Roemenië werd op 9 oktober 2022 ingedeeld in EK-kwalificatiegroep I met Zwitserland, Israël, Roemenië, Kosovo, Wit-Rusland en Andorra.[1] Het won op 25 maart 2023 zijn eerste wedstrijd met 0–2 van Andorra, dankzij doelpunten van Dennis Man en Denis Alibec in iedere helft. Het won drie dagen later ook zijn eerste uitwedstrijd, met 2–1 van Wit-Rusland door doelpunten van Nicolae Stanciu en Andrei Burcă in de eerste helft. Roemenië verspeelde op bezoek bij Kosovo op 16 juni 2023 zijn eerste punten met een doelpuntloos gelijkspel. Drie dagen later redde Valentin Mihăilă een punt voor Roemenië door twee keer te scoren in de slotfase van de uitwedstrijd tegen Zwitserland (2–2). Op 9 september 2023 werd er met 1–1 gelijkgespeeld tegen Israël in de Arena Națională. In datzelfde stadion werd op 12 september 2023 de wedstrijd tegen Kosovo in de achttiende minuut voor vijftig minuten stilgelegd vanwege provocerend gezang van de Roemeense aanhang.[2] Roemenië won de wedstrijd uiteindelijk met 2–0 door late doelpunten van Stanciu en Mihăilă. In oktober 2023 speelde Roemenië met 0–0 gelijk tegen Wit-Rusland in Boedapest en won het met 4–0 van Andorra. Roemenië verzekerde zich op 18 november 2023 van deelname aan de eindronde door tegen Israël een vroege achterstand om te zetten in een 1–2 zege. De wedstrijd werd door de Hamas-aanval in Israël gespeeld in Felcsút.[3] Roemenië sloot zijn kwalificatiereeks af met een 1–0 overwinning tegen Zwitserland, waarbij Alibec vlak na rust het enige doelpunt maakte, waardoor Roemenië eindigde als groepswinnaar.
Roemenië werd op 2 december 2023 ingedeeld in groep E met België, Slowakije en Oekraïne als winnaar van de play-offs.[4] Het verblijf tijdens het toernooi in Würzburg, waar het overnacht in het Hotel Melchior Park en traint op het complex van Würzburger Kickers.[5]
Roemenië startte zijn EK op 17 juni 2024 in München tegen Oekraïne. In de 29ste minuut leverde de Oekraïense doelman Andrij Loenin de bal onder druk in bij Dennis Man, die zijn aanvoerder Nicolae Stanciu bediende. Stanciu opende vervolgens de score vanaf buiten het stafschopgebied. Na dat doelpunt domineerde Roemenië, dat binnen een kwartier na de rust de score uitbreidde naar 3–0 via een afstandsschot van Răzvan Marin en een intikker van Denis Drăguș. Invaller Roman Jaremtsjoek raakte in de blessuretijd de lat voor Oekraïne, maar Roemenië won met 3–0; het was zijn tweede overwinning op een EK-eindronde ooit en de eerste sinds 2000.[6]
Roemenië speelde op 22 juni 2024 zijn tweede wedstrijd, tegen België in Keulen. Youri Tielemans opende in de tweede minuut de score met een schot vanaf buiten het strafschopgebied op aangeven van Romelu Lukaku. Drie minuten later redde Koen Casteels op een kopbal van Radu Drăgușin. Later in de eerste helft misten Romelu Lukaku en Dodi Lukebakio kansen om de score te verdubbelen. In de tweede helft schoot Valentin Mihăilă over en Kevin De Bruyne naast. Na een uur spelen werd een doelpunt van Lukaku door de videoscheidsrechter afgekeurd wegens buitenspel. Dennis Man miste vervolgens een kans op de gelijkmaker voordat de Belgische aanvoerder De Bruyne scoorde uit een doeltrap van Casteels. Nadat Lukaku stuitte op Florin Niță, eindigde de wedstrijd met een 2–0 nederlaag voor Roemenië.[7]
Roemenië speelde op 26 juni 2024 in Frankfurt am Main tegen Slowakije zijn laatste groepswedstrijd. In de eerste minuut werd een schot van Andrei Rațiu gekeerd door Martin Dúbravka, waarna Ianis Hagi in de rebound over het doel schoot. Ondrej Duda kopte de Slowaken in de 24ste minuut op een voorsprong uit een voorzet van Juraj Kucka. In de 34ste minuut bracht Dávid Hancko Hagi ten val, waarna Răzvan Marin vanaf de penaltystip de gelijkmaker maakte. In het vervolg van de wedstrijd moesten beide doelmannen in actie komen, maar werd er niet gescoord. Roemenië kwalificeerde zich door het 1–1 gelijke spel met vier punten als groepswinnaar voor de knock-outfase.[8]
Roemenië speelde op 2 juli 2024 de achtste finale in München tegen Nederland, dat als derde was geëindigd in groep C. Nicușor Bancu was geschorst door gele kaarten in de wedstrijden tegen België en Slowakije. Nadat Xavi Simons in de handen van Niță had geschoten en Man over had geschoten aan de andere kant, opende Cody Gakpo in de twintigste minuut de score met een schot in de korte hoek. Later in de eerste helft kopte Stefan de Vrij naast en schoot Simons naast. In de tweede helft kopte de Nederlandse aanvoerder Virgil van Dijk op de paal en werd een schot van Gakpo gekeerd door Niță. Vervolgens dacht Gakpo zijn tweede doelpunt te hebben gemaakt, maar zijn doelpunt werd door de videoscheidsrechter afgekeurd wegens buitenspel. In de slotfase breidde invaller Malen de score uit naar een 3–0 overwinning voor Nederland, na terugleggen van Gakpo en uit een counter. Zo werd Roemenië uitgeschakeld.[9]
Selectie, staf en statistieken
Op 24 mei 2024 werd een 28-koppige voorlopige selectie bekendgemaakt.[10] Op 7 juni 2024 werd een 26-koppige definitieve selectie bekendgemaakt, waarbij ten opzichte van de voorlopige selectie Constantin Grameni en Răzvan Sava waren afgevallen.[11] Aanvoerder Nicolae Stanciu was met 70 interlands de meest ervaren international en Florin Niță was met 36 jaar de oudste speler in de selectie, terwijl Ștefan Târnovanu met 1 interland de minst ervaren international was en Radu Drăgușin met 22 jaar de jongste speler in de selectie was.
Zie Europees kampioenschap voetbal 2024 (kwalificatie) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
· 
· 
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
