ราชวงศ์ฉิน (จีน : 秦朝 ; พินอิน : Qíncháo เวด-ไจลส์ : Chʻin²-chʻao² ราชวงศ์แรก ของจักรวรรดิจีน [ 2] รัฐฉิน (ปัจจุบันคือมณฑลกานซู่ และมณฑลฉ่านซี ของจีน) ราชวงศ์ฉินก่อตั้งโดยจักรพรรดิฉินฉื่อ จักรพรรดิพระองค์แรกของราชวงศ์ จากการปฏิรูปกฎหมายของชาง ยาง ช่วงศตวรรษที่ 4 ก่อน ค.ศ. ในยุครณรัฐ ส่งผลให้รัฐฉินแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นอย่างมาก ในช่วงกลางและปลายศตวรรษที่ 3 ก่อน ค.ศ. รัฐฉินได้ดำเนินการพิชิตอย่างรวดเร็ว อันดับแรกได้ยุติอำนาจของราชวงศ์โจว และพิชิต 6 รัฐในเจ็ดรณรัฐ ช่วงระยะเวลา 15 ปีถือเป็นเวลาที่สั้นมากสำหรับราชวงศ์ที่สำคัญในประวัติศาสตร์จีนมีจักรพรรดิเพียง 2 พระองค์ แต่ได้สร้างระบบจักรวรรดิของจีนที่เริ่มตั้งแต่ 221 ก่อน ค.ศ. จนถึง 206 ก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์ฉินพยายามสร้างรัฐที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันโดยการรวมศูนย์อำนาจการเมืองและกองทัพขนาดใหญ่สนับสนุนโดยเศรษฐกิจที่มั่นคง[ 3] กำแพงเมืองจีน การสร้างระบบถนนใหม่ ตลอดไปจนการสร้างสุสานจิ๋นซีฮ่องเต้ ที่รายล้อมไปด้วยกองทัพดินเผา ขนาดเท่าคนจริง[ 4]
ราชวงศ์ฉินได้นำสู่การปฏิรูป เช่น มาตราฐานของเงินตรา การชั่งตวง วัดขนาด และระบบมาตราฐานการเขียน ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อการรวมชาติและส่งเสริมการค้า นอกจากนี้ด้านการทหารได้ใช้อาวุธ การขนส่ง และยุทธวิธีที่ทันสมัยที่สุดแม้ว่าราชสำนักมีระบบที่เข้มงวด ชาวฮั่น ที่นับถือลัทธิขงจื๊อ กล่าวถึงการยึดถือกฎระเบียบของราชวงศ์ฉินไว้ว่าเป็นเผด็จการแบบเบ็ดเสร็จโดยอ้างเหตุการณ์ที่เป็นที่รู้จักกันคือการเผาตำรา ฝังบัณฑิต ทว่านักวิชาการสมัยใหม่บางคนจะโต้แย้งความจริงของเรื่องราวนี้
ขณะที่จักรพรรดิฉินฉื่อสวรรคตไปเมื่อ 210 ปีก่อน ค.ศ. ขุนนางสองคนของพระองค์ได้กำหนดรัชทายาทใหม่ในความพยายามที่จะมีอิทธิพลและควบคุมการปกครองของราชวงศ์ ต่อมาขุนนางทั้งสองกลับผิดใจกันจนทำให้จักรพรรดิฉินที่ 2 สวรรคต การก่อจลาจลได้เกิดไปทั่วและจักรวรรดิอ่อนแอลงในไม่ช้าก็พ่ายต่อเซี่ยง อวี่ ขุนพลรัฐฉู่ซึ่งสถาปนาตนเองเป็นกษัตริย์ผู้เป็นใหญ่แห่งฉู่ตะวันตก (ป้าหวังซี่ฉู่ที่รู้จักในชื่อฌ้อปาอ๋อง) และหลิว ปัง ผู้สถาปนาราชวงศ์ฮั่น ในภายหลัง แม้จะมีการปกครองในระยะสั้น แต่ราชวงศ์มีอิทธิพลอย่างมากต่ออนาคตของจีนโดยเฉพาะราชวงศ์ฮั่น และชื่อของจักรวรรดิเป็นจุดกำเนิดชื่อในยุโรปว่า China
จักรพรรดิฉินฉื่อเป็นกษัตริย์จีนพระองค์แรกที่สถาปนาตนเองเป็น "จักรพรรดิ" หลังจากการรวมชาติเมื่อ 221 ปีก่อน ค.ศ. นักประวัติศาสตร์โดยทั่วไปถือว่าปีนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของ "ราชวงศ์ฉิน" ซึ่งหลังจากนั้น 15 ปีก็ได้ล่มสลายลงจากสงครามกลางเมืองใน 207 ปีก่อน ค.ศ.[ 5]
พระนามหลังสิ้นพระชนม์ / พระนาม
พระนามเดิม
ครองราชย์
จักรพรรดิฉินฉื่อ (ฉินฉื่อหฺวังตี้/秦始皇帝)
เจิ้ง (政)
221 – 210 ปีก่อน ค.ศ.
