Engeland werd op 9 oktober 2022 ingedeeld in EK-kwalificatiegroep C met titelverdediger Italië, Oekraïne, Noord-Macedonië en Malta.[1] Het won op 23 maart 2023 zijn eerste wedstrijd met 1–2 van Italië, dankzij doelpunten in de eerste helft van Declan Rice en Harry Kane, en won drie dagen ook zijn eerste thuiswedstrijd, met 2–0 van Oekraïne, dankzij doelpunten van Kane en Bukayo Saka in de eerste helft. In juni 2023 won Engeland ruim van Malta (0–4), waarna Noord-Macedonië mede door een hattrick van Saka zijn grootste nederlaag ooit werd toegediend (7–0).[2] Op 9 september 2023 leed Engeland met een 1–1 gelijkspel tegen Oekraïne in het Stadion Miejski zijn eerste puntenverlies. Engeland verzekerde zich op 17 oktober 2023 van deelname aan de eindronde door in de thuiswedstrijd met Italië een 0–1 achterstand om te zetten in een 3–1 overwinning.[3] De kwalificatie werd afgesloten met een 2–0 zege op Malta en een 1–1 gelijkspel op bezoek bij Noord-Macedonië.
Engeland werd op 2 december 2023 ingedeeld in groep C met Slovenië, Denemarken en Servië.[5] Engeland reisde op 10 juni 2024 af naar Duitsland, waar het verblijft in het GolfResort Weimarer Land in Blankenhain.[6]
Engeland begon zijn EK op 16 juni 2024 in Gelsenkirchen tegen Servië. Jude Bellingham maakte in de dertiende minuut het enige doelpunt van de wedstrijd door een van richting veranderde voorzet van Bukayo Saka binnen te koppen. In het restant van de wedstrijd kopte aanvoerder Harry Kane op de lat en maakte Jordan Pickford enkele reddingen.[7]
Engeland speelde op 20 juni 2024 tegen Denemarken in Frankfurt am Main zijn tweede wedstrijd. In de achttiende minuut maakte Kane het openingsdoelpunt. In de 34ste minuut maakte Morten Hjulmand de gelijkmaker met een afstandsschot via de paal. In de tweede helft schoot Phil Foden op de paal, maar scoorde geen van beide teams, waardoor het duel eindigde in een 1–1 gelijkspel.[8]
Engeland was voorafgaand aan zijn laatste groepswedstrijd, op 25 juni 2024 tegen Slovenië in Keulen, al verzekerd van kwalificatie voor de knock-outfase. In de twintigste minuut vond Bukayo Saka het net op aangeven van Foden, die buitenspel stond, waardoor het doelpunt werd afgekeurd door de grensrechter. Verder in de eerste helft eindigden een kopbal van Benjamin Šeško, een schot van Kane en een vrije trap van Foden in de handen van doelmannen Jan Oblak en Pickford, terwijl Kane niet wist te scoren uit een voorzet van Kieran Trippier. Ook de tweede helft bleef doelpuntloos, ondanks schoten van Declan Rice en invaller Cole Palmer. Door het gelijkspel eindigde Engeland met vijf punten als groepswinnaar.[9]
Engeland speelde op 30 juni 2024 in de achtste finales in Gelsenkirchen tegen Slowakije, dat als derde was geëindigd in groep E. In de vijfde minuut schoot Dávid Hancko voorlangs. In de 23ste minuut kopte Kane naast het doel. Twee minuten later schoot Ivan Schranz de Slowaken op een voorsprong na een pass van David Strelec. Vlak na de rust dacht Foden, die voorafgaand aan de wedstrijd voor een dag naar Engeland was gereisd wegens de geboorte van zijn derde kind,[10] de Engelsen op gelijke hoogte te schieten, maar hij stond buitenspel bij de pass van Trippier, dus zijn doelpunt werd afgekeurd door de videoscheidsrechter. In de slotfase kopte Kane naast en schoot Rice op de paal voordat Bellingham in de vijfde minuut van de blessuretijd met een omhaal een verlenging afdwong. In de eerste minuut van de verlenging kopte Kane van dichtbij raak na doorkoppen van invaller Ivan Toney. Zo won Engeland met 2–1 na een verlenging, waarmee het zich kwalificeerde voor de kwartfinales.[11]
