ลูนา 10

ลูนา 10
แบบจำลองลูนา 10, Le Bourget (ฝรั่งเศส)
ประเภทภารกิจ	ยานโคจรรอบดวงจันทร์
ผู้ดำเนินการ	GSMZ Lavochkin
COSPAR ID	1966-027A
SATCAT no.	02126
ระยะภารกิจ	60 วัน
ข้อมูลยานอวกาศ
ชนิดยานอวกาศ	E-6S
ผู้ผลิต	GSMZ Lavochkin
มวลขณะส่งยาน	1,583.7 กิโลกรัม[1]
มวลแห้ง	540 กิโลกรัม
เริ่มต้นภารกิจ
วันที่ส่งขึ้น	31 มีนาคม พ.ศ. 2509, 10:46:59 (เวลาสากลเชิงพิกัด)[2]
จรวดนำส่ง	Molniya-M 8K78M
ฐานส่ง	บัยโกเงอร์ ไซต์ที่ 31/6
สิ้นสุดภารกิจ
ติดต่อครั้งสุดท้าย	30 พฤษภาคม พ.ศ. 2509
ลักษณะวงโคจร
ระบบอ้างอิง	ซีลีโนเซนทริก
ระยะใกล้สุด	2088 กิโลเมตร
ระยะไกลสุด	2738 กิโลเมตร
ความเอียง	71.9 องศา
คาบการโคจร	178.05 นาที
ยานอวกาศโคจรรอบดวงจันทร์
แทรกวงโคจร	3 เมษายน พ.ศ. 2509, 18:44 (เวลามาตรฐานกรีนิช)
อุปกรณ์
แมกนีโตมิเตอร์ ระบบวัดสเปกตรัมรังสีแกมมา เคาน์เตอร์ปล่อยก๊าซห้าตัว Two ion traps/charged particle trap Piezoelectric micrometeorite detector Infrared detector Low-energy x-ray photon counters

ลูนา 10 (รัสเซีย: Луна́-10 หรือ ลูนิค 10) เป็นภารกิจยานอวกาศไร้คนขับบนดวงจันทร์ของสหภาพโซเวียตใน พ.ศ. 2509 ในโครงการลูนา เป็นดาวเทียมดวงแรกที่โคจรรอบดวงจันทร์[3]

ลูนา 10 ได้ทำการวิจัยอย่างกว้างขวางในวงโคจรของดวงจันทร์ โดยรวบรวมข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับความแรงของสนามแม่เหล็กของดวงจันทร์[4] แถบรังสีของดวงจันทร์ และธรรมชาติของหินบนดวงจันทร์ (ซึ่งพบว่าเทียบได้กับหินบะซอลต์บนพื้นโลก)[5] รังสีคอสมิก และความหนาแน่นของอุกกาบาตระดับจุลภาค การค้นพบอย่างเป็นไปได้ที่สำคัญที่สุดคือหลักฐานแรกของความเข้มข้นของมวล (เรียกว่า "มาสคอน") ซึ่งเป็นบริเวณที่มีความหนาแน่นสูงใต้แอ่งน้ำซึ่งบิดเบือนวิถีการโคจรของดวงจันทร์[6][7] การค้นพบของลูนา 10 มักถูกยกเครดิตให้กับยานสำรวจในโครงการลูนาร์ออร์บิเตอร์ของสหรัฐ

ยานอวกาศ

ลูนา 10 ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของยานอวกาศชนิด E-6S ใช้พลังงานจากแบตเตอรี่และมีมวลแห้งบนวงโคจร 540 กิโลกรัม เครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ประกอบด้วยสเปกโตรมิเตอร์รังสีแกมมาสำหรับพลังงานระหว่าง 0.3–3 อิเล็กตรอนโวลต์ (50–500 จูล)[5], แมกนีโตมิเตอร์สามแกน, เครื่องตรวจจับอุกกาบาต, เครื่องมือสำหรับการศึกษาพลาสมาของแสงอาทิตย์ และอุปกรณ์สำหรับวัดการปล่อยรังสีอินฟราเรดจากดวงจันทร์และสภาวะการแผ่รังสีของสภาพแวดล้อมของดวงจันทร์และมีการศึกษาแรงโน้มถ่วง

