Eerste Kamerverkiezingen 1913

Eerste Kamerverkiezingen 1913
Datum	8 juli 1913
Land	Nederland
Te verdelen zetels	16 (34 leden waren niet-aftredend)
Opvolging verkiezingen
← 1910     1916 →
Portaal    Politiek Nederland

De Eerste Kamerverkiezingen 1913 waren reguliere Nederlandse verkiezingen voor de Eerste Kamer der Staten-Generaal. Zij vonden plaats op 8 juli 1913.

De verkiezingen werden gehouden voor een derde deel van de zittende leden van de Eerste Kamer van wie de zittingstermijn afliep. Bij deze verkiezingen kozen de leden van Provinciale Staten - die bij de Statenverkiezingen in juni 1913 gekozen waren - in negen[1] kiesgroepen naar provincie[2] zestien nieuwe leden.

De uitslag van de verkiezingen was als volgt:

Partij	Zetels					Zetelverdeling naar provincie[2]
	1910[3]	Af[4]	Bij[5]	1913	+/−	Gr	F	D	O	Ge	U	NH	ZH	Z	NB	L
Algemeene Bond	18	4	4	18	0				1	3	1		4		6	3
Liberale Unie	15	5	6	16	+1	3	3	1				8		1
Anti-Revolutionaire Partij	9/10	5	4	9	−1				1	2	1		4	1
Christelijk-Historische Unie	5/4	1	1	4	0				1	1			2
Vrijzinnig-Democratische Bond	0/3	1	0	2	−1			1				1
Sociaal-Democratische Arbeiderspartij	0	0	1	1	+1		1
Bond van Vrije Liberalen	3/0	0	0	0	0
totaal	50	16	16	50	0	3	4	2	3	6	2	9	10	2	6	3

Gekozenen

Zie: Lijst van Eerste Kamerleden 1913-1916

Bij deze verkiezingen waren zestien leden aftredend, van wie tien herkozen werden. De stemmingen voor de overige vacatures hadden de volgende resultaten:

• Door Provinciale Staten van Friesland werd Edo Bergsma (Liberale Unie) gekozen in de vacature ontstaan door het aftreden van Wilco van Welderen Rengers die had aangegeven niet herkiesbaar te zijn.
• Door Provinciale Staten van Friesland werd Henri van Kol (Sociaal-Democratische Arbeiderspartij) gekozen in de vacature ontstaan door het aftreden van Conrad van Deventer (Vrijzinnig-Democratische Bond) die had aangegeven niet herkiesbaar te zijn.
• Door Provinciale Staten van Noord-Holland werd Douwinus van Houten (Liberale Unie) gekozen in de vacature ontstaan door het aftreden van Melchert de Jong die had aangegeven niet herkiesbaar te zijn.
• Door Provinciale Staten van Zuid-Holland werd Abraham Kuyper (Anti-Revolutionaire Partij) gekozen in de vacature ontstaan door het aftreden van Hendrik Waller die had aangegeven niet herkiesbaar te zijn.
• Door Provinciale Staten van Zeeland werd Abraham Fokker (Liberale Unie) gekozen die de aftredende afgevaardigde Christiaan Lucasse (Anti-Revolutionaire Partij) versloeg met 22 tegen 18 stemmen.
• Door Provinciale Staten van Noord-Brabant werd Louis Regout (Algemeene Bond) gekozen in de vacature ontstaan door het aftreden van Willem Prinzen die had aangegeven niet herkiesbaar te zijn.

De zittingsperiode van de Eerste Kamer ging in op 16 september 1913. De zittingstermijn van de gekozen Kamerleden bedroeg negen jaar.[6][7]

Bronnen

• Nieuwe Apeldoornsche Courant, 8 juli 1913

Noten

1. In Drenthe en Utrecht waren geen aftredende Kamerleden.
2. Zie Eerste Kamerverkiezingen voor een nadere toelichting.
3. Een wijziging van het aantal zetels van een partij is ontstaan door tussentijdse verkiezingen als gevolg van aftreden en overlijden gedurende de zittingsperiode 1910-1913.
4. Aftredend in 1913 vanwege het bereiken van het einde van de zittingstermijn.
5. Gekozen c.q. herkozen bij de verkiezingen in 1913.
6. Om de drie jaar was een derde deel van de Kamerleden aftredend.
7. Door de tussentijdse ontbinding van de Eerste Kamer in 1917 traden alle leden af op 27 juni 1917.