มานาในคัมภีร์ไบเบิล มานา (อังกฤษ: manna บางครั้งสะกดแบบโบราณว่า mana; ฮีบรู: מָן, อักษรโรมัน: mān, กรีก: μάννα; อาหรับ: اَلْمَنُّ) เป็นอาหารที่พระยาห์เวห์ประทานให้วงศ์วานอิสราเอลระหว่างการเดินทางในถิ่นทุรกันดารในช่วง 40 ปีหลังการอพยพและก่อนการยึดครองคานาอัน ในคัมภีร์อัลกุรอานยังมีการกล่าวถึงมานาสามครั้ง[1] การบรรยายในคัมภีร์ฮีบรูในคัมภีร์ฮีบรู มีการบรรยายถึงมานา 2 ครั้ง ครั้งแรกในอพยพ 16:1–36 ซึ่งการเป็นบรรยายแบบเต็มเกี่ยวกับมานา และอีกครั้งในกันดารวิถี 11:1–9 ในฐานะส่วนหนึ่งของการบรรยายต่างหาก ในคำบรรยายในหนังสืออพยพระบุว่ามานาเป็น "เกล็ดบางละเอียด" เหมือน้ำค้างแข็งอยู่บนพื้นดิน[2] ในหนังสือกันดารวิถีบรรยายว่ามานาตกลงมากับน้ำค้างในเวลากลางคืน[3] หนังสืออพยพเสริมว่าต้องเก็บมานาก่อนที่จะละลายไปเพราะความร้อนของแดด[4] มานามีขนาดเท่าเมล็ดผักชีแต่มีสีขาว[5] หนังสือกันดารวิถีระบุว่ามานามีสีเหมือนยางไม้ตะคร้ำ (bdellium)[6] และเสริมว่าชาวอิสราเอลโม่หรือตำมานาและใส่หม้อต้มทำขนม ให้รสชาติเหมือนขนมคลุกเคล้าด้วยน้ำมัน[7] หนังสืออพยพระบุว่ามานาดิบรสชาติเหมือนขนมแผ่นผสมน้ำผึ้ง[5] ชาวอิสราเอลได้รับคำแนะนำให้รับประทานมานาเฉพาะที่เก็บมาได้วันต่อวัน มานาที่เก็บไว้ข้ามคืนจะ "มีหนอนขึ้น และบูดเหม็น"[8] ยกเว้นการเก็บในวันก่อนวันสะบาโต ซึ่งให้เก็บมานาในปริมาณสองเท่าของปริมาณที่เก็บในวันอื่น มานาที่เก็บในวันนี้จะไม่เน่าเสียเมื่อเก็บไว้ข้ามคืน อพยพ 16:23–24 บรรยายว่า:
ในคัมภัร์อัลกุรานคำว่า มานา ปรากฏสามครั้งในคัมภัร์อัลกุรอาน ที่ 2:57, 7:160, และ 20:80[1] ดูเพิ่มอ้างอิง
อ่านเพิ่มเติม
แหล่งข้อมูลอื่นวิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ มานา
|
Portal di Ensiklopedia Dunia