Engeland speelde op 6 juli 2024 in Düsseldorf de kwartfinale tegen Zwitserland, dat in de achtste finales won van Italië. Beide teams creëerden weinig kansen. Zwitserland kwam in de 75ste minuut op een voorsprong toen Breel Embolo een door John Stones aangeraakte voorzet van Dan Ndoye binnentikte. Vijf minuten later kwam Engeland langszij via een geplaatst schot vanaf buiten het strafschopgebied van Saka. In de verlenging die vervolgens gespeeld werd, bracht Yann Sommer redding op een afstandsschot van Rice. Xherdan Shaqiri raakte later direct uit een hoekschop de kruising. Met een 1–1 gelijkspel na 120 minuten werd een penaltyserie gespeeld. De strafschop van Manuel Akanji werd gered door Pickford, terwijl de andere spelers scoorden, waardoor Engeland zich voor de vierde keer plaatste voor de halve finales van het EK.[12]
Engeland speelt op 10 juli 2024 de halve finale in Dortmund tegen Nederland, dat in de kwartfinales won van Turkije. In de zevende minuut zette Xavi Simons Rice van de bal af om vervolgens vanaf buiten het strafschopgebied raak te schieten in de verre bovenhoek. Negen minuten later kende scheidsrechter Felix Zwayer na het bekijken van de videobeelden een strafschop toe aan Engeland na contact tussen Denzel Dumfries en Kane, die vervolgens vanaf elf meter raak schoot. Dumfries voorkwam vervolgens op de doellijn dat Phil Foden de Engelsen op een voorsprong zette en kopte aan de andere kant op de lat uit een hoekschop. Ook Foden raakte vervolgens het houtwerk, met een schot vanaf buiten het strafschopgebied. In de tweede helft redde Pickford een schot van de Nederlandse aanvoerder Virgil van Dijk en eindigde ook een schot van Simons in zijn handen. Een doelpunt van Saka werd vervolgens door de grensrecht afgekeurd wegens buitenspel. In de 88ste minuut miste invaller Palmer het doel bij een schot. Twee minuten later maakte invaller Ollie Watkins het winnende doelpunt voor Engeland uit de draai. Zo bereikte Engeland op opeenvolgende EK's de finale.[13]
Engeland speelde op 14 juli 2024 in Berlijn de finale tegen Spanje, dat in de halve finales won van Frankrijk. In de eerste eerste helft waren er geen grote kansen. Vlak voor de rust schoot Foden vanuit een lastige positie uit een volley in de handen van Unai Simón in de korte hoek. In de rust moest de Spaanse bondscoach Luis de la FuenteRodri wegens een blessure laten vervangen door Martín Zubimendi. Een minuut en acht seconden na de rust schoot Nico Williams het openingsdoelpunt binnen op aangeven van Lamine Yamal. Vervolgens eindigden doelpogingen van Dani Olmo, Williams en Bellingham naast het doel. In de 66ste minuut hield Pickford een schot van Yamal uit zijn doel. In de 73ste minuut zette invaller Palmer de Engelsen op gelijke hoogte vanaf buiten het strafschopgebied, nadat Bellingham de bal had teruggelegd na een pass van Saka. In de slotfase stuitte Yamal op Pickford en werd een voorzet van Marc Cucurella binnengegleden door invaller Mikel Oyarzabal. In de negentigste minuut werden kopballen van Rice en Marc Guéhi van de Spaanse doellijn gehouden door Simón en Olmo, waarna Rice naast kopte. Zo verloor Engeland opeenvolgende EK-finale, ditmaal met 2–1.[14]
↑ abGelijke stand op onderling resultaat (Slovenië 1–1 Denemarken), totale doelsaldo (0) en aantal gemaakte doelpunten (2). Gerangschikt op Fair-playscore als doorslaggevend: Denemarken –6, Slovenië –7.
Zie Europees kampioenschap voetbal 2024 (kwalificatie) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
· 
· 
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
