Elena Romero Barbosa
Elena Romero Barbosa (Madrid, 7 november 1907 – aldaar, 2 april 1996)[1] was een Spaans componiste, muziekpedagoge, dirigent en pianiste. Haar vader Evaristo Romero was een zeer gerespecteerde journalist, redacteur en - voor een tijd - adjunct-directeur van het dagblad ABC. LevensloopJeugd en opleidingHet gezin woonde in Madrid in een aangeziene wijk met veel buren vanuit het diplomatische corps, ambtenaren die in buitenlandse ambassades werkten. Omdat Elena met de buurkinderen speelde, leerde zij heel vroeg de Franse en Duitse taal net als haar moedertaal; later kwamen er ook het Catalaans, Italiaans, Engels en Russisch bij. Tot een standaard onderwijs in een goed situeerde familie behoorde het toen, dat de meisjes leerden, het piano te bespelen. Elena kreeg in jonge jaren eerste pianoles door José Balsa. De ouder zuster Rosario kreeg eveneens pianoles. Voor de verbetering van de interpretatie kreeg zij les van Salvador Bacarisse, die haar ook eerste compositieles geeft. De muzikale carrièreOp twaalfjarige leeftijd had Elena haar concertdebuut in de Círculo de Bellas Artes in Madrid, gesteund door de Duitse Ambassade. Admiraal Aznar, die later een van de laatste voorzitters van de Raad van Ministers van de monarchie zal zijn, wordt haar sponsor door het organiseren van concerten in diverse Spaanse steden. Maar in de nabijheid van het rijke leven in haar wijk ontdekt Elena op een dag, nog jong, de sociale ongelijkheden in een buurwijk, waar hongerige en haveloze kinderen samenkomen. Zij ging naar Barcelona en studeerde aan de Acadèmia Marshall, een van de meest prestigieuze van de tijd, piano bij Frank Marshall King en compositie alsook muziektheorie bij Ricardo Lamote de Grignon y Ribas. Aan het begin van de Spaanse Burgeroorlog is zij voor een concert in Valencia, dat ook via de omroep werd uitgezonden. Omdat het omroepgebouw tijdens het concert door een groep van falangisten ingenomen wordt, adviseerden haar ouders Elena, naar Madrid terug te komen. Maar Elena gaat weer terug via Valencia naar Barcelona. Haar pianodocent Marshall had zich als gevolg van het burgeroorlog afgezet naar Casablanca. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog was Marshall weer naar Barcelona teruggekomen en had zijn Acadèmia opnieuw geopend. Aldaar studeerde Elena viool, om vertrouwd te raken met het instrument. Verder studeerde zij opnieuw compositie bij Ricardo Lamote de Grignon y Ribas. In 1944 vestigde zij zich in Madrid. Aldaar studeert zij compositie bij Joaquín Turina Pérez, Domingo Julio Gómez García en Manuel López Varela alsook orkestdirectie bij Ataúlfo Argenta Maza. Haar studies voltooide zij in Duitsland, waar zij aan diverse cursussen voor barokmuziek deelneemt, maar ook in Frankrijk. Naast het componeren ontwikkeld zij een grote passie voor het uitvoeren. Zij was de eerste vrouwelijk directeur/dirigent van een groot symfonieorkest in Spanje. Als pianiste maakte zij velen concertreizen zowel in Spanje als in het buitenland. Romero Barbosa dirigeerde het Orquesta Sinfónica de Barcelona en het Orquesta de Radio Nacional de España. Als componiste werd zij bekroond met de Premio Pedrell voor haar ballet Títeres en met een prijs van de British Broadcasting Corporation (BBC) (1976) voor haar Ensayo para Orquesta sobre dos canciones sudafricanas. Haar orkestwerken werden uitgevoerd onder leiding van beroemde dirigenten zoals Ricardo Lamote de Grignon y Ribas, Jesús Arámbarri Gárate, Joan Pich i Santasusana, Luís de Freitas Branco, Eduard Toldrà i Soler, Karl August van Vogt en José Maria Usandizaga Soraluce. Compositorisch is zij aanhanger van de door Manuel de Falla en Joaquín Turina Pérez voorgegeven Spaanse stijl, met enige moderniteit en innovatie, met bepaalde tendensen tot atonaal expressionisme en impressionisme van Claude Debussy. Zij is erelid van de Las Mujeres en la Música. CompositiesWerken voor orkest
Werken voor banda (harmonieorkest)
MuziekthetaterOpera's
Balletten
Vocale muziekWerken voor koor
Liederen
Kamermuziek
Werken voor orgel
Werken voor piano
Werken voor harp
Werken voor gitaar
Bibliografie
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
|
Portal di Ensiklopedia Dunia