Haarpodzolgronden
Een haarpodzolgrond is een bodemtype in het Nederlandse systeem van bodemclassificatie dat behoort tot de suborde van de xeropodzolgronden. Deze suborde omvat de humuspodzolen waarbij de grondwaterstanden zowel tijdens het ontstaan als daarna altijd laag waren. Haarpodzolen zijn de kenmerkende podzolen die onder heide en soms onder bos zijn gevormd. Het moedermateriaal bestaat uit schraal, kalkloos en leemarm grof dekzand, grof oud rivierzand of fluvioglaciaal zand. Haarpodzolgronden hebben een dunne A horizont, een lichtgrijs gekleurde E-horizont en een zwarte humusrijke B-horizont. De E-horizont wordt vanwege zijn grijze kleur vaak loodzandlaag genoemd. In de bovengrond is humus met aluminium, ijzer en basen grotendeels uitgespoeld. De ondergrond (Bhs- en BC-horizonten) is verrijkt met ingespoelde humus, ijzer- en aluminiumverbindingen (sesquioxiden). In C-horizont is nauwelijks meer ingespoelde humus te vinden, maar hebben de zandkorrels nog wel ijzerhuidjes. Deze gronden zijn met name te vinden op de hogere zandgronden, zoals de stuwwallen in Midden-Nederland. Sommige haarpodzolgronden hebben een zanddek. Wanneer dit dek een minerale eerdlaag is, dan kan er sprake zijn van een enkeerdgrond. De naam haarpodzolgronden is ontleend aan het toponiemen -haar voor hoger gelegen plaatsen in het zandlandschap. Een oude benaming voor deze bodem is hoog heidepodzol. De lager gelegen veldpodzolgronden werden vroeger laag heidepodzol genoemd.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Portal di Ensiklopedia Dunia