Jacobus Johannes Hartman
Jacobus Johannes Hartman (Blankenham, 14 februari 1851 - Leiden, 29 januari 1924) was een Nederlands classicus en hoogleraar Latijn aan de Rijksuniversiteit Leiden. LoopbaanHartman studeerde aanvankelijk in Amsterdam aan het Athenaeum Illustre bij J.C.G. Boot, daarna te Leiden bij Carel Gabriel Cobet, onder wiens leiding hij in 1877 promoveerde op Lucianus. Na leraar in Amsterdam te zijn geweest was hij van 1883 tot 1891 conrector aan het Stedelijk Gymnasium te Leiden. Op 13 juli 1891 werd hij tot hoogleraar benoemd in Leiden. Hij heeft een groot aantal wetenschappelijke werken (in het Latijn) geschreven, en meer populariserende werken in het Nederlands. In 1916 richtte hij samen met P.H. Damsté de Societas Philologica Lugduno-Traiectina op, een gezelschap voor gepromoveerde classici uit Leiden en Utrecht. Hartman was ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw, lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen te Amsterdam, lid van de Koninklijke Academie te Athene en van die te Mantua. Enkele publicaties
Bronnen
Voetnoten
|
Portal di Ensiklopedia Dunia