เที่ยวบิน

ลูนา 10 ถูกปล่อยสู่ดวงจันทร์ในวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2509 เวลา 10:48 น. ตามเวลามาตรฐานกรีนิช[8]

หลังจากการปรับแก้จุดกึ่งกลางในวันที่ 1 เมษายน ยานอวกาศเข้าสู่วงโคจรดวงจันทร์ในวันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2509 และโคจรรอบแรกเสร็จในอีก 3 ชั่วโมงต่อมา (วันที่ 4 เมษายน ตามเวลามอสโก)[9] ช่องใส่อุปกรณ์ขนาด 245 กิโลกรัมแยกออกจากบัสหลัก[8] ซึ่งอยู่ในวงโคจรขนาด 350 x 1,000 กิโลเมตรที่เอียง 71.9 องศาไปยังเส้นศูนย์สูตรของดวงจันทร์

ลูนา 10 ดำเนินการโคจรรอบดวงจันทร์ 460 รอบ และทำการรับส่งข้อมูล 219 ครั้งก่อนที่สัญญาณวิทยุจะหยุดทำงานในวันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2509[10]

เพลงแองเตอร์นาซิอองนาล

ยานอวกาศบรรทุกชุดออสซิลเลเตอร์โซลิดสเตตที่ได้รับการตั้งโปรแกรมให้ทำซ้ำโน้ตของเพลง "แองเตอร์นาซิอองนาล" เพื่อให้สามารถถ่ายทอดสดไปยังการประชุมครั้งที่ 23 ของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียต[11] ระหว่างการซ้อมในคืนวันที่ 3 เมษายน การเล่นเป็นไปด้วยดี แต่เช้าวันต่อมา ผู้ควบคุมค้นพบโน้ตที่ขาดหายไป และเปิดเทปของคืนก่อนหน้าให้กับผู้แทนที่การประชุม โดยอ้างว่าเป็นการถ่ายทอดสดจากดวงจันทร์[12]

อ้างอิง

1. Siddiqi, Asif (2018). Beyond Earth: A Chronicle of Deep Space Exploration, 1958–2016 (PDF) (second ed.). NASA History Program Office.
2. Siddiqi, Asif (2018). Beyond Earth: A Chronicle of Deep Space Exploration, 1958–2016 (PDF) (second ed.). NASA History Program Office.
3. Siddiqi, Asif A. (2018). Beyond Earth: A Chronicle of Deep Space Exploration, 1958–2016 (PDF). The NASA history series (second ed.). Washington, D.C.: NASA History Program Office. p. 1. ISBN 9781626830424. LCCN 2017059404. SP2018-4041.
4. Measurements of the Magnetic Field in the Vicinity of the Moon on the AMS LUNA-10 (PDF) (Report). สืบค้นเมื่อ November 13, 2022.
5. "Measurements of Gamma Radiation of the Lunar Surface on the Space Station LUNA-10" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 19 November 2021. สืบค้นเมื่อ 19 November 2021.
6. Harvey, Brian (17 August 2007). Soviet and Russian Lunar Exploration. Springer Science & Business Media. ISBN 9780387739762 – โดยทาง Google Books.
7. Determination of the Gravitational Field of the Moon by the Motion of the AMs LUNA-10 (PDF) (Report). สืบค้นเมื่อ November 13, 2022.
8. Kopal, Zdeněk (23 September 1971). A New Photographic Atlas of the Moon. Taplinger. ISBN 9780800855154 – โดยทาง Google Books.
9. "Pittsburgh Post-Gazette". Pittsburgh Post-Gazette – โดยทาง Google Books.
10. "Soviet-bloc Research in Geophysics, Astronomy, and Space". U.S. Joint Publications Research Service; may be ordered from National Technical Information Service, Springfield, Va. 19 November 1968 – โดยทาง Google Books.
11. "Soviet Says Satellite Orbits Moon". Sarasota Herald-Tribune. สืบค้นเมื่อ November 13, 2022 – โดยทาง Google Books.
12. Siddiqi, Asif A. (2002). "Deep Space Chronicle: A Chronology of Deep Space and Planetary Probes 1958–2000" (PDF). NASA History Office. Monographs in Aerospace History, No. 24. p. 53. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-06-06. สืบค้นเมื่อ 2023-04-19.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Zarya - Luna 10 chronology เก็บถาวร 2022-06-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน