จักรพรรดินีจู (ง่อก๊ก)

จักรพรรดินีจู (จูหฺวางโฮ่ว)
朱皇后
จักรรพรรดินีพันปีหลวงแห่งง่อก๊ก
ดำรงตำแหน่ง3 กันยายน ค.ศ. 264 – ตุลาคม ค.ศ. 264
ถัดไปจักรพรรดินีเหอ พระพันปีหลวง
จักรพรรดินีแห่งง่อก๊ก
ดำรงตำแหน่ง16 กันยายน ค.ศ. 262 – 3 กันยายน ค.ศ. 264
ก่อนหน้าเฉฺวียน ฮุ่ยเจี่ย
ถัดไปเถิง ฟางหลาน
ประสูติไม่ทราบ[a]
นครซูโจว มณฑลเจียงซู
สวรรคตกรกฎาคมหรือสิงหาคม ค.ศ. 265[b]
นครหนานจิง มณฑลเจียงซู
คู่อภิเษกซุนฮิว
พระสมัญญานาม
จักรพรรดินีจิ่ง (景皇后 จิ่งหฺวางโฮ่ว)
พระราชบิดาจู จฺวี้
พระราชมารดาซุน หลู่-ยฺวี่

จักรพรรดินีจู (สิ้นพระชนม์ กรกฎาคมหรือสิงหาคม ค.ศ. 265)[b] หรือ จูหฺวางโฮ่ว (จีน: 朱皇后; พินอิน: Zhū Huánghòu) เป็นที่รู้จักในพระนามทางการว่า จักรพรรดินีจิ่ง (จีน: 景皇后; พินอิน: Jǐng Huánghòu) เป็นจักรพรรดินีของรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีน พระสวามีคือซุนฮิว (จักรพรรดิจิ่ง; 景帝 จิ่งตี้) จักรพรรดิลำดับที่ 3 ของง่อก๊ก

พระประวัติ

จูชื่อ (朱氏) เป็นบุตรสาวของจู จฺวี้ (朱據) และซุน หลู่-ยฺวี่ (孫魯育) ผู้เป็นพระธิดาของซุนกวนจักรพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐง่อก๊ก[2] แม้ว่าจูชื่อมีฐานะเป็นหลานน้าของซุนฮิว แต่ซุนกวนก็ทรงให้จูชื่อสมรสกับซุนฮิวเมื่อประมาณปี ค.ศ. 250[3]

ในปี ค.ศ. 250 จู จฺวี้บิดาของจูชื่อเสียชีวิต หลังจากที่จู จฺวี้พยายามทูลโน้มน้าวซุนกวนไม่ให้ปลดราชทายาทซุนโฮ (孫和 ซุน เหอ) แต่ไม่สำเร็จ จึงถูกเนรเทศไปเมื่อซินตู (新都; อยู่ในนครหางโจว มณฑลเจ้อเจียงในปัจจุบัน) และถูกประหารชีวิตระหว่างเดินทาง หลังซุนฮิวทรงได้รับการแต่งตั้งเป็นอ๋องแห่งลองเอี๋ย (琅邪王 หลังหยาหวาง) ในปี ค.ศ. 252 จูชื่อก็ขึ้นเป็นพระชายาของพระองค์ จูชื่อติดตามพระองค์ไปยังเขตศักดินาซึ่งเดิมตั้งอยู่ที่เมืองฮ่อหลิม (虎林 หู่หลิน; อยู่ในนครฉือโจว มฑณลอานฮุยในปัจจุบัน) แต่ต่อมาย้ายไปเมืองตันเอี๋ยง (丹陽 ตานหยาง; อยู่ในนครเซฺวียนเฉิง มณฑลอานฮุยในปัจุจุบัน)[4] และท้ายที่สุดย้ายไปเมืองห้อยเข (會稽 ไคว่จี; อยู่ในนครเช่าซิง มณฑลเจ้อเจียง)

ในปี ค.ศ. 255 ซุน หลู่-ยฺวี่มารดาของจูชื่อสิ้นพระชนม์ เนื่องจากกิมก๋งจู๋ (全公主 เฉวียนกงจู่) หรือซุน หลู่ปาน (孫魯班) ผู้เป็นพระเชษฐภคินีของซุน หลู่-ยฺวี่ (เป็นป้าของจูชื่อ) ทรงยุยงผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ซุนจุ๋น (孫峻 ซุน จฺวิ้น) ให้เชื่อว่าซุน หลู่-ยฺวี่มีส่วนร่วมในแผนลอบสังหารตน จึงสั่งให้ประหารชีวิตซุน หลู่-ยฺวี่[5] ซุนฮิวเริ่มทรงหวาดกลัวจึงส่งจูชื่อกลับไปนครหลวงเกี๋ยนเงียบ (建業 เจี้ยนเย่; ปัจจุบันคือนครหนานจิง มณฑลเจียงซู) ซึ่งถือเป็นการเสนอการหย่าร้างกับจูชื่อด้วย แต่ซุนจุ๋นปฏิเสธโดยส่งตัวจูชื่อกลับคืนซุนฮิว[6]

