ตังเตียว

หน้านี้เป็นชื่อบุคคลจีน นามสกุลคือ ต่ง (董)

ตังเตียว (ต่ง เฉา)
董朝
เสนาบดีมหาดไทย (司徒 ซือถู)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 276 (276) หรือก่อนหน้านั้น – ค.ศ. ? (?)
กษัตริย์	ซุนโฮ
เสนาบดีโยธาธิการ (司空 ซือคง)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 271 (271) – ค.ศ. 276 (276) หรือก่อนหน้านั้น
กษัตริย์	ซุนโฮ
ก่อนหน้า	เบ้งจ๋อง
หัวหน้าสำนำราชเลขาธิการกลาง (中書令 จงชูลิ่ง)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 271 (271) – ค.ศ. 269 (269)
กษัตริย์	ซุนโฮ
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ไม่ทราบ
เสียชีวิต	ไม่ทราบ
อาชีพ	ขุนนาง
บรรดาศักดิ์	เซียงโหว (鄉侯)

ตังเตียว[1] มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า ต่ง เฉา (จีน: 董朝; พินอิน: Dǒng Cháo) เป็นขุนนางของรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีน

ประวัติ

ในปี ค.ศ. 258 ซุนหลิมผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แห่งรัฐง่อก๊กปลดซุนเหลียงจากตำแหน่งจักรพรรดิ แล้วส่งซุนเข (孫楷 ซุน ข่าย) ผู้เป็นเสนาบดีผู้ดูแลกิจการของเชื่้อพระวงศ์ (宗正 จงเจิ้ง) และตังเตียวผู้เป็นเจ้าพนักงานสำนักราชเลขาธิการกลาง (中書郎 จงชูหลาง) ให้เป็นเชิญเสด็จซุนฮิวผู้เป็นอ๋องแห่งลองเอี๋ย (琅邪王 หลังหยาหวาง) ให้ขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิองค์ใหม่[2] หลังซุนฮิวขึ้นครองราชย์ ทรงตั้งให้ตังเตียวเป็นเซียงโหว (鄉侯) หรือโหวระดับตำบล[3]

เมื่อซุนโฮขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิถัดจากซุนฮิวในปี ค.ศ. 264 ตังเตียวก็ได้รับความโปรดปรานอย่างมาก

ในปี ค.ศ. 269 ตังเตียวได้รับการแต่งตั้งเป็นหัวหน้าสำนำราชเลขาธิการกลาง (中書令 จงชูลิ่ง)

ในปี ค.ศ. 271 เบ้งจ๋อง (孟宗 เมิ่ง จง) ผู้เป็นเสนาบดีโยธาธิการ (司空 ซือคง) เสียชีวิต ตังเตียวได้สืบทอดตำแหน่งเสนาบดีโยธาธิการถัดจากเบ้งจ๋อง[4]

ในปี ค.ศ. 276 เวลานั้นตังเคียวมีตำแหน่งเป็นเสนาบดีมหาดไทย (司徒 ซือถู) จักรพรรดิซุนโฮทรงมอบหมายให้ตังเตียวและโจว ฉู่ (周處) ผู้เป็นเสนาบดีพิธีการ (太常 ไท่ฉาง) เดินทางไปอำเภอหยางเซี่ยน (陽羨縣 หยางเซี่ยนเซี่ยน) เพื่อบวงสรวงฟ้าดินที่เขากั๋วชาน (國山)[5][6]

ดูเพิ่ม

• รายชื่อบุคคลในยุคสามก๊ก

อ้างอิง

1. ("ซุนหลิมจึงแต่งหนังสือฉบับหนึ่ง ให้ซุนเขกับตังเตียวไปเชิญซุนฮิวซึ่งเปนบุตรที่หกซุนกวนณเมืองฮ่อหลิมให้มาครองสมบัติ ฝ่ายซุนฮิวเวลาค่ำวันนั้นฝันเห็นว่าขี่มังกรเหาะขึ้นไปบนอากาศ เหลียวหลังมาดูเห็นมังกรนั้นหางด้วนก็ตกใจผวาตื่นขึ้น พอเวลาเช้าซุนเขกับตังเตียวมาถึงเข้าไปคำนับแจ้งเนื้อความทั้งปวง แล้วเอาหนังสือซึ่งซุนหลิมให้มาเชิญไปครองสมบัตินั้นให้ซุนฮิว") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๓". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ September 10, 2024.
2. (孫亮廢，己未，孫綝使宗正孫楷與中書郎董朝迎休。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 48.
3. (永安元年冬十月壬午，詔曰：「夫襃德賞功，古今通義。其以大將軍綝爲丞相、荊州牧，增食五縣。武衞將軍恩爲御史大夫、衞將軍、中軍督，封縣侯。威遠將軍授爲右將軍、縣侯。偏將軍幹雜號將軍、亭侯。長水校尉張布輔導勤勞，以布爲輔義將軍，封永康侯。董朝親迎，封爲鄉侯。」) สามก๊กจี่ เล่มที่ 48.
4. 潘眉《三国志考证》：“碑称大司空董朝。考建衡三年司空孟仁卒，朝当以是年为司空。凤皇二年司徒丁固卒，朝当以司空兼司徒。故碑称大司空，而史称兼司徒也。”
5. (乃遣兼司徒董朝、兼太常周處至陽羨縣，封襌國山。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 48.
6. 《禅国山碑》：“……纪号天玺，用彰明命。于是丞相沇、太尉璆、大司徒燮、大司空朝……”

บรรณานุกรม

• ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). สามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อ).