Kanteerdgronden

Kanteerdgronden
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Orde	Eerdgronden
Suborde	Xeroeerdgronden
Groep	Xerozandeerdgronden
Subgroep	Kanteerdgronden
Portaal    Aardwetenschappen

Een kanteerdgrond is een bodemtype in het Nederlandse systeem van bodemclassificatie dat behoort tot de xero (droge) eerdgronden. Het zijn zeer weinig voorkomende, hoge zandgronden in het Pleistocene deel van Nederland. De kanteerdgronden zijn te vergelijken met de akkereerdgronden. Het enige verschil is de geringere dikte van de bovengrond (de A-horizont) in een kanteerdgrond.

Kanteerdgronden zijn ontstaan na de ontginning van oligotrofe zandgronden. Voor de ontginning bevatte de bodem geen of slechts een zwak ontwikkelde podzol B-horizont. Er had nog relatief weinig bodemvorming plaatsgevonden voordat de mens met ontginnen begon. Deze bodems komen weinig voor. Ze zijn te vinden binnen de jongste ontginningen voor in Noord-Brabant.

Profielbeschrijving van een kanteerdgrond

Horizont	Diepte	Omschrijving
Ap	0–20 cm	bouwvoor; zeer donkergrijs matig, humusarm, zwak lemig, matig fijn zand
A/B/Cp	20–35 cm	gemengde laag met brokken uit A (donkergrijs)-, B (bruin)- en C (lichtgeel-bruin)-horizonten
C	> 35 cm	licht geelbruin, uiterst humusarm, zwak lemig, matig fijn zand; met ijzerhuidjes

Bronnen, noten en/of referenties

• Bakker, H. de en J. Schelling, 1989 - 2e gew. druk bewerkt door J. Brus en C. van Wallenburg. Systeem voor de bodemclassificatie voor Nederland, de hogere niveaus. Pudoc, Wageningen. [1]