Myuchelys georgesi

Myuchelys georgesi IUCN-status: Onzeker[1] (1996)
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Reptilia (Reptielen) Orde: Testudines (Schildpadden) Onderorde: Pleurodira (Halswenders) Familie: Chelidae (Slangenhalsschildpadden) Geslacht: Myuchelys
Soort
Myuchelys georgesi Cann, 1997
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Myuchelys georgesi op Wikispecies
Portaal    Biologie Herpetologie

Myuchelys georgesi is een schildpad uit de familie slangenhalsschildpadden (Chelidae).

Naam en indeling

De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door John Robert Cann in 1997, zodat nog niet alle literatuur de soort vermeld. De soort werd lange tijd tot het geslacht Elseya gerekend, waardoor de verouderde wetenschappelijke naam in de literatuur wordt gebruikt.

De soortaanduiding georgesi is een eerbetoon aan de bekende Australische schildpaddenexpert Arthur Georges.[2]

Uiterlijke kenmerken

De schildpad kan een schildlengte bereiken tot ongeveer 22 centimeter. Het rugschild draagt een opstaande kiel bij de juveniele dieren die echter verdwijnt naarmate de dieren volwassen worden. Aan weerszijden van het midden van het schild is bij volwassen exemplaren vaak een ondiepe gleuf aanwezig. Het buikschild heeft een gele kleur, soms met zwarte vlekken.[3] Juveniele dieren hebben een bijna cirkelrond schild met een grijsbruine kleur, de marginaalschilden aan de achterzijde hebben een stekelachtig uiteinde.

Myuchelys georgesi is van verwante soorten uit het geslacht te onderscheiden doordat de streep aan de zijkant van de kop vager en korter is, bovendien ontbreekt een V-vormige vlek aan de keel.

Levenswijze

De voedselgewoonten variëren per seizoen, op het menu staan voornamelijk kleine waterdieren maar ook planten worden wel gegeten. Net als andere soorten uit het geslacht Myuchelys is Myuchelys georgesi in staat om met het weefsel in de cloaca zuurstof op te nemen uit het water.[4]

De vrouwtjes zetten van oktober tot december en zetten dan ongeveer twaalf eieren af.

Verspreiding en habitat

Myuchelys georgesi is endemisch in Australië, en alleen in het zuidoosten van het land.[2] De schildpad komt voor in de staat New South Wales in het stroomgebied van de Bellinger Rivier. De habitat bestaat uit vrij diepe wateren met een stenige ondergrond.

Beschermingsstatus

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'onzeker' toegewezen (Data Deficient of DD).[5] Het natuurlijke leefgebied is relatief klein en ligt in een omgeving waar aan extensieve veehouderij wordt gedaan. Door de autoriteiten van de Australische staat New South Wales wordt de schildpad gezien als 'ernstig bedreigd' (Critically Endangered of CR).[4]

Bronvermelding

Referenties

1. (en) Myuchelys georgesi op de IUCN Red List of Threatened Species.
2. Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Myuchelys georgesi.
3. Franck Bonin, Bernard Devaux & Alain Dupré, vertaald door Peter C.H. Pritchard (2006). Turtles of the World. Johns Hopkins University Press, Pagina 48, 49. ISBN 0801884969.
4. New South Wales Department of Planning and Environment, Bellinger River Snapping Turtle - profile. Geraadpleegd op 23 mei 2023.
5. International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Myuchelys georgesi - IUCN Red List.

Bronnen

• (en) – Franck Bonin, Bernard Devaux & Alain Dupré, vertaald door Peter C.H. Pritchard - Turtles of the World – Pagina 48, 49 – 2006 – Johns Hopkins University Press – ISBN 0801884969
• (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Myuchelys georgesi - Website Geconsulteerd 23 mei 2023
• (en) – Peter Paul van Dijk, John B. Iverson, Anders G. J. Rhodin, H. Bradley Shaffer & Roger Bour - Turtles of the World, 7th Edition: Annotated Checklist of Taxonomy, Synonymy, Distribution with Maps, and Conservation Status - ISSN 10887105 (2014) - Website