ฉินที่ 2 (ฉินเอ้อร์ฉื่อ/秦二世)
หูไห่ (胡亥)
210 – 207 ปีก่อน ค.ศ.
ไม่มี จื่ออิง (子嬰)
207 ปีก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์ฉิน
ดูเพิ่ม: พงศาวลีกษัตริย์ฉิน เจิ้ง (政) 259–210 ก่อน ค.ศ.กษัตริย์ฉิน (秦王) 247–221 ก่อน ค.ศ. จิ๋นซีฮ่องเต้ (秦始皇)1 18 หรือ 25 (เป็นที่โต้แย้ง) ฝูซู (扶蘇)ตาย 210 ก่อน ค.ศ. หูไห่ (胡亥) 229–207 ก่อน ค.ศ. ฉินที่ 2 (秦二世)จื่ออิง (子嬰) ตาย 206 ก่อน ค.ศ. ฉินที่ 3 (秦三世)
↑ Taagepera, Rein (1979). "Size and Duration of Empires: Growth-Decline Curves, 600 B.C. to 600 A.D". Social Science History . 3 (3/4): 121. doi :10.2307/1170959 . JSTOR 1170959 . ↑ "...The collapse of the Western Zhou state in 771 BC and the lack of a true central authority thereafter opened ways to fierce inter-state warfare that continued over the next five hundred years until the Qin unification of China in 221 BC, thus giving China her first empire." Early China A Social and Cultural History, Cambridge University Press, 2013, page 6.
↑ Tanner 2010, p. 85-89
↑ Beck, B, Black L, Krager, S; และคณะ (2003). Ancient World History-Patterns of Interaction . Evanston, IL: Mc Dougal Little. p. 187. ISBN 978-0-618-18393-7 ↑ Bodde 1986, p. 20
World and Its Peoples: Eastern and Southern Asia Marshall Cavendish . 2007. ISBN 978-0-7614-7631-3 Philip J. Ivanhoe; Bryan W. Van Norden, บ.ก. (2005). Readings in Classical Chinese Philosophy Hackett Publishing . ISBN 978-0-87220-780-6 Breslin, Thomas A. (2001). Beyond Pain: The Role of Pleasure and Culture in the Making of Foreign Affairs Greenwood Publishing Group . ISBN 978-0-275-97430-5 Bedini, Silvio (1994). The Trail of Time: Shih-chien Ti Tsu-chi : Time Measurement with Incense in East Asia Cambridge University Press . ISBN 978-0-521-37482-8 Bodde, Derk (1986). "The State and Empire of Ch'in". ใน Twitchett, Dennis ; Loewe, Michael (บ.ก.). The Cambridge History of China, Volume 1: The Ch'in and Han Empires, 221 BC–AD 220 Cambridge University Press . ISBN 978-0-521-24327-8 Borthwick, Mark (2006). Pacific Century: The Emergence of Modern Pacific Asia Westview Press . ISBN 978-0-8133-4355-6 [ลิงก์เสีย Kinney, Anne Behnke; Hardy, Grant (2005). The Establishment of the Han Empire and Imperial China Westport, Connecticut : Greenwood Press . ISBN 978-0-313-32588-5 Keay, John (2009). China A History . Harper Press. ISBN 9780007221783 Lander, Brian (2021). The King's Harvest: A Political Ecology of China from the First Farmers to the First Empire . Yale University Press. ISBN 9780300255089 Lewis, Mark Edward (2007). The Early Chinese Empires: Qin and Han ISBN 978-0-674-02477-9 Chen Guidi; Wu Chuntao (2007). Will the Boat Sink the Water?: The Life of China's Peasants PublicAffairs . ISBN 978-1-58648-441-5 Morton, W. Scott (1995). China: Its History and Culture McGraw-Hill . ISBN 978-0-07-043424-0 Tanner, Harold (2010). China: A History . Hackett . ISBN 978-1-60384-203-7
โบราณ ยุคกลาง ยุคใหม่ หมายเหตุ: เรียงลำดับตามปีการก่อตั้ง เลขในวงเล็บหลังชื่อแสดงปีการก่อตั้ง
![[icon]](%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small}
