Umberto MontanaroUmberto Montanaro (Mottola, 26 september 1904 – Lugano,[1] 28 oktober 1967) was een Italiaans componist en dirigent. LevensloopMontanaro studeerde aan het Conservatorio di San Pietro a Majella di Napoli in Napels bij Camillo De Nardis, Antonio Savasta en Alessandro Longo. Vervolgens studeerde hij nog aan het Conservatorio "Giuseppe Verdi" in Milaan bij de directeur Ildebrando Pizzetti, bij Vincenzo Feroni, Carlo Gatti en Costante Adolfo Bossi. Aldaar behaalde hij zijn diploma's voor compositie en instrumentatie. Hij werd voor vijf jaar dirigent van het Corpo bandistico di Villarosa en het Corpo Musicale Civico di Carlentini op Sicilië. Daarna werd hij dirigent van de banda in zijn geboortestad, de Banda musicale di Mottola nelle Puglie. Tot 1936 was hij eveneens dirigent van de banda in Canzo. In 1937 werd hij als dirigent opvolger van Enrico Dassetto bij de Civica Filarmonica di Lugano. In deze functie bleef hij tot zijn dood. Al bij zijn eerste concert in Lugano kreeg hij veel sympathie en welwillendheid van het publiek. In 1938 worden in Lugano vele evenementen gehouden ter ere van de componist Pietro Mascagni, waar ook het harmonieorkest Civica Filarmonica di Lugano ingetrokken is. Montanaro dirigeert op 3 april 1938 een concert in het Teatro Apollo ter gelegenheid van de herdenking van de onthulling van het monument van 1830. Met het harmonieorkest Civica Filarmonica di Lugano vierde Montanaro ongetelde successen. zoals bij concerten in Zürich, Bern ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de Eidgenössische Musikverein, Varese, Lecco, Como, Monthey, Reggio Emilia ter gelegenheid van overplaatsing van het lichaam van Giovanni Grilenzoni in 1951 op de begraafplaats van Reggio Emilia), Lausanne (Expo '64), Broc (Muziekfeest van het district Gruyère) en bij talrijke muziekfeesten van de federatie van de muziekbonden in het kanton Ticino. In 1953 behaalde hij met zijn harmonieorkest een 1e prijs met lof tijdens het Eidgenössische Musikfest te Fribourg met de uitvoering van een bewerking van het 4e deel uit de Symfonie no. 9 in e-mineur "Uit de Nieuwe Wereld", Op. 95 van Antonín Dvořák en het werk Giges und sein Ring, van Franz Königshofer. Montanaro was van 1956 tot 1965 eveneens dirigent van de Società Filharmonica di Agno. Als componist schreef hij een groot aantal werken voor harmonieorkest. CompositiesWerken voor orkest
Werken voor banda (harmonieorkest)
Vocale muziekWerken voor koor
Bibliografie
ReferentiesExterne link
|
Portal di Ensiklopedia Dunia