ในปี ค.ศ. 258 จักรพรรดิซุนเหลียง (พระอนุชาต่างมารดาของซุนฮิว) พยายามโค่นล้มซุนหลิม (孫綝 ซุน เชิน) ผู้เป็นลูกพี่ลูกน้องและผู้สืบทอดอำนาจของซุนจุ๋นแต่ไม่สำเร็จ ซุนจุ๋นจึงถอดซุนเหลียงจากตำแหน่งจักรพรรดิและตั้งซุนฮิวขึ้นครองราชย์แทน แต่ซุนฮิวยังไม่ได้ทรงแต่งตั้งจูชื่อเป็นจักรพรรดินีในทันทีแม้ว่าเหล่าข้าราชการจะทูลสนับสนุน[7] พระองค์ทรงรอกระทั่งปี ค.ศ. 262 จึงแต่งตั้งจูชื่อเป็นจักรพรรดินี[8][9] นอกจากนี้ซุนฮิวทรงตั้งซุนเปียน (孫𩅦 ซุน วาน) พระโอรสองค์โตเป็นรัชทายาท แม้ว่าไม่แน่ชัดว่าซุนเปียนเป็นพระโอรสที่เกิดกับจักรพรรดินีจูหรือไม่ (ไม่แน่ชัดเช่นกันว่าจักรพรรดินีจูทรงให้กำเนิดพระโอรสองค์ใด ๆ ในบรรดาพระโอรส 4 พระองค์ของซุนฮิวหรือไม่)

ในปี ค.ศ. 264 ซุนฮิวสวรรคตหลังทรงฝากฝังรัชทายาทซุนเปียนไว้กับอัครมหาเสนาบดีเอียงเหียง (濮陽興 ผูหยาง ซิง) จักรพรรดินีจูขึ้นเป็นจักรพรรดินีพันปีหลวงหรือไทเฮา (太后 ไท่โฮ่ว)[10] เอียงเหียงและเตียวปอ (張布 จาง ปู้) ที่เป็นขุนนางคนสำคัญอีกคน เห็นตัวอย่างจากการล่มสลายของจ๊กก๊กที่เป็นรัฐพันธมิตรของง่อก๊กในปี ค.ศ. 263 จึงเห็นว่าผู้คนกำลังต้องการจักรพรรดิที่มีพระชนมายุมากกว่านี้ (ไม่ทราบว่าซุนเปียนมีพระชนมายุเท่าใดในช่วงเวลานั้น แต่เพราะซุนฮิวสวรรคตขณะพระชนมายุ 29 พรรษา จึงเป็นไปได้ว่าเวลานั้นซุนเปียนยังทรงพระเยาว์อย่างมาก) เอียงเหียงและเตียวปอฟังคำแนะนำของขุนพลบั้นเฮ็ก (萬彧 ว่าน ยฺวี่) ซึ่งสนิทกับซุนโฮ (孫皓 ซุน เฮ่า) ผู้เป็นพระโอรสของอดีตรัชทายาทซุนโฮ[c] (孫和 ซุน เหอ) จึงต้องการจะประกาศให้ซุนโฮเป็นจักรพรรดิแทน ทั้งสองทูลความที่ปรึกษากันนี้กับจักรพรรดินีจู พระพันปีหลวง พระองค์ตรัสว่า "ข้าเป็นเพียงหญิงม่าย ข้าจะรู้อะไรเรื่องราชการสำคัญของแผ่นดิน ตราบใดที่จักรวรรดิไม่ได้รับอันตราย และจักรพรรดิยังคงได้รับความเคารพด้วยดี ข้าก็พอใจแล้ว"[11]

จากนั้นเอียงเหียงและเตียวปอจึงตั้งซุนโฮขึ้นครองราชย์ แต่ในเวลาต่อมาไม่นานก็ชัดเจนว่าซุนโฮเป็นตัวเลือกที่ไม่ถูกต้อง เพราะพระองค์ทรงแสดงด้านที่โหดเหี้ยมและเชื่อเรื่องโชคลาง เอียงเหียงและเตียวปอตกเป็นเหยื่อคนแรก ๆ ของพระองค์ เพราะมีการทูลรายงานเรื่องที่เอียงเหียงและเตียวปอแสดงออกซึ่งความเสียใจที่เลือกซุนโฮขึ้นครองราชย์ ซุนโฮจึงทรงมีรับสั่งให้จับกุมและประหารชีวิตทั้งสองคน ต่อมาในปีเดียวกัน พระองค์ทรงลดตำแหน่งของจักรพรรดินีจู พระพันปีหลวง ลงมาเป็นมีตำแหน่งเป็น "จักรพรรดินีจิ่ง" (景皇后 จิ่งหฺวางโฮ่ว'; คำว่า "จิ่ง" อ้างอิงถึงสมัญญานามของซุนฮิวคือ "จักรพรรดิจิ่ง" หรือ "จิ่งหฺวางตี้")[12] แล้วทรงตั้งเหอจี (何姬) พระมารดาของพระองค์เองขึ้นเป็นจักรพรรดินีพันปีหลวงแทน

