เขตสหพันธ์ของประเทศรัสเซีย

เขตสหพันธ์ (รัสเซีย: федеральные округа) คือกลุ่มของหน่วยองค์ประกอบของประเทศรัสเซีย เขตสหพันธ์ไม่ได้รับการกล่าวถึงในรัฐธรรมนูญรัสเซียและไม่ใช่หน่วยองค์ประกอบโดยตรงของประเทศ แต่ได้รับการกำหนดไว้เพื่อความสะดวกในการปกครองและการดำเนินการของหน่วยงานรัฐบาลกลางเท่านั้น เขตสหพันธ์แต่ละเขตประกอบด้วยหน่วยองค์ประกอบหลายหน่วย และแต่ละเขตมีผู้แทนผู้มีอำนาจเต็มของประธานาธิบดีแห่งสหพันธรัฐรัสเซียในเขตสหพันธ์ เขตสหพันธ์และตำแหน่งผู้แทนผู้มีอำนาจเต็มได้รับการจัดตั้งขึ้นใน พ.ศ. 2543 ตามกฤษฎีกาของประธานาธิบดี "เพื่อรับประกันการใช้อำนาจตามรัฐธรรมนูญของประธานาธิบดีแห่งสหพันธรัฐรัสเซีย"[1] ผู้แทนผู้มีอำนาจเต็มได้รับการแต่งตั้งจากประธานาธิบดีและเป็นลูกจ้างของสำนักประธานาธิบดี

รายชื่อเขตสหพันธ์

เขตสหพันธ์[2][3]		วันที่ก่อตั้ง	พื้นที่ (ตร.กม.)[4]	ประชากร (สำมะโน พ.ศ. 2553)	ความหนาแน่นของประชากร (ต่อ ตร.กม.)	เอชดีไอ (พ.ศ. 2560)[3]	จีดีพี ณ ราคาปัจจุบัน (พ.ศ. 2560) (รูเบิล/ดอลลาร์)[5]	จีดีพีต่อหัว (พ.ศ. 2560) (รูเบิล/ดอลลาร์)[5]	หน่วยองค์ประกอบ	ศูนย์กลางบริหาร
	กลาง	18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543	650,200	38,438,600	59.1	0.838	26,164 พันล้าน/ 448 พันล้าน	666,426/ 11,423	18	มอสโก
	ตะวันตกเฉียงเหนือ	18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543	1,687,000	13,583,800	8.1	0.827	8,195 พันล้าน 140 พันล้าน	588,507/ 10,087	11	เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก
	ใต้[a][6]	18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543	427,800	16,141,100[b]	37.7	0.793	5,362 พันล้าน/ 92 พันล้าน	326,244/ 5,592	8	รอสตอฟ-นา-โดนู
	คอเคซัสเหนือ	19 มกราคม พ.ศ. 2553	170,400	9,496,800	55.7	0.785	1,865 พันล้าน/ 32 พันล้าน	190,285/ 3,261	7	เปียตีกอสค์
	วอลกา	18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543	1,037,000	29,900,400	28.8	0.797	11,027 พันล้าน/ 164 พันล้าน	372,654/ 6,387	14	นิจนีนอฟโกรอด
	ยูรัล	18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543	1,818,500	12,082,700	6.6	0.833	10,678 พันล้าน/ 183 พันล้าน	864,540/ 14,818	6	เยคาเตรินบุร์ก
	ไซบีเรีย	18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543	4,361,800	17,178,298	3.9	0.788	7,758 พันล้าน/ 116 พันล้าน	401,809/ 6,887	10	โนโวซีบีสค์
	ตะวันออกไกล	18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543	6,952,600	8,371,257	1.2	0.801	3,878 พันล้าน/ 66 พันล้าน	628,172/ 10767	11	วลาดีวอสตอค

ที่มา:[8]

1. รวมถึงไครเมียซึ่งถูกผนวกเข้ากับรัสเซียใน พ.ศ. 2557 แต่ได้รับการยอมรับจากประชาคมระหว่างประเทศส่วนใหญ่ว่าเป็นส่วนหนึ่งของยูเครน
2. ตัวเลขประชากรจากสำมะโนไครเมียในปี ค.ศ. 2014[7] ไครเมียถูกผนวกเข้ากับรัสเซียในปี พ.ศ. 2557 หลังจากการทำสำมะโนรัสเซียใน พ.ศ. 2553

อ้างอิง

1. УКАЗ Президента РФ от 13.05.2000 N 849 "О ПОЛНОМОЧНОМ ПРЕДСТАВИТЕЛЕ ПРЕЗИДЕНТА РОССИЙСКОЙ ФЕДЕРАЦИИ В ФЕДЕРАЛЬНОМ ОКРУГЕ" เก็บถาวร สิงหาคม 1, 2013 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Graph.document.kremlin.ru (2000-05-13). Retrieved on 2013-08-20.
2. "Russia: Federal Districts and Major Cities". City Population. สืบค้นเมื่อ 18 April 2019.
3. "Subnational Human Development Index (SD-201) (Russian Federation)". Global Data Lab. Radboud University Nijmegen. สืบค้นเมื่อ 18 April 2019.
4. "1.1. ОСНОВНЫЕ СОЦИАЛЬНО-ЭКОНОМИЧЕСКИЕ ПОКАЗАТЕЛИ в 2014 г." [MAIN SOCIOECONOMIC INDICATORS 2014]. Regions of Russia. Socioeconomic indicators - 2015 (ภาษารัสเซีย). Russian Federal State Statistics Service. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-09-26. สืบค้นเมื่อ 26 July 2016.
5. "Валовой региональный продукт::Мордовиястат". mrd.gks.ru. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 17, 2018. สืบค้นเมื่อ July 23, 2019.
6. "Putin signs set of laws on reunification of Crimea, Sevastopol with Russia". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-03-22. สืบค้นเมื่อ 2021-09-21.
7. "Results of Census: Population of Crimea is 2.284 Million People". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ พฤศจิกายน 4, 2015. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 13, 2016.
8. Президент Российской Федерации. Указ №849 от 13 мая 2000 г. «О полномочном представителе Президента Российской Федерации в федеральном округе». Вступил в силу 13 мая 2000 г. Опубликован: "Собрание законодательства РФ", №20, ст. 2112, 15 мая 2000 г. (President of the Russian Federation. Decree #849 of May 13, 2000 On the Plenipotentiary Representative of the President of the Russian Federation in a Federal District. Effective as of May 13, 2000.).