทึกสนทนาระหว่างเยเรมีย์ที่พูดในฐานะบุคคลที่ 1 กับพระยาห์เวห์ที่พระดำรัสของพระองค์เขียนในฐานะข้อความที่ยกมา[6] เยเรมีย์เห็นนิมิตของ "กิ่งของต้นอัลมอนด์" (วรรค 11–12) และจากนั้นจึงเป็นนิมิตของ "หม้อเดือดที่เทมาจากทางทิศเหนือ" (วรรค 13–16)[6] เป็นพระยาห์เวห์ไม่ทรงตีความทั้งสองนิมิต (เยเรมีย์ไม่ใช่ผู้ตีความ) นิมิตแรกเพื่อให้ผู้เผยพระวจนะ (และผู้อ่าน) มั่นใจในความของเป็นแท้ของคำเผยพระวจนะ นิมิตที่สองบ่งชี้ถึง "ศัตรูจากทางทิซเหนือ" ซึ่งเผยในเยเรมีย์ 20:4 -6 ว่าหมายถึงบาบิโลน[6]

วรรค 11–12

ดอกอัลมอนด์ในอิหร่าน

และพระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงข้าพเจ้าว่า "เยเรมีย์เอ๋ย เจ้าเห็นอะไร?"

ข้าพเจ้ากราบทูลว่า "ข้าพระองค์เห็นกิ่งของต้นอัลมอนด์"

แล้วพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า

"เจ้าเห็นถูกต้องแล้ว เพราะเราเฝ้าดูถ้อยคำของเรา เพื่อจะทำให้สำเร็จ"[21]

วรรค 13

พระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงข้าพเจ้าครั้งที่สองว่า "เจ้าเห็นอะไร?”"

ข้าพเจ้ากราบทูลว่า "ข้าพระองค์เห็นหม้อใบหนึ่งกำลังเดือดอยู่ ปากหม้อเทมาจากทางทิศเหนือ"[22]

ศัตรูของอิสราเอล "มักมาจากทิศเหนือ": คัมภีร์ไบเบิลเยรูซาเล็มตั้งข้อสังเกตว่าเอเสเคียล 26:7 และโยเอล 2:20 ก็กล่าวถึงประเด็นนี้ด้วย[23]

วรรค 15

"เพราะนี่แน่ะ

เรากำลังร้องเรียกทุกตระกูลแห่งบรรดาราชอาณาจักรทิศเหนือ" พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ

"พวกเขาจะมา และต่างก็จะวางบัลลังก์ของตนไว้

ตรงทางเข้าประตูกรุงเยรูซาเล็ม

เพื่อสู้กับกำแพงที่ล้อมรอบ

และสู้กับเมืองทั้งสิ้นของยูดาห์"[24]

พระบัญชาและพระสัญญา (1:17–19)

ดูเพิ่ม

• เบนยามิน
• เยรูซาเล็ม
• เยเรมีย์ บุตรของฮิลคียาห์
• เยโฮยาคิม กษัตริย์แห่งยูดาห์
• โยสิยาห์ กษัตริย์แห่งยูดาห์
• เศเดคียาห์ กษัตริย์แห่งยูดาห์
• อานาโธท
• อาโมน กษัตริย์แห่งยูดาห์
• ส่วนในคัมภีร์ไบเบิลที่เกี่ยวข้อง: อิสยาห์ 6, เยเรมีย์ 20, เยเรมีย์ 25, เยเรมีย์ 39, เยเรมีย์ 52, อาโมส 1

อ้างอิง

1. Thompson 1980, p. 139.
2. Huey 1993, p. 47.
3. Würthwein 1995, pp. 35–37.
4. Würthwein 1995, pp. 73–74.
5. Thompson 1980, p. 125.
6. O'Connor 2007, p. 490.
7. เยเรมีย์ 1:1 THSV11
8. เยเรมีย์ 1:2 THSV11
9. Huey 1993, p. 48.
10. Thompson 1980, pp. 50–51.
11. เยเรมีย์ 1:3 THSV11
12. Thompson 1980, p. 141.
13. Allen 2008, p. 22.
14. เยเรมีย์ 1:4 THSV11
15. O'Connor 2007, p. 491.
16. เยเรมีย์ 1:5 THSV11
17. เยเรมีย์ 1:6 THSV11
18. เยเรมีย์ 1:7 THSV11
19. เยเรมีย์ 1:8 THSV11
20. เยเรมีย์ 1:9 THSV11
21. เยเรมีย์ 1:11 -12 THSV11
22. เยเรมีย์ 1:13 THSV11
23. Jerusalem Bible (1966), footnote m at Joel 2:20
24. เยเรมีย์ 1:15 THSV11

บรรณานุกรม

• Allen, Leslie C. (2008). Jeremiah: A Commentary. Westminster John Knox Press. ISBN 978-0664222239.
• Huey, F. B. (1993). The New American Commentary – Jeremiah, Lamentations: An Exegetical and Theological Exposition of Holy Scripture, NIV Text. B&H Publishing Group. ISBN 978-0805401165.
• Ofer, Yosef (1992). "The Aleppo Codex and the Bible of R. Shalom Shachna Yellin" in Rabbi Mordechai Breuer Festschrift: Collected Papers in Jewish Studies, ed. M. Bar-Asher, 1:295–353. Jerusalem (in Hebrew). Online text (PDF) เก็บถาวร 2021-10-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• O'Connor, Kathleen M. (2007). "23. Jeremiah". ใน Barton, John; Muddiman, John (บ.ก.). The Oxford Bible Commentary (first (paperback) ed.). Oxford University Press. pp. 487–533. ISBN 978-0199277186. สืบค้นเมื่อ February 6, 2019.
• Thompson, J. A. (1980). A Book of Jeremiah. The New International Commentary on the Old Testament (illustrated, revised ed.). Wm. B. Eerdmans Publishing. ISBN 978-0802825308.
• Würthwein, Ernst (1995). The Text of the Old Testament. แปลโดย Rhodes, Erroll F. Grand Rapids, MI: Wm. B. Eerdmans. ISBN 0802807887. สืบค้นเมื่อ January 26, 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

ศาสนายูดาห์

• Jeremiah 1 Original Hebrew with Parallel English

ศาสนาคริสต์

• Jeremiah 1 English Translation with Parallel Latin Vulgate เก็บถาวร 2021-01-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  • Online Bible at GospelHall.org (ESV, KJV, Darby, American Standard Version, Bible in Basic English)
  • Jeremiah chapter 1. Bible Gateway
• เยเรมีย์ 1. ยูเวอร์ชัน