ในปี ค.ศ. 265 ซุนโฮทรงบังคับจักรพรรดินีจู พระพันปีหลวงให้ทรงพระทำอัตวินิบาตกรรม และยังทรงมีรับสั่งให้ปลวพระชนม์พระโอรสของซุนฮิว 2 พระองค์โตคืออดีตรัชทายาทซุนเปียนและซุน กง (孫𩃙) ผู้เป็นอ๋องแห่งยีหลำ (汝南王 หรู่หนานหวาง) พิธีพระศพของจักรพรรดินีจู พระพันปีหลวงจัดอย่างเรียบ ๆ ไม่สมพระเกียรติจักรพรรดินี แม้ว่าพระศพจะได้รับการฝังเคียงข้างจักรพรรดิซุนฮิวก็ตาม[13][14]

ดูเพิ่ม

หมายเหตุ

  1. เนื่องจากบิดามารดาของจักรพรรดินีจูสมรสในปี ค.ศ. 229 จักรพรรดินีจูจึงควรประสูติในปี ค.ศ. 229 หรือหลังจากนั้น
  2. 2.0 2.1 บทชีวประวัติซุนโฮในสามก๊กจี่บันทึกว่าซุนโฮทรงบังคับให้จักรพรรดินีจูกระทำอัตวินิบาตกรรมในเดือน 7 ของศักราชกานลู่ (甘露) ปีที่ 1 ในรัชสมัยของพระองค์[1] เดือนนี้เทียบได้กับช่วงเวลาระหว่างวันที่ 30 กรกฎาคมถึง 28 สิงหาคม ค.ศ. 265 ในปฏิทินกริโกเรียน
  3. สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เรียกชื่อซุน เฮ่าที่เป็นจักรพรรดิแห่งง่อก๊กและซุน เหอที่เป็นพระบิดาของซุน เฮ่าด้วยชื่อว่า "ซุนโฮ" เหมือนกัน

อ้างอิง

  1. ([甘露元年]秋七月,皓逼殺景后朱氏, ...) สามก๊กจี่ เล่มที่ 48.
  2. (孫休朱夫人,朱據女,休姊公主所生也。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 50.
  3. (赤烏末,權為休納以為妃。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 50.
  4. (休為琅邪王,隨居丹楊。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 50.
  5. (五鳳中,孫儀謀殺峻,事覺被誅。全主因言朱主與儀同謀,峻枉殺朱主。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 50.
  6. (休懼,遣夫人還建業,執手泣別。既至,峻遣還休。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 50.
  7. (羣臣奏立皇后、太子,詔曰:「朕以寡德,奉承洪業,莅事日淺,恩澤未敷,加后妃之號,嗣子之位,非所急也。」有司又固請,休謙虛不許。) อรรถาธิบายจากเจียงเปี่ยวจฺว้านในสามก๊กจี่ เล่มที่ 48.
  8. ([永安五年八月]乙酉,立皇后朱氏。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 48.
  9. (永安五年,立夫人為皇后。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 50.
  10. (休卒,群臣尊夫人為皇太后。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 50.
  11. (左典軍萬彧昔爲烏程令,與皓相善,稱皓才識明斷,是長沙桓王之疇也,又加之好學,奉遵法度,屢言之於丞相濮陽興、左將軍張布。興、布說休妃太后朱,欲以皓爲嗣。朱曰:「我寡婦人,安知社稷之慮,苟吳國無損,宗廟有賴可矣。」於是遂迎立皓,時年二十三。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 48.
  12. (孫皓即位月餘,貶為景皇后。稱安定宮。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 50.
  13. (秋七月,皓逼殺景后朱氏,亡不在正殿,於苑中小屋治喪,衆知其非疾病,莫不痛切。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 48.
  14. (甘露元年七月,見逼薨,合葬定陵。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 50.

บรรณานุกรม

ก่อนหน้า จักรพรรดินีจู (ง่อก๊ก) ถัดไป
เฉฺวียน ฮุ่ยเจี่ย จักรพรรดินีจีน
ง่อก๊ก

(ค.ศ. 262 – 264)
เถิง ฟางหลาน

 

Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia